Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|nazwa = Ireneusz Kluczek | |nazwa = Ireneusz Kluczek | ||
|grafika = | |grafika = | ||
| − | |podpis grafiki = [[Plik: | + | |podpis grafiki = [[Plik:kluczek_50.jpg]] |
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek | |Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek | ||
|Data i miejsce urodzenia = | |Data i miejsce urodzenia = | ||
Wersja z 17:22, 5 sty 2014
| Ireneusz Kluczek | |
| | |
| Imię i nazwisko | Ireneusz Kluczek |
| Data śmierci | {{{Data śmierci}}} |
Spis treści
Olimpijczycy
Ireneusz Kluczek
Osiągnięcia sportowe
Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur.
Przebieg kariery sportowej
Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego.
Przypisy/bibliografia
Bogdan Tuszyński Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 360-361. Bogdan Tuszyński , Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 441.
