Parafia Prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Ornecie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Historia parafii) |
(→Kler parafialny) |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
== Kler parafialny == | == Kler parafialny == | ||
| − | |||
| − | + | '''Duszpasterze:''' | |
| − | ( | + | (1948–1959) - ks. prot. Aleksy Nesterowicz |
| + | |||
| + | (1959–1964) - ks. prot. Michał Kalin | ||
| − | ( | + | (1964–1966) - ks. prot. Grzegorz Misijuk |
| − | ( | + | (1966–1967) - ks. prot. Anatol Kiryk |
| + | |||
| + | (1967–1969) - ks. prot. Anatol Siegień | ||
| + | |||
| + | (1969–1997) - ks. prot. Włodzimierz Kuryłowicz | ||
| + | |||
| + | (1998) - ks. ihumen German (Trofimiuk), (p.o. Witalis Leończuk) | ||
| + | |||
| + | (1998–2003) - ks. ihumen Włodzimierz(Melnik), (p.o.W.Leończuk) | ||
| + | |||
| + | (2003–2009) - ks. Marek Kozłowski | ||
| + | |||
| + | (2010-2011) - ks. Rościsław Sołopenko | ||
| + | |||
| + | (01.05.2011) - ks. Radosław Kondraciuk | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 01:01, 20 gru 2013
| Parafia Prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy | |
| | |
| Siedziba | Orneta |
| Adres | Al. Wojska Polskiego 8, 11-130 Orneta |
| Data powołania | 1947 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny |
| Diecezja | białostocko-gdańska |
| Dekanat | Gdańsk |
| Wspomnienie liturgiczne | 6/19 grudnia |
Parafia Prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Ornecie - prawosławna parafia leżąca w dekanacie Gdańsk, należącym do diecezji białostocko-gdańskiej. Erygowana w 1947 r. Mieści się przy Al. Wojska Polskiego 8 w Ornecie.
Historia parafii
Parafia prawosławna w Ornecie powstała po przesiedleniu do tego miasta ludności ukraińskiej w czasie Akcji Wisła. Cerkwią parafialną stał się dawny kościół ewangelicki. Pierwszym proboszczem był ks. Aleksy Nestorowicz, który w 1948 r. przeprowadził remont świątyni.
W 1951 r. w parafii było 850 wiernych. Na nabożeństwa zaś uczęszczały 83 rodziny. W 1953 parafian było już 716, a w 1954 tylko 600. Od 1952 r. parafia w Ornecie wynajmowała prywatnym osobom cztery mieszkania w budynku plebani. Od sierpnia 1957 r. proboszcz oddał pod najem dla Wielobranżowej Spółdzielni Inwalidów pomieszczenia użytkowe na pierwszym piętrze, z przeznaczeniem na zakład krawiecki. Parafia mogła więc liczyć na dochód z tytułu wynajmu tych lokali, co zabezpieczało ją finansowo. Po 1959 r. cały majątek parafii przeszedł w ręce miasta. Parafia podupadła wówczas finansowo.
W latach osiemdziesiątych XX w. liczba wiernych w Ornecie z roku na rok systematycznie się zmniejsza.
Parafia w Ornecie należy do najmniejszych parafii prawosławnych w Polsce, a liczba jej wiernych ulega dalszemu spadkowi. W Ornecie mieszka obecnie (2013) ok. 60 prawosławnych, a do filii w Morągu przynależy 30 wiernych.
Kler parafialny
Duszpasterze:
(1948–1959) - ks. prot. Aleksy Nesterowicz
(1959–1964) - ks. prot. Michał Kalin
(1964–1966) - ks. prot. Grzegorz Misijuk
(1966–1967) - ks. prot. Anatol Kiryk
(1967–1969) - ks. prot. Anatol Siegień
(1969–1997) - ks. prot. Włodzimierz Kuryłowicz
(1998) - ks. ihumen German (Trofimiuk), (p.o. Witalis Leończuk)
(1998–2003) - ks. ihumen Włodzimierz(Melnik), (p.o.W.Leończuk)
(2003–2009) - ks. Marek Kozłowski
(2010-2011) - ks. Rościsław Sołopenko
(01.05.2011) - ks. Radosław Kondraciuk
Filie parafii
Cerkiew św. Włodzimierza w Morągu
Cerkiew w Lidzbarku Warmińskim - jako filialna od 1950 r.
Zobacz też
Bibliografia
Diecezja białostocko-gdańska, 19.12.2013.
Kalendarz Prawosławny 2013.
Nestoruk Piotr, Kształtowanie się struktury Kościoła prawosławnego na terenie dekanatu olsztyńskiego, Warszawa 2004.
Sosna Grzegorz, Troc-Sosna Antonina ,Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieku, Ryboły 2012.
Wikipedia, 19.12.2013.
