Witold Maciejski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
m (Zastępowanie tekstu - "| " na "|") |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 99.<br/> | Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 99.<br/> | ||
[[Kategoria: Zdrowie|Maciejski, Witold]] [[Kategoria: Ochrona zdrowia|Maciejski, Witold]] | [[Kategoria: Zdrowie|Maciejski, Witold]] [[Kategoria: Ochrona zdrowia|Maciejski, Witold]] | ||
− | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki| Maciejski, Witold]] [[Kategoria: 1945-1989 | Maciejski, Witold]] [[Kategoria: 1990-|Maciejski, Witold]] [[Kategoria: Olsztyn|Maciejski, Witold]] | + | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Maciejski, Witold]] [[Kategoria: 1945-1989 |Maciejski, Witold]] [[Kategoria: 1990-|Maciejski, Witold]] [[Kategoria: Olsztyn|Maciejski, Witold]] |
Wersja z 13:24, 17 mar 2015
Witold Maciejski | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 9 lutego 1925 r. Warszawa |
Zawód | lekarz |
Witold Maciejski (ur. 9 lutego 1925 r. w Warszawie) – lekarz, specjalista II st. z ftyzjatrii i z organizacji ochrony zdrowia.
Życiorys
Syn Jana i Wandy z d. Madej.
Szkoła i wykształcenie
Ukończył Gimnazjum ks. J. Poniatowskiego w Warszawie. Studiował na Wydziale Lekarskim AM w Warszawie. Dyplom lekarza otrzymał 28 sierpnia 1952 r.
Praca
W latach 1952–1962 pracował w Sanatorium Przeciwgruźliczym dla Dzieci w Olsztynku początkowo jako asystent, a od 1957 r. jako dyrektor. W latach 1962–1972 pracował w PSP w Olsztynie na stanowisku dyrektora, a w latach 1972–1975 na stanowisku dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Przychodni.
W latach 1975–1977 pełnił funkcję lekarza wojewódzkiego w Ciechanowie, a w latach 1977–1980 pracował w regionalnym Związku Spółdzielni Inwalidów. W latach 1980–1985 pracował w Domu Kombatanta, zaś w latach 1985–1994 jako lekarz rejonowy ZOZ w Olsztynie.
Uzyskał specjalizacje: II st. (1962) z ftyzjatrii i z organizacji ochrony zdrowia (1975).
W latach 1977–1989 był członkiem Związku Kombatantów i przewodniczącym Komisji Zdrowia.
W 1995 r. przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
Za pracę zawodową został odznaczony:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 99.