Leo Olschewski

Leo Olschewski
Ks. Leo Olschewski
Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1894 r. Królewiec
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 1942 r. Dachau
Przyczyna śmierci	śmierć męczeńska

Leo Olschewski (ur. 14 kwietnia 1894 r., zm. 11 sierpnia 1942 r.) – duchowny włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Urodził się 14 kwietnia 1894 r. w Królewcu.

Szkoła i wykształcenie

Po zdaniu – z bardzo dobrym wynikiem – egzaminu maturalnego, wstąpił do seminarium w Braniewie. Po wybuchu I wojny światowej jako kleryk, już po otrzymaniu niższych święceń, został sanitariuszem, a potem żołnierzem we Francji i na Litwie. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do seminarium. 23 listopada 1919 r. we Fromborku otrzymał święcenia kapłańskie.

Praca

Pierwszą pracę duszpasterską ks. Leo podjął w Żegotach, gdzie początkowo był wikariuszem, następnie komendariuszem. 12 sierpnia 1920 r. otrzymał nominację na administratora w Tylży. Była to rozległa parafia, w skład której wchodziło wiele wiosek. Dwa lata później został ustanowiony proboszczem misyjnym w Wischwillach, w diasporze kłajpedzkiej. Pracował tam przez 13 lat.

6 maja 1935 r. został wysiedlony. Skierowano go do posługi duszpasterskiej w Prawdziskach na Mazurach. Jednak nie pozostał tam długo. W tej parafii mieszkało wielu katolików narodowości polskiej, a ks. Leo nie znał dobrze języka polskiego.

Został kuratusem w Glaznotach koło Ostródy. Wkrótce powrócił do okręgu kłajpedzkiego. Był proboszczem w Bilderweitschen w dekanacie tylżyckim. 27 października 1938 r. otrzymał nominację na proboszcza w Tylży. Praca tam nie należał do łatwych (rozległa parafia, skomplikowana sytuacja polityczna). Naziści kontrolowali ks. Leo Olschewskiego, wielokrotnie przesłuchiwali go i śledzili, gdyż w swoich kazaniach miał odwagę krytykować NSDAP.

Śmierć męczeńska

Ks. Leo Olschewski lubił jeździć na polowania. Był chętnie zapraszany przez myśliwych, a to ze względu na jego radosne usposobienie. Po jednej z wypraw, kiedy wracając wszyscy zatrzymali się w gospodzie na posiłek, przy stole nawiązała się dyskusja na temat okrucieństwa Armii Czerwonej, której żołnierze sieją strach na zajmowanych terenach. "A nasza SS?" – zapytał retorycznie kapłan. Ktoś z gości będących w gospodzie doniósł nazistom o zachowaniu ks. Leo.

25 sierpnia 1941 r. kapłan został aresztowany, a 19 grudnia wywieziony do obozy w Dachau – miejsce to słynęło ze szczególnego okrucieństwa względem kapłanów. Zarzucono mu "rozpowszechnianie wiadomości o przestępstwach popełnionych przez Wehrmacht w Rosji podczas wojny oraz za duszpasterstwo wśród Polaków".

Został osadzony w bloku 26. To był tzw. "blok kapłański". Latem 1942 r. w kaplicy obozowej przyjął sakrament chorych. Udał się do rewiru. Wiadomo, że blok chorych, zwany rewirem, był miejscem nie tyle leczenia więźniów, ile miejscem przyspieszania śmierci.

Ks. Robert Pruszkowski z Węgoja, który przetrzymał życie obozowe i wrócił do domu, przekazał wiadomość, że ks. Olschewski zmarł 11 sierpnia 1942 r.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]