Adalbert Matkowsky: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
''' Adabert Matkowsky''' (ur. 6 grudnia 1857 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 16 marca 1909 r. w Berlinie) – aktor.<br/><br/> | ''' Adabert Matkowsky''' (ur. 6 grudnia 1857 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 16 marca 1909 r. w Berlinie) – aktor.<br/><br/> | ||
==Życiorys == | ==Życiorys == | ||
| − | Był synem krawcowej i inżyniera, którego nazwisko nie jest znane. W dzieciństwie cierpiał niedostatek. Dzięki staraniom matki udało mu się zdobyć wykształcenie. Gimnazjum ukończył w Berlinie. Przysposabiał się do zawodu kupca w firmie eksportowej, jednak wciąż myślał o | + | Był synem krawcowej i inżyniera, którego nazwisko nie jest znane. W dzieciństwie cierpiał niedostatek. Dzięki staraniom matki udało mu się zdobyć wykształcenie. Gimnazjum ukończył w Berlinie. Przysposabiał się do zawodu kupca w firmie eksportowej, jednak wciąż myślał o zajęciu się aktorstwem. Podstawową wiedzę o teatrze zdobył od [[Heinrich Oberlauder|Heinricha Oberlaudera]]. Mając dwadzieścia lat, zaczął występować na scenie Królewskiego Teatru w Dreźnie. Wówczas usunął ze swego nazwiska literę "z", bo jego matka w dalszym ciągu podpisywała się Matzkowski. |
W 1886 roku przeniósł się do Hamburga. Został zaangażowany do Królewskiego Teatru w Berlinie. Grał wielkie postacie z dramatów Szekspira: Otella, Hamleta, Makbeta. Jako gość występował często na scenach teatralnych [[Królewiec|Królewca]]. Adalbert Matkowsky jako aktor cechował się wielkim temperamentem i siłą przekonywania. | W 1886 roku przeniósł się do Hamburga. Został zaangażowany do Królewskiego Teatru w Berlinie. Grał wielkie postacie z dramatów Szekspira: Otella, Hamleta, Makbeta. Jako gość występował często na scenach teatralnych [[Królewiec|Królewca]]. Adalbert Matkowsky jako aktor cechował się wielkim temperamentem i siłą przekonywania. | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Napisał autobiografię "Eigenes und Fremdes", wydaną pierwszy raz w 1896 roku. | Napisał autobiografię "Eigenes und Fremdes", wydaną pierwszy raz w 1896 roku. | ||
| − | Zmarł 16 marca 1909 roku w Berlinie. | + | Zmarł 16 marca 1909 roku w Berlinie. |
| − | + | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Osoba|Matkowsky, Adabert]][[Kategoria: Aktorzy i reżyserzy| Matkowsky, Adabert]] [[Kategoria: 1801-1918| Matkowsky, Adabert]] | [[Kategoria: Osoba|Matkowsky, Adabert]][[Kategoria: Aktorzy i reżyserzy| Matkowsky, Adabert]] [[Kategoria: 1801-1918| Matkowsky, Adabert]] | ||
Wersja z 21:10, 27 sty 2015
| Adalbert Matkowsky | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1857 r. Królewiec |
| Data i miejsce śmierci | 16 marca 1909 r. Berlin |
| Zawód | aktor |
Adabert Matkowsky (ur. 6 grudnia 1857 r. w Królewcu, zm. 16 marca 1909 r. w Berlinie) – aktor.
Życiorys
Był synem krawcowej i inżyniera, którego nazwisko nie jest znane. W dzieciństwie cierpiał niedostatek. Dzięki staraniom matki udało mu się zdobyć wykształcenie. Gimnazjum ukończył w Berlinie. Przysposabiał się do zawodu kupca w firmie eksportowej, jednak wciąż myślał o zajęciu się aktorstwem. Podstawową wiedzę o teatrze zdobył od Heinricha Oberlaudera. Mając dwadzieścia lat, zaczął występować na scenie Królewskiego Teatru w Dreźnie. Wówczas usunął ze swego nazwiska literę "z", bo jego matka w dalszym ciągu podpisywała się Matzkowski.
W 1886 roku przeniósł się do Hamburga. Został zaangażowany do Królewskiego Teatru w Berlinie. Grał wielkie postacie z dramatów Szekspira: Otella, Hamleta, Makbeta. Jako gość występował często na scenach teatralnych Królewca. Adalbert Matkowsky jako aktor cechował się wielkim temperamentem i siłą przekonywania.
Napisał autobiografię "Eigenes und Fremdes", wydaną pierwszy raz w 1896 roku.
Zmarł 16 marca 1909 roku w Berlinie.
Bibliografia
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
