Mroczno: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Mroczno |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Mroczna ...") |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Mroczna | |dopełniacz wsi = Mroczna | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] |
|opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | |opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | ||
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
|sołectwo = Mroczno | |sołectwo = Mroczno | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
| − | |liczba ludności = | + | |liczba ludności = 1165 |
| − | |rok = | + | |rok = 2012, żródło: www.gordziczno.pl |
|strefa numeracyjna = (+48) 56 | |strefa numeracyjna = (+48) 56 | ||
| − | |kod pocztowy = | + | |kod pocztowy = 13 - 324 |
|tablice rejestracyjne = NNM | |tablice rejestracyjne = NNM | ||
|SIMC = | |SIMC = | ||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: Dubiele – rozległe bagna; Karaśnik – staw; Mec – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe;Mroczenica – rzeczka; Mrocznowskie Jezioro; Na Wąsie – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola. | + | Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: Dubiele – rozległe bagna; Karaśnik – staw; Mec – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe; Mroczenica – rzeczka; Mrocznowskie Jezioro; Na Wąsie – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola. |
| + | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| + | Najprawdopodobniej Mroczno istniało już za czasów plemion pruskich. Miejscowością zarządzało wówczas plemię Sasinów. Od XIII w. do końca XVIII w. wieś należała do kanoników chełmińskich. Nie znana jest data oficjalnej lokacji wsi. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. Wiadomo, że majątek Mroczno w I poł. XV w. posiadał 88 włók i został spalony w czasie tzw. wojny głodowej. Na terenie wsi istniała także parafia katolicka. W XVI w. odbudowy zniszczonego kościoła dokonał proboszcz Jan z Praśnic. Świątynia ostała się do woje polsko – szwedzkich. W XVII w. istniała w miejscowości szkoła. W XVIII w. we wsi znajdował się folwark z dworem, karczma i posesje zamożnych chłopów. Po I rozbiorze Polski z majątku utworzono domeny państwowe. W poł. XIX w. założono w Mroczu bractwo trzeźwości. Natomiast pod koniec XIX w. wieś nieformalnie dzieliła się na trzy części: "Otchłań" (od wschodniego krańca wsi aż do szkoły), "Niebo" (od szkoły do kościoła) i "Piekło" (pozostały fragment wsi). W 1868 r. znajdowało się tutaj 191 budynków i 83 domy . We wsi było 624 mieszkańców w tym 565 katolików i 59 ewangelików . W 1882 r. urodziło się 99 dzieci, zmarło 68 osób i zawarto 11 małżeństw. | ||
| + | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | === | + | ===Gospodarka=== |
| − | |||
| − | + | We wsi działa zespół muzyczny, firma transportowa, hydrauliczna, elektroniczna, produkcyjno - hadnlowa drzewiarska, zakład weterynaryjny, salon fryzjesrki, gabinet lekarski. | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Kultura=== | ||
| + | Obecnie we wsi znajdują się: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, ośrodek zdrowia, klub sportowy KS, Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1905 r. i Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. | ||
| − | + | <br/> | |
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: kościół z I poł. XX w. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; mogiły pomordowanych podczas II wojny światowej; zabytkowe domy z I poł. XIX w. | Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: kościół z I poł. XX w. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; mogiły pomordowanych podczas II wojny światowej; zabytkowe domy z I poł. XIX w. | ||
| + | |||
[[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] | [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] | ||
| Linia 66: | Linia 67: | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
| − | |||
| − | + | Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1953, 240 ss. | |
| − | http://grodziczno.pl/asp/pl_start.asp?ref=1&typ=13&menu=7&strona=1 | + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskieg, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss. |
| + | |||
| + | http://grodziczno.pl/asp/pl_start.asp?ref=1&typ=13&menu=7&strona=1, 12.09.2013. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
Wersja z 10:33, 19 wrz 2013
| Mroczno | |
| | |
| [[Plik:|240px|Pole-obowiązkowe]] Pole-obowiązkowe
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Grodziczno |
| Sołectwo | Mroczno |
| Liczba ludności (2012, żródło: www.gordziczno.pl) | 1165 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Kod pocztowy | 13 - 324 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Mroczno | |
| Położenie na mapie Polski  Mroczno | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Mroczno (niem. Mrotschno, Moschen )– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. Do 1954 roku istniała gmina Mroczno. W latach 1975–1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Najwyższe z okolicznych wzgórz ma wysokość 169 metrów n.p.m. Ponadto na terenie miejscowości występują charakterystyczne obiekty fizjograficzne: Dubiele – rozległe bagna; Karaśnik – staw; Mec – łąki, bagna, wzniesienia, polodowcowe; Mroczenica – rzeczka; Mrocznowskie Jezioro; Na Wąsie – łąki, lasy i pozostałość po dawnym jeziorze; Parcele – pola.
Dzieje miejscowości
Najprawdopodobniej Mroczno istniało już za czasów plemion pruskich. Miejscowością zarządzało wówczas plemię Sasinów. Od XIII w. do końca XVIII w. wieś należała do kanoników chełmińskich. Nie znana jest data oficjalnej lokacji wsi. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. Wiadomo, że majątek Mroczno w I poł. XV w. posiadał 88 włók i został spalony w czasie tzw. wojny głodowej. Na terenie wsi istniała także parafia katolicka. W XVI w. odbudowy zniszczonego kościoła dokonał proboszcz Jan z Praśnic. Świątynia ostała się do woje polsko – szwedzkich. W XVII w. istniała w miejscowości szkoła. W XVIII w. we wsi znajdował się folwark z dworem, karczma i posesje zamożnych chłopów. Po I rozbiorze Polski z majątku utworzono domeny państwowe. W poł. XIX w. założono w Mroczu bractwo trzeźwości. Natomiast pod koniec XIX w. wieś nieformalnie dzieliła się na trzy części: "Otchłań" (od wschodniego krańca wsi aż do szkoły), "Niebo" (od szkoły do kościoła) i "Piekło" (pozostały fragment wsi). W 1868 r. znajdowało się tutaj 191 budynków i 83 domy . We wsi było 624 mieszkańców w tym 565 katolików i 59 ewangelików . W 1882 r. urodziło się 99 dzieci, zmarło 68 osób i zawarto 11 małżeństw.
Gospodarka
We wsi działa zespół muzyczny, firma transportowa, hydrauliczna, elektroniczna, produkcyjno - hadnlowa drzewiarska, zakład weterynaryjny, salon fryzjesrki, gabinet lekarski.
Kultura
Obecnie we wsi znajdują się: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, ośrodek zdrowia, klub sportowy KS, Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1905 r. i Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: kościół z I poł. XX w. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; mogiły pomordowanych podczas II wojny światowej; zabytkowe domy z I poł. XIX w.
Bibliografia:
Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1953, 240 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskieg, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.
http://grodziczno.pl/asp/pl_start.asp?ref=1&typ=13&menu=7&strona=1, 12.09.2013.
