Pakosze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Pole-obowiązkowe ...") |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
| − | |nazwa = | + | |nazwa = Droszewo |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>''' | + | <big>''' Droszewo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 38: | Linia 37: | ||
w centralnej części województwa warmińsko – mazurskiego, na pograniczu pojezierzy olsztyńskiego | w centralnej części województwa warmińsko – mazurskiego, na pograniczu pojezierzy olsztyńskiego | ||
| − | i mrągowskiego. | + | i mrągowskiego. Droszewo położone jest około 11 km od Biskupca. Usytuowane na terenie pagórkowatym, przecina je rzeka Czerwinka uchodząca do jeziora Dadaj. Droszewo i jego okolice są częścią szlaków turystycznych prowadzących w kierunku Wielkich Jezior Warmii i Mazur. We wsi znajdują się dwa parki. Jeden park obejmuje głęboki jaz rzeki Czerwinki, drugi zaś położony jest na wzgórzu przy szlaku kolejowym. W okolicy wsi gniazdują m.in. bocian czarny, orzeł bielik, żurawie, sowy. Spotyka się także lisy, sarny, dziki. W skład flory parków wchodzą: dęby, buki, świerki, wiązy, konwalie, zawilce i przylaszczki. W odległości 1 km od Droszewo położone jest jezioro Dadaj. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| + | Droszewo zostało założone w 1350 r. na peryferiach Małej Barci. Biskup Stryprock nadał 5 włók na polu Kunczen nad rzeczką Węgój (obecnie Czerwinka – nazwa lokalna) braciom pruskim Scalgonen i Willam jak wolny majątek pruski. Lata wojen z Zakonem Krzyżackim spowodowały duży ubytek ludności pruskiej (na południowej Warmii ok. 75% ogółu ludności), na jej miejsce osiedlała się ludność polska z Mazowsza. W 1528 r. Droszewo zostało nadane polskiemu osadnikowi Jerzemu Toszce, a w 1571 r. Jerzemu von Schedlin-Czarlińskiemu. Do 1945 roku miejscowość zamieszkiwana była przez ludność pruską (niemiecka nazwa miejscowości – Kunzkeim).Działający na terenie wsi sołtys, Rada Sołecka i Ochotnicza Straż Pożarna pełnią rolę organizacji społecznych. OSP w Droszewie jest prężnie działającą organizacją posiadającą dwa samochody ratowniczo-gaśnicze,Specjalny kwatermistrzowski i remizę strażacką.Strażacy uczestniczą w różnorodnych zawodach od pożarniczych poprzez medyczne aż do sportowych.Jednostka skupia w swoim gronie 36 członków w tym 18 czynie biorących udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych. Działalność tych organizacji skupia się wokół pielęgnowania różnych tradycji. Organizowane są liczne imprezy okolicznościowe i sportowe integrujące społeczność z terenu Gminy Biskupiec oraz powiatu olsztyńskiego. | ||
| + | Na przełomie 2007/2008 roku we wsi zbudowano plac zabaw dla dzieci, obiekt małej architektury "Grzybek" oraz boisko piłkarskie. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ===Gospodarka=== | |
| + | Pomimo że gmina Biskupiec jest typową gminą rolniczą mieszkańcy Droszewa nie utrzymują się z rolnictwa. Źródłem utrzymania mieszkańców jest praca w sferze produkcyjno-usługowej, emerytury, renty, zasiłki dla bezrobotnych oraz zasiłki z pomocy społecznej. Droszewo jest wsią popegeerowską. We wsi funkcjonuje sklep spożywczy, brak jest przedsiębiorstw i gospodarstw agroturystycznych. | ||
| + | <br/> | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| Linia 54: | Linia 57: | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| − | + | W Droszewie znajduje się dwór (nr 1 pocz. XX w. zgodnie z rejestrem zabytków) i budynek nr 9 z poł. XIX w. Ponadto w remizie strażackiej znajduje się zabytkowa sikawka konna z początku XX wieku oraz zabytkowe hełmy, pasy i prądownica. | |
[[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] | [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] | ||
| Linia 62: | Linia 65: | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| − | + | <references/> | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 69: | Linia 72: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: wieś sołecka]] [[Kategoria: powiat olsztyński]] [[Kategoria: gmina Biskupiec]] |
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 14:01, 7 lis 2013 (CET) | [[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 14:01, 7 lis 2013 (CET) | ||
Wersja z 15:41, 7 lis 2013
| Droszewo | |
| | |
| Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olsztyński |
| Gmina | Biskupiec |
| Liczba ludności | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 11-010 |
| Tablice rejestracyjne | NOL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Współrzędne spoza mapy: Droszewo : 54.715555555556/21.000555555556 | |
| Położenie na mapie Polski   Droszewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Droszewo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec.
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
w centralnej części województwa warmińsko – mazurskiego, na pograniczu pojezierzy olsztyńskiego
i mrągowskiego. Droszewo położone jest około 11 km od Biskupca. Usytuowane na terenie pagórkowatym, przecina je rzeka Czerwinka uchodząca do jeziora Dadaj. Droszewo i jego okolice są częścią szlaków turystycznych prowadzących w kierunku Wielkich Jezior Warmii i Mazur. We wsi znajdują się dwa parki. Jeden park obejmuje głęboki jaz rzeki Czerwinki, drugi zaś położony jest na wzgórzu przy szlaku kolejowym. W okolicy wsi gniazdują m.in. bocian czarny, orzeł bielik, żurawie, sowy. Spotyka się także lisy, sarny, dziki. W skład flory parków wchodzą: dęby, buki, świerki, wiązy, konwalie, zawilce i przylaszczki. W odległości 1 km od Droszewo położone jest jezioro Dadaj.
Dzieje miejscowości
Droszewo zostało założone w 1350 r. na peryferiach Małej Barci. Biskup Stryprock nadał 5 włók na polu Kunczen nad rzeczką Węgój (obecnie Czerwinka – nazwa lokalna) braciom pruskim Scalgonen i Willam jak wolny majątek pruski. Lata wojen z Zakonem Krzyżackim spowodowały duży ubytek ludności pruskiej (na południowej Warmii ok. 75% ogółu ludności), na jej miejsce osiedlała się ludność polska z Mazowsza. W 1528 r. Droszewo zostało nadane polskiemu osadnikowi Jerzemu Toszce, a w 1571 r. Jerzemu von Schedlin-Czarlińskiemu. Do 1945 roku miejscowość zamieszkiwana była przez ludność pruską (niemiecka nazwa miejscowości – Kunzkeim).Działający na terenie wsi sołtys, Rada Sołecka i Ochotnicza Straż Pożarna pełnią rolę organizacji społecznych. OSP w Droszewie jest prężnie działającą organizacją posiadającą dwa samochody ratowniczo-gaśnicze,Specjalny kwatermistrzowski i remizę strażacką.Strażacy uczestniczą w różnorodnych zawodach od pożarniczych poprzez medyczne aż do sportowych.Jednostka skupia w swoim gronie 36 członków w tym 18 czynie biorących udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych. Działalność tych organizacji skupia się wokół pielęgnowania różnych tradycji. Organizowane są liczne imprezy okolicznościowe i sportowe integrujące społeczność z terenu Gminy Biskupiec oraz powiatu olsztyńskiego.
Na przełomie 2007/2008 roku we wsi zbudowano plac zabaw dla dzieci, obiekt małej architektury "Grzybek" oraz boisko piłkarskie.
Gospodarka
Pomimo że gmina Biskupiec jest typową gminą rolniczą mieszkańcy Droszewa nie utrzymują się z rolnictwa. Źródłem utrzymania mieszkańców jest praca w sferze produkcyjno-usługowej, emerytury, renty, zasiłki dla bezrobotnych oraz zasiłki z pomocy społecznej. Droszewo jest wsią popegeerowską. We wsi funkcjonuje sklep spożywczy, brak jest przedsiębiorstw i gospodarstw agroturystycznych.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
W Droszewie znajduje się dwór (nr 1 pocz. XX w. zgodnie z rejestrem zabytków) i budynek nr 9 z poł. XIX w. Ponadto w remizie strażackiej znajduje się zabytkowa sikawka konna z początku XX wieku oraz zabytkowe hełmy, pasy i prądownica.
Bibliografia:
Przypisy
