Módłki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Módłek | |dopełniacz wsi = Módłek | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = brak |
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
Wersja z 14:59, 14 paź 2013
| Módłki | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Módłki |
| Liczba ludności (2009, źródło: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6317&p_token=0.7429563794285059, 12.09.2013.) | 89 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 13 - 114 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Módłki | |
| Położenie na mapie Polski  Módłki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Módłki (Motikau, Molcken, niem. Modtken, Modlken) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Charakterystyka fizjograficzna
Módłki znajdują się nieopodal Jeziora Zawadzkiego. Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z ksiąg czynszowych z 1436 r. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. Wilhem von Eisenberg odnawia w 1498 r. mieszkańcom przywilej nadający 18 włók na prawie chełmińskim,. W 1565 r. Jerzy Blumenstein Kwiatkowski otrzymał 15 włók i 2 morgi na prawie lennym. W 1600 r. mieszkali tutaj sami Polacy. Liczba ludności w 1817 r. wynosiła 61, w 1846 r. – 132, w 1856 r. – 133, w 1858 r. – 158, w 1867 r. – 167, w 1871 r. – 176, w 1885 r. – 163, w 1895 r. – 180, w 1905 r. – 182, w 1910 r. – 179, w 1939 r. – 204 . Liczba domów w kolejnych latach przedstawiała się następująco: w 1817 r. – 18, w 1846 r. – 17, w 1858 r. – 18, w 1871 r. – 23, w 1885 r. – 26, w 1895 r. – 28, w 1905 r. – 24, w 1910 r. – 26 . W 1858 r. wieś obejmowała 2029 mórg. Nie zachowała się szczegółowa informacja o kształcie zabudowy wsi.
Zabytki:
Do czasów współczesnych zachowała się zabudowa zagród, budynek szkoły, cmentarz wojenny z I wojny światowej, aleja przydrożna.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.
