Zbigniew Lubiejewski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Osiągnięcia sportowe) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
|podpis grafiki = | |podpis grafiki = | ||
|Imię i Nazwisko = Zbigniew Lubiejewski | |Imię i Nazwisko = Zbigniew Lubiejewski | ||
− | |Data i miejsce urodzenia = 6 listopada 1949, Bartoszyce | + | |Data i miejsce urodzenia = 6 listopada 1949 r., Bartoszyce |
|Data śmierci = | |Data śmierci = | ||
|Dyscyplina = Siatkówka | |Dyscyplina = Siatkówka | ||
Linia 28: | Linia 28: | ||
*trzykrotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978 r.) w barwach AZS Olsztyn | *trzykrotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978 r.) w barwach AZS Olsztyn | ||
*trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn | *trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn | ||
+ | <br/> | ||
=Bibliografia= | =Bibliografia= |
Wersja z 12:17, 26 maj 2014
Zbigniew Lubiejewski | |
| |
Imię i nazwisko | Zbigniew Lubiejewski |
Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1949 r., Bartoszyce |
Dyscyplina | Siatkówka |
Największy sukces | Złoty medalista olimpijski z Montrealu (1976) |
Zbigniew Lubiejewski (ur. 6 listopada 1949 r. w Bartoszycach) – siatkarz, złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 r., członek drużyny Huberta Wagnera.
Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Bartoszycach. Studia rozpoczął na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, które ukończył, uzyskując tytuł inż. rolnictwa.
Przebieg kariery sportowej
Do reprezentacji Polski trafił w 1972 r. i w ciągu pięciu lat rozegrał 77 oficjalnych spotkań międzypaństwowych. Oprócz olimpijskiego złota zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1975 r. Sportową karierę w kraju związał z AZS-em Olsztyn, z którym osiągał sukcesy w Polsce i w Europie. Trafił pod skrzydła znakomitego trenera Leszka Dorosza, który wykorzystał jego predyspozycje, przede wszystkim nieprzeciętną siłę i dynamikę.
Dorobek klubowy Lubiejewskiego jest imponujący. W czasie gry w akademickim klubie z Olsztyna zdobył z nim trzy razy mistrzostwo Polski (w latach 1973, 1976, 1978), cztery razy wicemistrzostwo (1972, 1974, 1977, 1980) i dwa razy trzecie miejsce (1971 i 1975). W latach 1970–1972 trzykrotnie z zespołem AZS-u wywalczył Puchar Polski. W 1978 roku był finalistą turnieju Pucharu Europy Zdobywców Pucharów, gdzie AZS Olsztyn zajął drugą pozycję.
Karierę zakończył w belgijskim klubie Antonius Herentals, gdzie pełnił rolę zawodnika oraz trenera. Po powrocie do Polski ciągle pozostaje blisko związany z AZS-em. Jako członek zarządu klubu wspiera go wiedzą i doświadczeniem.
Uwielbiany przez kibiców, wielokrotnie znajdował się w dziesiątce najlepszych sportowców Warmii i Mazur. Popularyzuje siatkówkę wśród najmłodszych.
Osiągnięcia sportowe
- złoty medalista olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (1976 r.)
- srebrny medalista Mistrzostw Europy w Belgradzie (1975 r.)
- trzykrotny mistrz Polski (1973, 1976, 1978 r.) w barwach AZS Olsztyn
- trzykrotny zwycięzca Pucharu Polski (1970–1972) w barwach AZS Olsztyn
Bibliografia
Duński Witold, Od Paryża do Sydney 2000. Polscy medaliści olimpijscy i paraolimpijscy: encyklopedia ilustrowana, Warszawa 2000.
Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998, Warszawa 1999.
Mecner Krzysztof, 80 lat siatkówki: od "przebijanki" do ligi światowej, Olsztyn 2001.
Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000.