Jan Vetter: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Praca)
(Bibliografia)
Linia 39: Linia 39:
 
*Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
 
*Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
 
== Bibliografia==  
 
== Bibliografia==  
Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom, volumen I, Olsztyn 1997,  s. 176-177.
+
Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom, volumen I, Olsztyn 1997,  s. 176-177.<br/>
 
[[Kategoria: Zdrowie| Vetter, Jan]] [[Kategoria: Ochrona zdrowia|Vetter, Jan]]
 
[[Kategoria: Zdrowie| Vetter, Jan]] [[Kategoria: Ochrona zdrowia|Vetter, Jan]]
 
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Vetter, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989 | Vetter, Jan]] [[Kategoria: Iława|Vetter, Jan]]
 
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Vetter, Jan]] [[Kategoria: 1945-1989 | Vetter, Jan]] [[Kategoria: Iława|Vetter, Jan]]

Wersja z 17:30, 17 sty 2015

Jan Erwin Vetter

Data i miejsce urodzenia 19 maja 1905 r.
Wielkie Luźno
Data i miejsce śmierci 26 kwietnia 1984 r.
Iława
Miejsce spoczynku Brodnica
Zawód lekarz

Vetter Jan Erwin (ur. 19 maja 1905 r. w Wielkim Luźnie, pow. brodnicki, zm. 26 kwietnia 1984 r.) – lekarz

Życiorys

Syn Wincentego i Amelii z d. Czerwińskiej.

Szkoła i wykształcenie

Świadectwo maturalne uzyskał w 1924 r. w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Brodnicy i zapisał się na Wydział Filozoficzny UP. W czasie studiów pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej. Po roku przeniósł się na Wydział Lekarski. Dyplom lekarski otrzymał 4 sierpnia 1935 r.

Praca

Pracował na oddziale chirurgicznym Szpitala Dziecięcego Św. Józefa w Poznaniu. Od 1 grudnia 1938 r. był lekarzem Ubezpieczalni Społecznej i lekarzem domowym w Swarzędzu, gdzie kierował Przychodnią dla Matki i Dziecka.

5 kwietnia 1947 r. przeniósł się do Iławy, gdzie zorganizował miejski OZ i został lekarzem powiatowym. Stanowisko to piastował do 30 października 1949 r. Do 1958 r. pracował również w Izbie Porodowej, Ambulatorium WUPB i Oficerskiej Szkoły Służby Więziennej (do 1956 r.), Rejonowej Przychodni Lekarskiej PKP (do 1971 r.).

W 1951 r. był organizatorem oddziału PCK i współorganizatorem Stacji Pogotowia Ratunkowego.

Odznaczenia

Został odznaczony m.in.:

  • Srebrnym Krzyżem Zasługi
  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia

Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom, volumen I, Olsztyn 1997, s. 176-177.