Luther von Braunschweig: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Urodził się w królewskiej niemieckiej dynastii Welfów. Jego ojcem był książę Brunszwiku Albrecht I Wielki, matką natomiast pochodząca ze Szwabii księżniczka Adelajda, córka księcia Bonifacego II. Był jednym z najmłodszych z licznego rodzeństwa dlatego też został przeznaczony do stanu duchownego. Wstąpił do Zakonu w 1300 r. Karierę zaczął od służby na zamku w Dzierzgoniu. W 1308 r. został komturem w Golubiu na ziemi chełmińskiej. Rok później piastował funkcję komtura domowego w Dzierzgoniu. Od 1313 r. był komturem zamkowym w malborskim konwencie. W 1314 r. został wielkim dostojnikiem krzyżackim, piastując urząd wielkiego szatnego i zarazem komtura w Dzierzgoniu. Urząd wielkiego szatnego sprawował do 1331 r. W tym czasie lokował kilka miast oraz uczestniczył w akcji kolonizacyjnej południowych Prus, szczególnie ziemi sasińskiej. Wielkim mistrzem został wybrany w trakcie wojny polsko-krzyżackiej i po tragicznej śmierci [[Werner von Orseln|Wernera von Orselna]], 17 lutego 1331 r. Luther w stosunkach z Polską kontynuował podbój Kujaw i Wielkopolski. Krzyżacy dotarli wówczas aż pod Kalisz. W maju 1332 r. armia zakonna zdobyła Brześć Kujawski i Inowrocław. Na Kujawach zorganizowano wówczas nowe komturstwo.<br> | Urodził się w królewskiej niemieckiej dynastii Welfów. Jego ojcem był książę Brunszwiku Albrecht I Wielki, matką natomiast pochodząca ze Szwabii księżniczka Adelajda, córka księcia Bonifacego II. Był jednym z najmłodszych z licznego rodzeństwa dlatego też został przeznaczony do stanu duchownego. Wstąpił do Zakonu w 1300 r. Karierę zaczął od służby na zamku w Dzierzgoniu. W 1308 r. został komturem w Golubiu na ziemi chełmińskiej. Rok później piastował funkcję komtura domowego w Dzierzgoniu. Od 1313 r. był komturem zamkowym w malborskim konwencie. W 1314 r. został wielkim dostojnikiem krzyżackim, piastując urząd wielkiego szatnego i zarazem komtura w Dzierzgoniu. Urząd wielkiego szatnego sprawował do 1331 r. W tym czasie lokował kilka miast oraz uczestniczył w akcji kolonizacyjnej południowych Prus, szczególnie ziemi sasińskiej. Wielkim mistrzem został wybrany w trakcie wojny polsko-krzyżackiej i po tragicznej śmierci [[Werner von Orseln|Wernera von Orselna]], 17 lutego 1331 r. Luther w stosunkach z Polską kontynuował podbój Kujaw i Wielkopolski. Krzyżacy dotarli wówczas aż pod Kalisz. W maju 1332 r. armia zakonna zdobyła Brześć Kujawski i Inowrocław. Na Kujawach zorganizowano wówczas nowe komturstwo.<br> | ||
Pomimo że trwały działania wojenne sam Luther von Braunschweig stronił od uczestniczenia w nich, woląc czasami oddać się zajęciom literackim i pisaniu wierszy. Napisał m.in. wiersz o św. Barbarze, jednej z patronek [[Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach|zakonu krzyżackiego]]. Zajmował się reformą życia religijnego Zakonu. Pisał również traktaty o tematyce teologicznej. Nakazał przebudowę zamku w Malborku, aby przypominał bardziej rezydencję świeckiego władcy niż klasztor. Przyczynił się również do rozbudowy kaplicy św. Anny pod kaplicą NMP na zamku głównym w Malborku, gdzie znalazło miejsce mauzoleum wielkich mistrzów. Zmarł pod Sztumem podczas jednej z podróży. Jako jeden z trzech wielkich mistrzów został pochowany został w katedrze w Kwidzynie. | Pomimo że trwały działania wojenne sam Luther von Braunschweig stronił od uczestniczenia w nich, woląc czasami oddać się zajęciom literackim i pisaniu wierszy. Napisał m.in. wiersz o św. Barbarze, jednej z patronek [[Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach|zakonu krzyżackiego]]. Zajmował się reformą życia religijnego Zakonu. Pisał również traktaty o tematyce teologicznej. Nakazał przebudowę zamku w Malborku, aby przypominał bardziej rezydencję świeckiego władcy niż klasztor. Przyczynił się również do rozbudowy kaplicy św. Anny pod kaplicą NMP na zamku głównym w Malborku, gdzie znalazło miejsce mauzoleum wielkich mistrzów. Zmarł pod Sztumem podczas jednej z podróży. Jako jeden z trzech wielkich mistrzów został pochowany został w katedrze w Kwidzynie. | ||
| − | + | == Bibliografia == | |
| + | M. Murinius, ''Kronika Mistrzów Pruskich'', wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989. | ||
| + | <br/> | ||
[[Kategoria: Osoba| Braunschweig, Luther von]] | [[Kategoria: Osoba| Braunschweig, Luther von]] | ||
Wersja z 22:45, 15 lut 2015
| Luther von Braunschweig | |
| | |
 Luther von Braunschweig, źródło: Hartknoch M. Christophori, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt und Leipzig, MDCLXXXIV (1684).
| |
| Data urodzenia | 1275 r. |
| Data i miejsce śmierci | 18 kwietnia 1335 r. pod Sztumem |
| Miejsce spoczynku | Kwidzyn |
Luther von Braunschweig (Luther z Brunszwiku) (ur. 1275, zm. 18 kwietnia 1335) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1331–1335.
Życiorys
Urodził się w królewskiej niemieckiej dynastii Welfów. Jego ojcem był książę Brunszwiku Albrecht I Wielki, matką natomiast pochodząca ze Szwabii księżniczka Adelajda, córka księcia Bonifacego II. Był jednym z najmłodszych z licznego rodzeństwa dlatego też został przeznaczony do stanu duchownego. Wstąpił do Zakonu w 1300 r. Karierę zaczął od służby na zamku w Dzierzgoniu. W 1308 r. został komturem w Golubiu na ziemi chełmińskiej. Rok później piastował funkcję komtura domowego w Dzierzgoniu. Od 1313 r. był komturem zamkowym w malborskim konwencie. W 1314 r. został wielkim dostojnikiem krzyżackim, piastując urząd wielkiego szatnego i zarazem komtura w Dzierzgoniu. Urząd wielkiego szatnego sprawował do 1331 r. W tym czasie lokował kilka miast oraz uczestniczył w akcji kolonizacyjnej południowych Prus, szczególnie ziemi sasińskiej. Wielkim mistrzem został wybrany w trakcie wojny polsko-krzyżackiej i po tragicznej śmierci Wernera von Orselna, 17 lutego 1331 r. Luther w stosunkach z Polską kontynuował podbój Kujaw i Wielkopolski. Krzyżacy dotarli wówczas aż pod Kalisz. W maju 1332 r. armia zakonna zdobyła Brześć Kujawski i Inowrocław. Na Kujawach zorganizowano wówczas nowe komturstwo.
Pomimo że trwały działania wojenne sam Luther von Braunschweig stronił od uczestniczenia w nich, woląc czasami oddać się zajęciom literackim i pisaniu wierszy. Napisał m.in. wiersz o św. Barbarze, jednej z patronek zakonu krzyżackiego. Zajmował się reformą życia religijnego Zakonu. Pisał również traktaty o tematyce teologicznej. Nakazał przebudowę zamku w Malborku, aby przypominał bardziej rezydencję świeckiego władcy niż klasztor. Przyczynił się również do rozbudowy kaplicy św. Anny pod kaplicą NMP na zamku głównym w Malborku, gdzie znalazło miejsce mauzoleum wielkich mistrzów. Zmarł pod Sztumem podczas jednej z podróży. Jako jeden z trzech wielkich mistrzów został pochowany został w katedrze w Kwidzynie.
Bibliografia
M. Murinius, Kronika Mistrzów Pruskich, wstęp i oprac. Z. Nowak, Olsztyn 1989.
