Pustniki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Pustniki |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Pustnik ...") |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Pustnik | |dopełniacz wsi = Pustnik | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Obrazek-nazwa.jpg|thumb|Miejscowość-Opis-Ryzunku]] |
|opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | |opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | ||
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Pustniki'''</big> (niem. Pustnick )– wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Pustniki'''</big> (niem. Pustnick)– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Mazurska wieś Pustniki | + | Mazurska wieś Pustniki znajduje się na zachodnim brzegu Jeziora Gielądzkiego. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów : cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Sorkwity gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują sięzasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna).Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów. Do rynien zaliczymy jeziora:Stromek, Warpuńskie,Zyndackie, Gielądzkie, Lampasz. Wzdłuż jeziora Gielądzkiego i Lampackiego występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od jeziora Gielądzkiego, koło Surmówki ma wysokość 208 m n.p.m. |
| − | |||
| − | Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od jeziora Gielądzkiego, koło Surmówki ma wysokość 208 m n.p.m. | ||
| Linia 45: | Linia 43: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | W 1391 r. Jan z Olsztyna nadaje, Mikołajowi i Wawrzyńcowi, 10 włók na prawie chełmińskim nad jeziorami: Gieląd i Moty. Nazwa miejscowości pochodzi od pruskiego słowa pausto – dzikość, dzika okolica . | + | W 1391 r. Jan z Olsztyna nadaje, Mikołajowi i Wawrzyńcowi, 10 włók na prawie chełmińskim nad jeziorami: Gieląd i Moty. Nazwa miejscowości pochodzi od pruskiego słowa pausto – dzikość, dzika okolica. W 1499 r. Bartsch von Gessen przekazuje Janowi, Albrechtowi i Katarzynie karczmarzowej z Pustnik 10 włók. Na terenie dzisiejszej wsi istniał również folwark rycerski Surmowenhof obejmujący 385 ha z gorzelnią i cegielnią. W 1785 r. było tu 20 dymów. W 1815 r. w dworze było 12 dymów a we wsi 10 . W tym samym roku we dworze było 65 mieszkańców a we wsi 69. W 1838 r. odpowiednio było 99 i 111 mieszkańców i 8 i 13 dymów. Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie ulicówki. |
| − | W 1499 r. Bartsch von Gessen przekazuje Janowi, Albrechtowi i Katarzynie karczmarzowej z Pustnik 10 włók. Na terenie dzisiejszej wsi istniał również folwark rycerski Surmowenhof obejmujący 385 ha z gorzelnią i cegielnią. | ||
| − | W 1785 r. było tu 20 dymów. W 1815 r. w dworze było 12 dymów a we wsi 10 . W tym samym roku we dworze było 65 mieszkańców a we wsi 69. W 1838 r. odpowiednio było 99 i 111 mieszkańców i 8 i 13 dymów. | ||
| − | Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie ulicówki. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | + | === Bibliografia: === | |
| + | Chojnacki Władysław,''Słownik polskich nazw miejscowości w byłych Prusach Wschodnich i na obszarze byłego Miasta Gdańska'', Poznań 1946, 183 ss. | ||
| − | + | ''Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss. | |
| − | + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IX, Warszawa 1888, 960 ss. | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | == Zobacz też == |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | http://www.gminasorkwity.pl | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:07, 20 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 09:07, 20 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 08:09, 26 wrz 2013
| Pustniki | |
| | |
| [[Plik:|240px|Pole-obowiązkowe]] Pole-obowiązkowe
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Sorkwity |
| Sołectwo | Pustniki |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 11 - 731 |
| Tablice rejestracyjne | NMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Pustniki | |
| Położenie na mapie Polski  Pustniki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Pustniki (niem. Pustnick)– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Charakterystyka fizjograficzna
Mazurska wieś Pustniki znajduje się na zachodnim brzegu Jeziora Gielądzkiego. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów : cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Sorkwity gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują sięzasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna).Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów. Do rynien zaliczymy jeziora:Stromek, Warpuńskie,Zyndackie, Gielądzkie, Lampasz. Wzdłuż jeziora Gielądzkiego i Lampackiego występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od jeziora Gielądzkiego, koło Surmówki ma wysokość 208 m n.p.m.
Dzieje miejscowości
W 1391 r. Jan z Olsztyna nadaje, Mikołajowi i Wawrzyńcowi, 10 włók na prawie chełmińskim nad jeziorami: Gieląd i Moty. Nazwa miejscowości pochodzi od pruskiego słowa pausto – dzikość, dzika okolica. W 1499 r. Bartsch von Gessen przekazuje Janowi, Albrechtowi i Katarzynie karczmarzowej z Pustnik 10 włók. Na terenie dzisiejszej wsi istniał również folwark rycerski Surmowenhof obejmujący 385 ha z gorzelnią i cegielnią. W 1785 r. było tu 20 dymów. W 1815 r. w dworze było 12 dymów a we wsi 10 . W tym samym roku we dworze było 65 mieszkańców a we wsi 69. W 1838 r. odpowiednio było 99 i 111 mieszkańców i 8 i 13 dymów. Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie ulicówki.
Bibliografia:
Chojnacki Władysław,Słownik polskich nazw miejscowości w byłych Prusach Wschodnich i na obszarze byłego Miasta Gdańska, Poznań 1946, 183 ss.
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IX, Warszawa 1888, 960 ss.
