Rezerwat Sosny Taborskie

Rezerwat przyrody Sosny Taborskie
Rodzaj rezerwatu	leśny
Państwo	Polska
Data utworzenia	1957
Powierzchnia	95,32 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rezerwat przyrody Sosny Taborskie
Położenie na mapie Polski Rezerwat przyrody Sosny Taborskie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Sosny Taborskie – rezerwat przyrody utworzony w 1957 r. (MP nr 6, poz. 32) na terenie gminy Łukta, w Nadleśnictwie Miłomłyn. Powstał w celu ochrony cennego starodrzewu sosnowego tzw. ekotypu taborskiego.

O rezerwacie

Starodrzew sosnowy tzw. ekotyp taborski wyróżnia się ogólnym pokrojem drzew, jak i jakością drewna. Charakterystycznymi cechami sosny taborskiej są: zupełny brak gałęzi w odziomkowej i środkowej części strzały oraz brak zewnętrznych śladów po nich. Rezerwat utworzono na powierzchni 95,32 ha.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

W czasie zakładania rezerwat reprezentował zbiorowisko leśne w typie siedliskowym boru mieszanego, w którym panowała sosna zwyczajna z domieszką buka zwyczajnego, graba zwyczajnego, klonu zwyczajnego, lipy drobnolistnej, dębu szypułkowego i świerka pospolitego. Obecnie na skutek stopniowego wypadania sosny i wzrostu udziału wymienionych gatunków liściastych w rezerwacie zachodzi wyraźna sukcesja w kierunku lasu liściastego.

Rośliny

Warstwa krzewów reprezentowana jest głównie przez leszczynę, jarzębinę oraz podrost z wyżej wymienionych gatunków drzew. W runie leśnym występują gatunki typowe dla borów, jak i charakterystyczne dla lasów liściastych: turzyca pigułkowata, śmiałek pogięty, konwalia majowa, malina kamionka, orlica pospolita, jastrzębiec Lachenala, groszek skrzydlasty, marzanka wonna. Z mchów znaczny udział ma rokietnik pospolity, rokiet cyprysowaty, złotowłos strojny.

Ciekawostki

Drewno sosny taborskiej stanowi cenny i wartościowy surowiec, zwłaszcza do produkcji sklejki i do celów szkutniczych, wykorzystywane było m.in. do budowy masztów żaglowców. Wysokiej jakości drewno odznacza się na całym przekroju równomierną szerokością przyrostów rocznych, średnio około 1 mm. Powolnemu przyrostowi pnia towarzyszy mały przyrost grubości gałęzi, które obumierając, odpadają wcześnie i nie wrastają głęboko w strzałę. W konsekwencji sosna taborska odznacza się zupełnym brakiem sęków wewnętrznych, co czyni to drewno wysoko cenionym. W 1900 r. na światowej wystawie w Paryżu ekotypowi sosny taborskiej, prezentowanemu pod nazwą "bois de Tabre", nadano miano najlepszego surowca sosnowego świata.
Rezerwat dostępny jest dla zwiedzających. Zwiedzanie ułatwia ścieżka dydaktyczna o długości 1,5 km z tablicami informacyjnymi urządzona przez Nadleśnictwo Miłomłyn.
Niedaleko rezerwatu położone są jeszcze: Rezerwat Wyspa Lipowa oraz Rezerwat Ostoja bobrów na rzece Pasłęce.

Bibliografia

Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Zobacz też

Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [10.12.2014]
Rezerwat przyrody Sosny Taborskie, pl.wikipedia.org [10.12.2014]
przyroda.mazury.pl [10.12.2014]

Rezerwat sosny taborskiej
Fot. pl.wikipedia.org

Las sosnowy
Fot. pl.wikipedia.org

Śmiałek pogięty (Deschampsia flexuosa)
Fot. es.wikipedia.org