Dobiesław Olewiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Dobiesław Olewiński |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Pole-obowiązkowe-zdjęcie ...") |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = | |data urodzenia = | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Dobiesław Olewiński''' (Dobek) – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]]. | |
| − | '''Dobiesław Olewiński''' – uczestnik bitwy grunwaldzkiej. | + | <br/><br/> |
| − | |||
| − | |||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Legitymował się herbem Ostoja. Był najstarszy z licznego rodzeństwa. Od młodych lat wojował. W 1387 roku w ślad za królową Jadwigą ruszył na Ruś Halicką, aby odebrać ja Węgrom. Węgry były osłabione i odebranie Rusi Halickiej okazało się oczywiste. Większe trudy czekały na Litwie, ponieważ Jagiełło był zmuszony uporać się ze swym kuzynem Witoldem, który w 1390 roku wtargnął do Wielkiego Księstwa, aby sięgnąć po władzę. Jagiełło dla obsady grodów posłał na Litwę polskie załogi. Tam tez znalazł się Dobek i przeżył dramatyczne chwile. [[Zakon krzyżacki|Krzyżacy]] ujęli rodzonego brata Jagiełły, Korygiełłę, i ścięli go na oczach obrońców. Zginął tam również brat Witolda Towciwiłł. Latem 1492 roku doszło dopiero do ugody z Witoldem, któremu Jagiełło dał w zarząd całą Litwę. | |
| + | Olewiński wciąż nie wracał do domu. Przypuszcza się, że wspomagał w owym czasie Witolda broniącego Litwy, potem wspierał podboje Witolda na Rusi w 1395 roku i w końcu jego zwycięską wyprawę przeciwko Tatarom w 1397 roku. Dopiero wtedy powrócił na swoje włości i dwór królewski wystawił mu zapis na 100 grzywien. | ||
| + | W 1409 roku dowodził załogą na zamku w Złotoryi. W opisie bitwy stoczonej 10 października 1410 roku Długosz wymienia Dobiesława Olewińskiego z rodu Ostoja jako najbardziej zasłużonego rycerza. Wtedy Dobiesław miał 40 lat i zamieszkał na zagrodzie. Osiedlił się na Żółcicach pod Opatowem, daleko od rodzinnych stron. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | + | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010.<br/> |
| − | <br/> | + | |
| − | |||
| − | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoba|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Olewiński, Dobiesław]][[Kategoria: 1401-1500|Olewiński, Dobiesław]] |
Wersja z 23:08, 10 sty 2015
| Dobiesław Olewiński | |
| |
Dobiesław Olewiński (Dobek) – uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Legitymował się herbem Ostoja. Był najstarszy z licznego rodzeństwa. Od młodych lat wojował. W 1387 roku w ślad za królową Jadwigą ruszył na Ruś Halicką, aby odebrać ja Węgrom. Węgry były osłabione i odebranie Rusi Halickiej okazało się oczywiste. Większe trudy czekały na Litwie, ponieważ Jagiełło był zmuszony uporać się ze swym kuzynem Witoldem, który w 1390 roku wtargnął do Wielkiego Księstwa, aby sięgnąć po władzę. Jagiełło dla obsady grodów posłał na Litwę polskie załogi. Tam tez znalazł się Dobek i przeżył dramatyczne chwile. Krzyżacy ujęli rodzonego brata Jagiełły, Korygiełłę, i ścięli go na oczach obrońców. Zginął tam również brat Witolda Towciwiłł. Latem 1492 roku doszło dopiero do ugody z Witoldem, któremu Jagiełło dał w zarząd całą Litwę.
Olewiński wciąż nie wracał do domu. Przypuszcza się, że wspomagał w owym czasie Witolda broniącego Litwy, potem wspierał podboje Witolda na Rusi w 1395 roku i w końcu jego zwycięską wyprawę przeciwko Tatarom w 1397 roku. Dopiero wtedy powrócił na swoje włości i dwór królewski wystawił mu zapis na 100 grzywien.
W 1409 roku dowodził załogą na zamku w Złotoryi. W opisie bitwy stoczonej 10 października 1410 roku Długosz wymienia Dobiesława Olewińskiego z rodu Ostoja jako najbardziej zasłużonego rycerza. Wtedy Dobiesław miał 40 lat i zamieszkał na zagrodzie. Osiedlił się na Żółcicach pod Opatowem, daleko od rodzinnych stron.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
