Edward Strząbała: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Ludzie sportu infobox | {{Ludzie sportu infobox | ||
|nazwa = Edward Strząbała | |nazwa = Edward Strząbała | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Strzabala.jpeg |
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Edward Strząbała | |Imię i Nazwisko = Edward Strząbała | ||
Wersja z 16:37, 16 paź 2014
| Edward Strząbała | |
| | |
| |
| Imię i nazwisko | Edward Strząbała |
| Data i miejsce urodzenia | 25 lipca 1938, Zagdańsk |
| Data śmierci | 7 maja 2012, Kielce |
| Dyscyplina | Piłka ręczna |
| Największy sukces | Wielokrotny mistrz Polski |
Edward Strząbała (ur. 25 lipca 1938 roku w Zagnańsku, zm. 7 maja 2012 roku w Kielcach) – Wielokrotny mistrz Polski
Trenerzy
Jeden z najbardziej doświadczonych polskich trenerów piłki ręcznej, członek Rady Trenerów ZPRP. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Jako zawodnik grał na pozycji rozgrywającego reprezentował barwy AZS Wrocław, AZS Katowice i FKS Stali Mielec. Z katowickim zespołem zdobył w 1960 roku wicemistrzostwo kraju. W Mielcu jako zawodnik rozpoczął karierę trenerską i w 1969 roku wprowadził zespół do I ligi. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku współpracował ze sztabem szkoleniowym reprezentacji Polski. Był wówczas asystentem trenera Zygfryda Kuchty. Pomagał w przygotowaniach kadry przed igrzyskami olimpijskimi w Montrealu (brązowy medal), igrzyskami w Moskwie. W 1982 roku zdobył ze Śląskiem Wrocław mistrzostwo kraju i Puchar Polski. W 1985 ponownie wywalczył Puchar Polski , tym razem z Iskrą Kielce, z która jest najbardziej kojarzony. Pod koniec lat 80-tych wyjechał do Egiptu, zdobywając mistrzostwo kraju i Puchar z zespołem Nady El-Ahly. Po powrocie do Polski dwukrotnie doprowadził Iskrę Kielce do mistrzostwa Polski (w 1993 i 1994 roku) oraz raz do wicemistrzostwa (1995). Kolejny zagraniczny epizod to Bahrajn i tytuł mistrzowski z ali-Ahli Manama, z którym wywalczył także Puchar Zatoki Perskiej. Po powrocie do Polski trenował MKS Końskie, Śląsk Wrocław, Vive Kielce, Piotrkowianina Piotrków Trybunalski, Stal Mielec, Miedź Legnica, Warmię Traveland Olsztyn. W tym okresie olsztyńska drużyna miała najlepszy okres gry w superlidze. Na mecz do Uranii przybywały tłumy. Oprócz taktyki wyzwolił z zawodników maksimum zaangażowania i ambicji. W Olsztynie dał się poznać jako osoba otwarta, ze swadą opowiadał o swych bogatych sportowych doświadczeniach. Karierę szkoleniowa kończył w Radomiu. Tradycje trenerskie kontynuuje syn Tomasz, który był asystentem Bogdana Wenty w Vive Kielce.
