Erminia von Olfers-Batocki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 29 czerwca 1876 roku | |data urodzenia = 29 czerwca 1876 roku | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | ''' Erminia von Olfers-Batocki''' (ur. 29 czerwca 1876 r. w Gross Ratshof koło [[Królewiec|Królewca]], zm. 14 grudnia 1954 r. w Bad Harzburg) – etnograf i pisarka. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | ==Życiorys == | ||
| + | Pochodziła z rodziny ziemiańskiej właścicieli majątku Tharau w Sambii. W młodości przebywała na dworze królewskim. | ||
| − | + | Zbierała pieśni i gwarowe opowiastki, urządzała inscenizacje gwarowych tekstów w wykonaniu amatorów w Królewcu. Nie miała żadnego wykształcenia w zakresie etnografii. | |
| − | + | W styczniu 1945 roku pieszo przez [[Zalew Wiślany]] przedostała się do Piławy, następnie okrętem dotarła na Zachód. Po 1945 roku zostały wznowione jej dwie książki: ''Ostpreussische Dorfgeschichten. Erst heiter erzalt'' oraz ''Das Taubenhaus. 100 Jahre Familiengeschichte in und Konigsberg 1761-1861 als Roman erzalt''. | |
| − | + | ||
| + | Zmarła 14 grudnia 1954 roku w Bad Harzburg. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Osoba]] | [[Kategoria: Osoba]] | ||
Wersja z 11:45, 29 sty 2015
| Erminia von Olfers-Batocki | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 czerwca 1876 roku Gross Ratshof koło Królewca |
| Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1954 roku Bad Harzburg |
| Zawód | etnograf i pisarka |
Erminia von Olfers-Batocki (ur. 29 czerwca 1876 r. w Gross Ratshof koło Królewca, zm. 14 grudnia 1954 r. w Bad Harzburg) – etnograf i pisarka.
Życiorys
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej właścicieli majątku Tharau w Sambii. W młodości przebywała na dworze królewskim.
Zbierała pieśni i gwarowe opowiastki, urządzała inscenizacje gwarowych tekstów w wykonaniu amatorów w Królewcu. Nie miała żadnego wykształcenia w zakresie etnografii.
W styczniu 1945 roku pieszo przez Zalew Wiślany przedostała się do Piławy, następnie okrętem dotarła na Zachód. Po 1945 roku zostały wznowione jej dwie książki: Ostpreussische Dorfgeschichten. Erst heiter erzalt oraz Das Taubenhaus. 100 Jahre Familiengeschichte in und Konigsberg 1761-1861 als Roman erzalt.
Zmarła 14 grudnia 1954 roku w Bad Harzburg.
Bibliografia
Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
