Jan Janowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (LPF przeniósł stronę Janowicz Jan na Jan Janowicz, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 27 maja | + | |data urodzenia = 27 maja 1893 r. |
|miejsce urodzenia = Giełucie | |miejsce urodzenia = Giełucie | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 6 stycznia | + | |data śmierci = 6 stycznia 1964 r. |
|miejsce śmierci = Warszawa | |miejsce śmierci = Warszawa | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Jan Janowicz''' | + | '''Jan Janowicz''' (ur. 27 maja 1893 r. w Giełuciach, pow. szawelski, zm. 6 stycznia 1964 r. w Warszawie) – lekarz. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| + | Syn Marcjana i Krystyny z d. Butkiewicz. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Do szkoły średniej uczęszczał w Smoleńsku i Szawlach. W | + | Do szkoły średniej uczęszczał w Smoleńsku i Szawlach. W 1913 r. ukończył Gimnazjum Klasyczne w Szawlach i otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Juriewskiego, dawnego Dorpackiego (obecnie Tartu w Estonii). Dyplom lekarski nostryfikował w 1920 r., a 11 lipca 1925 r. uzyskał tytuł doktora wszechnauk lekarskich na UW. |
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | W marcu | + | W marcu 1917 r. był lekarzem batalionowym 195 pułku piechoty armii rosyjskiej na froncie rumuńskim. W grudniu 1917 r. wstąpił do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego i był lekarzem 7 pułku 2 dywizji w Bobrujsku. W latach 1919–1922 służył w WP, kolejno jako lekarz i jako młodszy ordynator na oddziale chirurgicznym Szpitala Garnizonowego w Wilnie. |
| − | == Bibliografia | + | |
| − | Bednarski Z. Rocznik Medyczny | + | Od 1 marca 1922 r. do wybuchu II wojny światowej pracował w Szpitalu Kolejowym na Wilczej Łapie w Wilnie jako młodszy, a następnie starszy ordynator chirurgii. W 1939 r. został powołany do wojska i pełnił obowiązki kierownika oddziału chirurgicznego Szpitala Garnizonowego w Wilnie. Po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną pracował w Szpitalu Kolejowym. Od czerwca 1944 r. do lutego 1945 r. był kierownikiem oddziału chirurgicznego Szpitala Kolejowego w Wilnie. |
| − | [[Kategoria: Zdrowie|Janowicz Jan]] | + | |
| + | 1 maja 1945 r. został przeniesiony z Białegostoku do [[Olsztyn|Olsztyna]], gdzie objął ordynaturę na oddziale chirurgicznym w Szpitalu Kolejowym (do 1964 r.), WUBP (do 1954r.) oraz Wojewódzkim. Pełnił również rolę konsultanta wojewódzkiego ds. chirurgii. | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 58.<br/> | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria: Zdrowie|Janowicz, Jan]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Janowicz, Jan]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Janowicz, Jan]][[Kategoria: Olsztyn|Janowicz, Jan]][[Kategoria: 1945-1989|Janowicz, Jan]][[Kategoria: 1918-1944|Janowicz, Jan]] | ||
Wersja z 23:21, 6 sty 2015
| Jan Janowicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1893 r. Giełucie |
| Data i miejsce śmierci | 6 stycznia 1964 r. Warszawa |
| Zawód | lekarz |
Jan Janowicz (ur. 27 maja 1893 r. w Giełuciach, pow. szawelski, zm. 6 stycznia 1964 r. w Warszawie) – lekarz.
Spis treści
Życiorys
Syn Marcjana i Krystyny z d. Butkiewicz. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Olsztynie.
Szkoła i wykształcenie
Do szkoły średniej uczęszczał w Smoleńsku i Szawlach. W 1913 r. ukończył Gimnazjum Klasyczne w Szawlach i otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Juriewskiego, dawnego Dorpackiego (obecnie Tartu w Estonii). Dyplom lekarski nostryfikował w 1920 r., a 11 lipca 1925 r. uzyskał tytuł doktora wszechnauk lekarskich na UW.
Praca
W marcu 1917 r. był lekarzem batalionowym 195 pułku piechoty armii rosyjskiej na froncie rumuńskim. W grudniu 1917 r. wstąpił do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego i był lekarzem 7 pułku 2 dywizji w Bobrujsku. W latach 1919–1922 służył w WP, kolejno jako lekarz i jako młodszy ordynator na oddziale chirurgicznym Szpitala Garnizonowego w Wilnie.
Od 1 marca 1922 r. do wybuchu II wojny światowej pracował w Szpitalu Kolejowym na Wilczej Łapie w Wilnie jako młodszy, a następnie starszy ordynator chirurgii. W 1939 r. został powołany do wojska i pełnił obowiązki kierownika oddziału chirurgicznego Szpitala Garnizonowego w Wilnie. Po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną pracował w Szpitalu Kolejowym. Od czerwca 1944 r. do lutego 1945 r. był kierownikiem oddziału chirurgicznego Szpitala Kolejowego w Wilnie.
1 maja 1945 r. został przeniesiony z Białegostoku do Olsztyna, gdzie objął ordynaturę na oddziale chirurgicznym w Szpitalu Kolejowym (do 1964 r.), WUBP (do 1954r.) oraz Wojewódzkim. Pełnił również rolę konsultanta wojewódzkiego ds. chirurgii.
Bibliografia
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 58.
