Kuligi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś lokowano w XIV w. W 1872 r. właścicielem wsi był Johan Friedrich Richert. Ponadto w XIX w. rząd pruski osiedlił we wsi ludność pochodzenia niemieckiego. Miejscowości na przełomie XIX/XX w. zajmowała obszar 1613 mórg z 18 budynkami i 7 domami. W tym okresie mieszkało tu 79 katolików i 46 ewangelikami. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W XX w. do wsi przybyli baptyści. | + | Wieś lokowano w XIV w. W 1872 r. właścicielem wsi był Johan Friedrich Richert. Ponadto w XIX w. rząd pruski osiedlił we wsi ludność pochodzenia niemieckiego. Miejscowości na przełomie XIX/XX w. zajmowała obszar 1613 mórg z 18 budynkami i 7 domami. W tym okresie mieszkało tu 79 katolików i 46 ewangelikami. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W XX w. do wsi przybyli baptyści. Stanowili oni ludność Rosyjską. Posiadali we wsi cmentarz i kościół. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 01:03, 25 paź 2013
| Kuligi | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Grodziczno |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kuligi | |
| Położenie na mapie Polski  Kuligi | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kuligi (niem. Kullig) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórkii wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rzeki Weli rynnę Jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowan, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
Dzieje miejscowości
Wieś lokowano w XIV w. W 1872 r. właścicielem wsi był Johan Friedrich Richert. Ponadto w XIX w. rząd pruski osiedlił we wsi ludność pochodzenia niemieckiego. Miejscowości na przełomie XIX/XX w. zajmowała obszar 1613 mórg z 18 budynkami i 7 domami. W tym okresie mieszkało tu 79 katolików i 46 ewangelikami. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W XX w. do wsi przybyli baptyści. Stanowili oni ludność Rosyjską. Posiadali we wsi cmentarz i kościół.
Kultura
We wsi działa świetlica oraz Ochotnicza Straż Pożarna.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem jest Wioletta Łakomy.
Bibliografia:
Korecki Andrzej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.
http://www.grodziczno.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=12&menu=24&strona=1, 12.09.2013.
