Jadwiga Schnarbach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Jadwiga Schnarbach''' (ur. 16 lipca 1923 r. w [[Kaplityny|Kaplitynach]], zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | |
| − | '''Jadwiga Schnarbach''' (ur. 16 lipca 1923 r., zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Była jedenastym dzieckiem Franciszka i Elżbiety. Miała pięciu braci i sześć sióstr. Trzy dni po narodzinach została ochrzczona w [[Kościół pw. św. Anny w Barczewie|kościele pw. św. Anny w Barczewie]]. W tym kościele przystąpiła również do Pierwszej Komunii świętej, a 20 czerwca 1932 r. przyjęła sakrament bierzmowania. | |
| − | + | ||
| − | Po ukończeniu szkoły podstawowej pozostała przy rodzicach, by pomagać im w pracy | + | Po ukończeniu szkoły podstawowej pozostała przy rodzicach, by pomagać im w pracy w gospodarstwie. |
| + | |||
| + | Przez całe życie Jadwiga odznaczał się głęboką i żywą wiarą. Starała się żyć według przykazań Bożych, szczególnie umiłowawszy cnotę czystości. Widoczne to było szczególnie w okresie młodzieńczym, kiedy wierna była obowiązkom stanu panieńskiego. | ||
| + | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| − | Wojska Armii Czerwonej zajęły Kaplityny 22 lub 23 stycznia. Ich wkroczeniu towarzyszył strach mieszkańców, którzy z opowieści uciekinierów z innych miejscowości wiedzieli, | + | Wojska Armii Czerwonej zajęły Kaplityny 22 lub 23 stycznia. Ich wkroczeniu towarzyszył strach mieszkańców, którzy z opowieści uciekinierów z innych miejscowości wiedzieli, jakich czynów dopuszczali się sowieci w zajmowanych miejscowościach. Żołnierze radzieccy zajechali m.in. do gospodarstwa Schnarbachów. |
| − | Jeden z oficerów zszedł z konia. Kazał ojcu Jadwigi Franciszkowi przytrzymać konia. Sam wszedł do mieszkania i przeszukiwał wszystkie pokoje. Kiedy zobaczył, że w domu jest młoda panna, która wówczas pracowała u rodziny Schnarbachów jako jeniec wojenny, przywołał ją i | + | |
| + | Jeden z oficerów zszedł z konia. Kazał ojcu Jadwigi, Franciszkowi, przytrzymać konia. Sam wszedł do mieszkania i przeszukiwał wszystkie pokoje. Kiedy zobaczył, że w domu jest młoda panna, która wówczas pracowała u rodziny Schnarbachów jako jeniec wojenny, przywołał ją i zaczął z nią rozmawiać. Następnie wezwał Jadwigę. Ponieważ ona bardzo się bała, wspomniana wcześniej dziewczyna poszła z nią, co chwilę uspokajając. Po chwili dziewczyna wyszła z pokoju, a Jadwiga została sama z oficerem. Chcąc uniknąć gwałtu, Jadwiga uciekła i schowała się w szafie. Oficer odnalazł ją i zastrzelił – jej ciało wypadło z szafy na podłogę. | ||
| + | |||
Jadwigę pochowano w rodzinnym ogrodzie, w pobliżu domu, gdyż wówczas nie było możliwości przewiezienia ciała na cmentarz parafialny do Barczewa. Jej grób zachował się do dziś.<br> | Jadwigę pochowano w rodzinnym ogrodzie, w pobliżu domu, gdyż wówczas nie było możliwości przewiezienia ciała na cmentarz parafialny do Barczewa. Jej grób zachował się do dziś.<br> | ||
Wersja z 12:35, 27 sty 2015
| Jadwiga Schnarbach | |
| | |
 Jadwiga Schnarbach
| |
| Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1923 r. Kaplityny |
| Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1945 r. Kaplityny |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Jadwiga Schnarbach (ur. 16 lipca 1923 r. w Kaplitynach, zm. 23 stycznia 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Była jedenastym dzieckiem Franciszka i Elżbiety. Miała pięciu braci i sześć sióstr. Trzy dni po narodzinach została ochrzczona w kościele pw. św. Anny w Barczewie. W tym kościele przystąpiła również do Pierwszej Komunii świętej, a 20 czerwca 1932 r. przyjęła sakrament bierzmowania.
Po ukończeniu szkoły podstawowej pozostała przy rodzicach, by pomagać im w pracy w gospodarstwie.
Przez całe życie Jadwiga odznaczał się głęboką i żywą wiarą. Starała się żyć według przykazań Bożych, szczególnie umiłowawszy cnotę czystości. Widoczne to było szczególnie w okresie młodzieńczym, kiedy wierna była obowiązkom stanu panieńskiego.
Śmierć męczeńska
Wojska Armii Czerwonej zajęły Kaplityny 22 lub 23 stycznia. Ich wkroczeniu towarzyszył strach mieszkańców, którzy z opowieści uciekinierów z innych miejscowości wiedzieli, jakich czynów dopuszczali się sowieci w zajmowanych miejscowościach. Żołnierze radzieccy zajechali m.in. do gospodarstwa Schnarbachów.
Jeden z oficerów zszedł z konia. Kazał ojcu Jadwigi, Franciszkowi, przytrzymać konia. Sam wszedł do mieszkania i przeszukiwał wszystkie pokoje. Kiedy zobaczył, że w domu jest młoda panna, która wówczas pracowała u rodziny Schnarbachów jako jeniec wojenny, przywołał ją i zaczął z nią rozmawiać. Następnie wezwał Jadwigę. Ponieważ ona bardzo się bała, wspomniana wcześniej dziewczyna poszła z nią, co chwilę uspokajając. Po chwili dziewczyna wyszła z pokoju, a Jadwiga została sama z oficerem. Chcąc uniknąć gwałtu, Jadwiga uciekła i schowała się w szafie. Oficer odnalazł ją i zastrzelił – jej ciało wypadło z szafy na podłogę.
Jadwigę pochowano w rodzinnym ogrodzie, w pobliżu domu, gdyż wówczas nie było możliwości przewiezienia ciała na cmentarz parafialny do Barczewa. Jej grób zachował się do dziś.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]
