Kowaliki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość znajduje się na terenie [[gmina Grodziczno| gminy Grodziczno]], w obszarze której występuje wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki [[rzeka Wel|Wel]] - poniżej 100 m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy ([[Garb Lubawski]]) teren wznosi się i w rejonie na wschód od miejscowości [[Zwiniarz]] osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Na powierzchni gminy występuje wysoczyzna morenowa, dolina rzeki [[rzeka Wel|Wel]], rynna [[Jezioro Kiełpińskie |Jeziora Kiełpińskiego]] oraz fragment sandru rzeki [[rzeka | + | Miejscowość znajduje się na terenie [[gmina Grodziczno| gminy Grodziczno]], w obszarze której występuje wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki [[rzeka Wel|Wel]] - poniżej 100 m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy ([[Garb Lubawski]]) teren wznosi się i w rejonie na wschód od miejscowości [[Zwiniarz]] osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Na powierzchni gminy występuje wysoczyzna morenowa, dolina rzeki [[rzeka Wel|Wel]], rynna [[Jezioro Kiełpińskie |Jeziora Kiełpińskiego]] oraz fragment sandru rzeki [[rzeka Skrwa| Skrwy]]. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne, czarne ziemie, gleby organiczne–torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:23, 14 lis 2013
Kowaliki | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Grodziczno |
Sołectwo | Kowaliki |
Liczba ludności (2012, źródło: http://www.grodziczno.pl) | 86 |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Kod pocztowy | 13 - 308 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kowaliki (niem. Kowalik) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Tomasz Michalski.
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno, w obszarze której występuje wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100 m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od miejscowości Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Na powierzchni gminy występuje wysoczyzna morenowa, dolina rzeki Wel, rynna Jeziora Kiełpińskiego oraz fragment sandru rzeki Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne, czarne ziemie, gleby organiczne–torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
Dzieje miejscowości
Wieś należała do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. Nieznana jest data lokacji wsi. Na przełomie XVI/XVII w. obszar miejscowości zajmował 20 włók. Dzierżawcy wsi byli zobowiązani do świadczenia pomocy biskupom w postaci lekkiej służby konnej. Musieli uiszczać opłatę w jęczmieniu i wosku. Do roku 1932 wieś należała do powiatu brodnickiego, następnie znalazła się w powiecie działdowskim. Teren wsi na przełomie XIX/XX w. obejmował 1513 mórg. We wsi znajdowało się 114 domów i 49 dymów. W tym okresie w Kowalikach mieszkało 192 katolików i 10 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Bezpieczeństwo
Obecnie we wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.
Bibliografia
Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.