Natura 2000 Dolina Drwęcy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 8: Linia 8:
 
  |kod mapy            = PL-NW
 
  |kod mapy            = PL-NW
 
  |stopniN            = 53
 
  |stopniN            = 53
  |minutN              = 37
+
  |minutN              = 52
  |sekundN            =  
+
  |sekundN            = 49
  |stopniE            = 19
+
  |stopniE            = 21
  |minutE              = 44
+
  |minutE              = 48
  |sekundE            =
+
  |sekundE            = 55
 
  |status obszaru      = Obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW), korekta granic zgłoszona do Komisji Europejskiej (KE). }}
 
  |status obszaru      = Obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW), korekta granic zgłoszona do Komisji Europejskiej (KE). }}
  

Wersja z 23:21, 25 lis 2014

Obszar Natura 2000 Dolina Drwęcy

Typ obszaru Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Kod PLH280001
Powierzchnia 12515,0 ha
Status obszaru Obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW), korekta granic zgłoszona do Komisji Europejskiej (KE).
Położenie na mapie brak
Mapa lokalizacyjna brak
Brak mapy: PL-NW
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Obszar Natura 2000 Dolina Drwęcy - obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW).


Ogólny opis obszaru

Obszar położony jest na terenie dwóch województw: kujawsko-pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. W województwie warmińsko-mazurskim znajduje się w obrębie powiatów: iławskiego, nowomiejskiego, olsztyńskiego i ostródzkiego. Tu zajmuje powierzchnię 9651,9 ha. Obszar obejmuje rzekę Drwęcę wraz z dopływami. Całkowita powierzchnia zlewni rzeki wynosi 5693 km2,w tym na terenie województwa warmińsko-mazurskiego 3000 km2. Długość rzeki wynosi 207,2 km (w tym na terenie województwa warmińsko-mazurskiego 90,4 km). Dopływy ujęte w granicach Ostoi Dolina Drwęcy to: Grabiczek - 19,5 km; Dylewka - 14,9 km; Poburzanka - 3,5 km; Gizela - 9,5 km; Iławka - 7,6 km; Wólka - 6,6 km; Wel - 14,6 km.

SOOS Dolina Drwęcy obejmuje mezoregiony: Dolinę Drwęcy, Garb Lubawski i Pojezierze Brodnickie. Dominujące formy rzeźby terenu to faliste moreny denne, ciągi moren czołowych, równiny sandrowe oraz rynny polodowcowe. Teren urozmaicony jest przez obniżenia dochodzące do 40 m głębokości, wypełnione wodami jezior i torfowisk.

Walory przyrodnicze

Dolina Drwęcy stanowi jedną z głównych osi ekologicznych kraju, o znaczeniu europejskim. Kształt ostoi sprzyja zachowaniu tras migracji i rozprzestrzeniania się wielu gatunków fauny i flory. Jest to korytarz ekologiczny między Doliną Wisły a Pojezierzem Mazurskim. Stwierdzono tu występowanie 22 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Rzeka Drwęca i jej dorzecze objęte jest krajowym programem restytucji ryb wędrownych, zaś rzeka Wel jest wymieniana jako jeden z głównych cieków dorzecza Drwęcy o walorach kwalifikujących ją jako podstawowe tarlisko anadromicznych ryb wędrownych i siedlisko ryb prądolubnych.
Na obszarze występują cenne siedliska rzadkich i chronionych gatunków zwierząt, związanych ze środowiskiem wodnym. Odnotowano tu 27 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, takich jak: minóg strumieniowy, jesiotr bałtycki, łosoś, boleń, różanka, koza, piskorz, głowacz białopłetwy.


Misg.jpg
Piskorz (Misgurnus fossilis) Źródło: [1]


Na obszarze znajduje się również duża mozaika siedlisk związanych z doliną rzeczną. Są to: nizinne i podgórskie rzeki ze zbiorowiskami włosieniczników, niżowe, nadrzeczne zbiorowiska okrajkowe, starorzecza, świeże niżowe łąki użytkowane ekstensywnie i łęg olszowo-jesionowy. Ponadto występują tu siedliska związane z krajobrazem pojeziernym, mające wpływ na warunki hydrologiczne (głównie retencyjne) i mikroklimatyczne obszaru: brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto-Nanojuncetea, naturalne dystroficzne zbiorniki wodne, naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nymphaeion, Potamion, torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą, torfowiska wysokie zdegradowane, zdolne do naturalnej regeneracji, torfowiska przejściowe i trzęsawiska oraz siedliska marginalne, to jest wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi.

Cel ochrony

Podstawowym celem jest: • ochrona warunków trwania populacji gatunków ryb i minogów pierwotnie występujących w rzece Drwęcy i dopływach, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków wędrownych: łososia, troci i certy oraz jesiotra bałtyckiego i minoga rzecznego; • utrzymanie funkcji korytarza ekologicznego między Doliną Wisły a Pojezierzem Mazurskim wraz z zachowaniem pełnej różnorodności występujących tam siedlisk.

Istniejące formy ochrony

Rezerwaty przyrody: Rezerwat Jezioro Czarne (9,3 ha), Rezerwat Rzeka Drwęca (1888,3 ha).
Parki Krajobrazowe: Brodnicki Park Krajobrazowy (16 685,0 ha), Welski Park Krajobrazowy (20 300,0 ha), Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich (7151,2 ha).
Obszary Chronionego Krajobrazu: Doliny Dolnej Drwęcy (17 472,4 ha), Doliny Drwęcy (56 848,0 ha), Doliny Górnej Drwęcy (8039,5 ha), Doliny rzeki Wel (5254,1 ha), Kanału Elbląskiego (30 140,8 ha), Pojezierza Iławskiego (13031,7 ha).
Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 (OSOP): Bagienna Dolina Drwęcy (3366,1 ha), Dolina Dolnej Wisły (33 559,0 ha), Lasy Iławskie (25 472,1 ha).

Bibliografia

Grzybowski M., Dziedzic J., Dynowski P., Wziątek B.: Dolina Drwęcy. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 128-132.

Zobacz też

[2]
[3]