Mieczysław Jesionowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|Imię i Nazwisko = Mieczysław Jesionowski | |Imię i Nazwisko = Mieczysław Jesionowski | ||
|Data i miejsce urodzenia = 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża | |Data i miejsce urodzenia = 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża | ||
| − | |Data śmierci = | + | |Data śmierci = 15 października 2007 r., w Olsztynie |
| − | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = sporty motorowe |
|Największy sukces = | |Największy sukces = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Mieczysław Jesionowski''' (ur. 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża, zm. 15 października 2007 | + | '''Mieczysław Jesionowski''' (ur. 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża, zm. 15 października 2007 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – organizator sportu motorowego na [{Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. |
| − | <br/> | + | <br/><br/> |
| − | = | + | ==Działalność sportowa== |
| + | Z jego inicjatywy 12 czerwca 1946 roku powstało w Olsztynie pierwsze stowarzyszenie sportów motorowych – [[Olsztyński Klub Motorowy]]. Jesionowski był sekretarzem klubu od początku jego działalności do roku 1950. Uprawiał motocyklowe rajdy terenowe i wyścigi drogowe (uliczne), startował w latach 1946–1954. | ||
| − | + | Był wielokrotnym mistrzem województwa, mistrzem Polski strefy północnej. Jego największy sukces to wicemistrzostwo Polski w wyścigach (klasa 350 ccm), wywalczone w roku 1953. W okresie czynnego uprawiania sportu motorowego reprezentował barwy wspomnianego OKM, Kolejarza i Ogniwa Olsztyn. | |
| − | W 1951 roku został wybrany sekretarzem sekcji motorowej zrzeszenia Ogniwo. Funkcję tę pełnił do roku 1955. Od następnego roku przez dziewięć lat był | + | |
| − | 1968 roku powołano do życia [[Auto-Moto-Klub "OZOS"]], przemianowany po latach na [[AMK "Stomil"]]. Został jego wiceprezesem. | + | W 1951 roku został wybrany sekretarzem sekcji motorowej zrzeszenia Ogniwo. Funkcję tę pełnił do roku 1955. Od następnego roku przez dziewięć lat był kierownikiem i trenerem Klubu Motorowego Ligi Przyjaciół Żołnierza, pełniąc jednocześnie obowiązki wojewódzkiego trenera koordynatora. Po rezygnacji LPŻ z patronowania i sponsorowania motorowego sportu wyczynowego związał się zawodowo z Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych w Budowie. Niemal natychmiast rozpoczął starania o zorganizowanie w fabryce klubu. Bardzo szybko uzyskał akceptację pomysłu ze strony kierownictwa zakładów, [[Władysław Leonhard|Władysława Leonharda]] – dyrektora naczelnego i [[Jerzy Majewski|Jerzego Majewskiego]]. |
| − | W 1975 roku AMK wchłonął OKS-OZOS. W nowej strukturze organizacja istniała do roku 1993, a Mieczysław Jesionowski pełnił w niej funkcję przewodniczącego zarządu sekcji samochodowo-motocyklowej najpierw [[OKS-OZOS]], a po zmianie nazwy w OKS "Stomil", będąc równocześnie członkiem jego zarządu. Gdy klub postawiono w stan likwidacji | + | |
| − | + | W 1968 roku powołano do życia [[Auto-Moto-Klub "OZOS"]], przemianowany po latach na [[AMK "Stomil"]]. Został jego wiceprezesem. | |
| − | + | W 1975 roku AMK wchłonął OKS-OZOS. W nowej strukturze organizacja istniała do roku 1993, a Mieczysław Jesionowski pełnił w niej funkcję przewodniczącego zarządu sekcji samochodowo-motocyklowej najpierw [[OKS-OZOS]], a po zmianie nazwy w OKS "Stomil", będąc równocześnie członkiem jego zarządu. Gdy klub postawiono w stan likwidacji zraził się do sportu. Szybko jednak powrócił do działania i poparł inicjatywę powołania nowej organizacji motorowej już poza strukturami olsztyńskiej fabryki. Pomagał w pracach organizacyjnych na rzecz utworzenia Motoklubu. Wszedł w skład 25-osobowej grupy inicjatywnej. Następnie przyjął funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej klubu i stał na jej czele przez dwie czteroletnie kadencje – kiedy stan zdrowia pozwalał mu na aktywne działanie. | |
| − | Od 1958 do 1993 roku był członkiem Głównej Komisji Sportu Motocyklowego [[PZMot]], a w latach | + | |
| − | W 1954 roku otrzymał uprawnienia sędziego motorowego klasy P (państwowej), a sześć lat później M (międzynarodowej). W latach | + | Od 1958 do 1993 roku był członkiem Głównej Komisji Sportu Motocyklowego [[PZMot]], a w latach 1987–1992 jej wiceprzewodniczącym. Kilka lat był przewodniczącym komisji sportowej w Centralnej Radzie Motorowej ZG LPŻ. Był wieloletnim członkiem zarządu okręgowego PZM. |
| − | Za swoją wieloletnia działalność został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi i sportowymi. W swym ostatnim wywiadzie prasowym, udzielonym | + | |
| + | W 1954 roku otrzymał uprawnienia sędziego motorowego klasy P (państwowej), a sześć lat później M (międzynarodowej). W latach 1960–1992 wielokrotnie pełnił obowiązki sędziego głównego lub przewodniczącego jury mistrzostw Polski, a nawet mistrzostw Europy i świata. Dziesiątki razy stał na czele ekip reprezentacyjnych kraju, uczestniczących w zawodach międzynarodowych, mistrzostwach kontynentu i świata. | ||
| + | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
| + | Za swoją wieloletnia działalność został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi i sportowymi. W swym ostatnim wywiadzie prasowym, udzielonym wiosną 2007 roku powiedział, że najbardziej cenił przyznany mu tytuł Honorowego Członka Polskiego Związku Motorowego, ale posiadał także m.in: | ||
| + | *Brązowy Krzyż Zasługi (1959) | ||
| + | *Złotą Odznakę Honorową PZM (1960) | ||
| + | *srebrną odznakę "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" (1980) | ||
| + | *Złoty Krzyż Zasługi (1983) | ||
| + | *złotą odznakę "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" (1989) | ||
| + | *odznakę "Za Zasługi dla Przemysłu Chemicznego" | ||
| + | *odznakę "Za Zasługi dla Obronności Kraju" | ||
[[Plik:Jesionowski1.jpeg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]][[Plik:Jesionowski2.jpeg|200px|thumb|z archiwum Janusza Poryckiego]][[Plik:Jesionowski3.jpeg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]] | [[Plik:Jesionowski1.jpeg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]][[Plik:Jesionowski2.jpeg|200px|thumb|z archiwum Janusza Poryckiego]][[Plik:Jesionowski3.jpeg|200px|thumb|left|z archiwum Janusza Poryckiego]] | ||
| − | =Bibliografia= | + | ==Bibliografia== |
| − | + | Archiwum Janusza Poryckiego<br/> | |
| − | [[Kategoria:Sport|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Działacze sportowi|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Zawodnicy|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Mistrzowie sportu|Jesionowski, Mieczysław]] | + | [[Kategoria:Sport|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Działacze sportowi|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Zawodnicy|Jesionowski, Mieczysław]][[Kategoria:Mistrzowie sportu|Jesionowski, Mieczysław]] [[kategoria: 1945-1989|Jesionowski, Mieczysław]] [[kategoria: 1990-|Jesionowski, Mieczysław]][[kategoria: Olsztyn|Jesionowski, Mieczysław]] |
Wersja z 13:04, 9 lut 2015
| Mieczysław Jesionowski | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Mieczysław Jesionowski |
| Data i miejsce urodzenia | 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża |
| Data śmierci | 15 października 2007 r., w Olsztynie |
| Dyscyplina | sporty motorowe |
Mieczysław Jesionowski (ur. 2 lipca 1924 r. w miejscowości Ponikiew Duża, zm. 15 października 2007 r. w Olsztynie) – organizator sportu motorowego na [{Warmia|Warmii]] i Mazurach.
Działalność sportowa
Z jego inicjatywy 12 czerwca 1946 roku powstało w Olsztynie pierwsze stowarzyszenie sportów motorowych – Olsztyński Klub Motorowy. Jesionowski był sekretarzem klubu od początku jego działalności do roku 1950. Uprawiał motocyklowe rajdy terenowe i wyścigi drogowe (uliczne), startował w latach 1946–1954.
Był wielokrotnym mistrzem województwa, mistrzem Polski strefy północnej. Jego największy sukces to wicemistrzostwo Polski w wyścigach (klasa 350 ccm), wywalczone w roku 1953. W okresie czynnego uprawiania sportu motorowego reprezentował barwy wspomnianego OKM, Kolejarza i Ogniwa Olsztyn.
W 1951 roku został wybrany sekretarzem sekcji motorowej zrzeszenia Ogniwo. Funkcję tę pełnił do roku 1955. Od następnego roku przez dziewięć lat był kierownikiem i trenerem Klubu Motorowego Ligi Przyjaciół Żołnierza, pełniąc jednocześnie obowiązki wojewódzkiego trenera koordynatora. Po rezygnacji LPŻ z patronowania i sponsorowania motorowego sportu wyczynowego związał się zawodowo z Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych w Budowie. Niemal natychmiast rozpoczął starania o zorganizowanie w fabryce klubu. Bardzo szybko uzyskał akceptację pomysłu ze strony kierownictwa zakładów, Władysława Leonharda – dyrektora naczelnego i Jerzego Majewskiego.
W 1968 roku powołano do życia Auto-Moto-Klub "OZOS", przemianowany po latach na AMK "Stomil". Został jego wiceprezesem. W 1975 roku AMK wchłonął OKS-OZOS. W nowej strukturze organizacja istniała do roku 1993, a Mieczysław Jesionowski pełnił w niej funkcję przewodniczącego zarządu sekcji samochodowo-motocyklowej najpierw OKS-OZOS, a po zmianie nazwy w OKS "Stomil", będąc równocześnie członkiem jego zarządu. Gdy klub postawiono w stan likwidacji zraził się do sportu. Szybko jednak powrócił do działania i poparł inicjatywę powołania nowej organizacji motorowej już poza strukturami olsztyńskiej fabryki. Pomagał w pracach organizacyjnych na rzecz utworzenia Motoklubu. Wszedł w skład 25-osobowej grupy inicjatywnej. Następnie przyjął funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej klubu i stał na jej czele przez dwie czteroletnie kadencje – kiedy stan zdrowia pozwalał mu na aktywne działanie.
Od 1958 do 1993 roku był członkiem Głównej Komisji Sportu Motocyklowego PZMot, a w latach 1987–1992 jej wiceprzewodniczącym. Kilka lat był przewodniczącym komisji sportowej w Centralnej Radzie Motorowej ZG LPŻ. Był wieloletnim członkiem zarządu okręgowego PZM.
W 1954 roku otrzymał uprawnienia sędziego motorowego klasy P (państwowej), a sześć lat później M (międzynarodowej). W latach 1960–1992 wielokrotnie pełnił obowiązki sędziego głównego lub przewodniczącego jury mistrzostw Polski, a nawet mistrzostw Europy i świata. Dziesiątki razy stał na czele ekip reprezentacyjnych kraju, uczestniczących w zawodach międzynarodowych, mistrzostwach kontynentu i świata.
Nagrody i odznaczenia
Za swoją wieloletnia działalność został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi i sportowymi. W swym ostatnim wywiadzie prasowym, udzielonym wiosną 2007 roku powiedział, że najbardziej cenił przyznany mu tytuł Honorowego Członka Polskiego Związku Motorowego, ale posiadał także m.in:
- Brązowy Krzyż Zasługi (1959)
- Złotą Odznakę Honorową PZM (1960)
- srebrną odznakę "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" (1980)
- Złoty Krzyż Zasługi (1983)
- złotą odznakę "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" (1989)
- odznakę "Za Zasługi dla Przemysłu Chemicznego"
- odznakę "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego
