Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Historia parafii) |
|||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
== Historia parafii == | == Historia parafii == | ||
| + | W 1468 roku Sątoczno otrzymał od Krzyżaków rycerz Albrecht von Vogt, ponoć w nagrodę za udział w wojnie przeciw Polsce i Litwie. Po jego śmierci majątek dziedziczyła córka, która wyszła za mąż za właściciela sąsiedniego majątku Botha von Eulenburga. Od jego nazwiska Sątoczno wzięło swą dawną nazwę Leunenburg. Od 1526 roku proboszczem miejscowej parafii należącej do archiprezbiteriatu w Sępopolu był Valentin Vuge z Elbląga. Do parafii w Sątocznie należały wówczas wsie: Glitajny, Kałwągi, Wągniki, Błuskajmy, Studzieniec, Słępy i Kaskajmy. Mieszkali tam zapewne również Polacy, gdyż w 1581 roku nauczyciel szkoły otrzymywał dodatkowe wynagrodzenie za odczytywanie oraz komentowanie Ewangelii i katechizmu w języku polskim. W połowie XVII stulecia specjalnie dla polskich parafian ustanowiono tu diakonat. Polscy diakoni nauczali w Sątocznie do roku 1697. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. W 1974 r. 25 maja została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejsowości: [[Kałwągi]], [[Prosna]], [[Sajna Wielka]], [[Sajna Mała]], [[Błuskajmy Wielkie]], [[Błuskajmy Małe]], [[Giełpsz]], [[Kamień]], [[Kaskajmy Małe]], [[Łękajny]], [[Marłuty]], [[Sątoczek]], [[Stawnica Duża]] i [[Stawnica Mała]], [[Suliki]], [[Wetyn]], [[Bykowo]], [[Słępy]], [[Wągniki]] ,[[Studzieniec]]. | Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. W 1974 r. 25 maja została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejsowości: [[Kałwągi]], [[Prosna]], [[Sajna Wielka]], [[Sajna Mała]], [[Błuskajmy Wielkie]], [[Błuskajmy Małe]], [[Giełpsz]], [[Kamień]], [[Kaskajmy Małe]], [[Łękajny]], [[Marłuty]], [[Sątoczek]], [[Stawnica Duża]] i [[Stawnica Mała]], [[Suliki]], [[Wetyn]], [[Bykowo]], [[Słępy]], [[Wągniki]] ,[[Studzieniec]]. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
Kościół w Sątocznie został wzniesiony w latach 1326-1328 na terenie grodu założonego przez Zakon Krzyżacki. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. Wysokość wieży wynosi 32 metry. W dzwonnicy było miejsce na 3 dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zginął, drugi – największy z roku 1735 dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał nosi napis: „Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty”. Poniżej są wiersze: „Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 – odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w Królewcu, urodzony w Leunenburgu”.Nawa kościoła ma 21,60 metrów długości i 9,2 metra szerokości. Ilość przypór wskazuje na to, że planowano w nawie głównej wykonanie murowanego sklepienia. W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela – stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini – królewski, dworski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Góruje nad nim masywne sklepienie gwiaździste.Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel.Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru „Carvara”. Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. Czaszę chrzcielnicy wypełniała duża, mosiężna misa, ważąca ok. 20 kilogramów. Datowana jest na rok 1580. W roku 1828 wyłożono posadzkę kościoła szwedzkimi płytami kamiennymi.Dziedziniec kościoła początkowo był cmentarzem, w roku 1819 założono park, który do dziś spełnia tą funkcję. | Kościół w Sątocznie został wzniesiony w latach 1326-1328 na terenie grodu założonego przez Zakon Krzyżacki. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. Wysokość wieży wynosi 32 metry. W dzwonnicy było miejsce na 3 dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zginął, drugi – największy z roku 1735 dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał nosi napis: „Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty”. Poniżej są wiersze: „Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 – odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w Królewcu, urodzony w Leunenburgu”.Nawa kościoła ma 21,60 metrów długości i 9,2 metra szerokości. Ilość przypór wskazuje na to, że planowano w nawie głównej wykonanie murowanego sklepienia. W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela – stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini – królewski, dworski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Góruje nad nim masywne sklepienie gwiaździste.Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel.Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru „Carvara”. Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. Czaszę chrzcielnicy wypełniała duża, mosiężna misa, ważąca ok. 20 kilogramów. Datowana jest na rok 1580. W roku 1828 wyłożono posadzkę kościoła szwedzkimi płytami kamiennymi.Dziedziniec kościoła początkowo był cmentarzem, w roku 1819 założono park, który do dziś spełnia tą funkcję. | ||
[[Plik:parafiasątoczno1.jpg|right|thumb|288px|[http://satoczno.pl/?page_id=12 Wnętrze kościoła w Sątocznie] [12.10.2014]]<br/> | [[Plik:parafiasątoczno1.jpg|right|thumb|288px|[http://satoczno.pl/?page_id=12 Wnętrze kościoła w Sątocznie] [12.10.2014]]<br/> | ||
Wersja z 23:08, 12 paź 2014
| Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie | |
| | |
 | |
| Siedziba | Sątoczno |
| Adres | Sątoczno, 11-430 Korsze |
| Data powołania | XIV w. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Archidiecezja | warmińska |
| Dekanat | Sępopol |
| Kościół | Kościół pw. Chrystusa Króla w Sątocznie |
| Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie | |
Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie — rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Sępopol należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się w Sątocznie. Od xxxx r. proboszczem parafii jest ks. mgr Adam Malak SDB.
Spis treści
Historia parafii
W 1468 roku Sątoczno otrzymał od Krzyżaków rycerz Albrecht von Vogt, ponoć w nagrodę za udział w wojnie przeciw Polsce i Litwie. Po jego śmierci majątek dziedziczyła córka, która wyszła za mąż za właściciela sąsiedniego majątku Botha von Eulenburga. Od jego nazwiska Sątoczno wzięło swą dawną nazwę Leunenburg. Od 1526 roku proboszczem miejscowej parafii należącej do archiprezbiteriatu w Sępopolu był Valentin Vuge z Elbląga. Do parafii w Sątocznie należały wówczas wsie: Glitajny, Kałwągi, Wągniki, Błuskajmy, Studzieniec, Słępy i Kaskajmy. Mieszkali tam zapewne również Polacy, gdyż w 1581 roku nauczyciel szkoły otrzymywał dodatkowe wynagrodzenie za odczytywanie oraz komentowanie Ewangelii i katechizmu w języku polskim. W połowie XVII stulecia specjalnie dla polskich parafian ustanowiono tu diakonat. Polscy diakoni nauczali w Sątocznie do roku 1697.
Od roku 1945 kościół przynależał do parafii Sępopol, a od roku 1962 stanowił samodzielny wikariat. W 1974 r. 25 maja została erygowana parafia pw. Chrystusa Króla. Parafię prowadzą księża salezjanie. Do parafii należą miejsowości: Kałwągi, Prosna, Sajna Wielka, Sajna Mała, Błuskajmy Wielkie, Błuskajmy Małe, Giełpsz, Kamień, Kaskajmy Małe, Łękajny, Marłuty, Sątoczek, Stawnica Duża i Stawnica Mała, Suliki, Wetyn, Bykowo, Słępy, Wągniki ,Studzieniec.
Kościół w Sątocznie został wzniesiony w latach 1326-1328 na terenie grodu założonego przez Zakon Krzyżacki. Ulokowano go na spływie Sajny i Gubra. Najstarszą częścią budowli jest wieża, jej mury przetrwały w nienaruszonym stanie od pierwszej połowy XIV wieku. Wysokość wieży wynosi 32 metry. W dzwonnicy było miejsce na 3 dzwony. Najstarszy dzwon z roku 1593 zginął, drugi – największy z roku 1735 dzwoni teraz w gminie Borfelde koło Hildesheim w Niemczech. Dzwon, który pozostał nosi napis: „Bogu do zaszczytu, chrześcijanom do zachęty”. Poniżej są wiersze: „Ja wołam do nabożeństwa dzieci oddane Bogu i dzwonię w śmierci jeszcze pobożnemu grzesznikowi. Anno Domini 1735 – odlewał mnie Georg Bernhard Kinder w Królewcu, urodzony w Leunenburgu”.Nawa kościoła ma 21,60 metrów długości i 9,2 metra szerokości. Ilość przypór wskazuje na to, że planowano w nawie głównej wykonanie murowanego sklepienia. W roku 1848 na polecenie pastora Simona Jakuba Gammela – stolarz Rockel wykonał nad nawą pozorne drewniane sklepienie gwiaździste. Zachodnią część nawy zamyka chór z organami. Zbudował je w 1745 roku Adam Gottllob Casparini – królewski, dworski organmistrz. Powiększono je w roku 1898. Organy posiadają ornamentykę w stylu rokokowym. Prezbiterium oddzielone jest od nawy monumentalnym łukiem tęczowym. Góruje nad nim masywne sklepienie gwiaździste.Ołtarz wykonany jest w drewnie. Wykonał go w roku 1824 rzeźbiarz Bierreichel.Na środku prezbiterium stała chrzcielnica wykonana z włoskiego marmuru „Carvara”. Zakupiono ją w Królewcu w roku 1828. Czaszę chrzcielnicy wypełniała duża, mosiężna misa, ważąca ok. 20 kilogramów. Datowana jest na rok 1580. W roku 1828 wyłożono posadzkę kościoła szwedzkimi płytami kamiennymi.Dziedziniec kościoła początkowo był cmentarzem, w roku 1819 założono park, który do dziś spełnia tą funkcję.
Kler parafialny
Proboszczowie:
Grupy działające na terenie parafii
- Chór parafialnyxxxx
- Odnowa w Duchu Świętymxxxx
- Wspólnota Krwi Chrystusaxxxxx
- Koło Żywego Różańcaxxxxx
- Służba Liturgicznaxxxx
Zobacz też
Bibliografia
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945-1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006
Parafie utworzone w dziesięcioleciu Archidiecezji Warmińskiej 1992–2002, bp Julian Wojtkowski, Studia Warmińskie XL, 2003 [6.10.2014]
Parafia pw. Chrystusa Króla w Sątocznie] [12.10.2014]
[LINK nazwak Wikipedia] [6.10.2014]
