Tadeusz Kołodziejczyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki") |
|||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
== Bibliografia== | == Bibliografia== | ||
Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 76-77.<br/> | Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 76-77.<br/> | ||
| − | [[Kategoria: Zdrowie|Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Zdrowie|Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kołodziejczyk, Tadeusz]] |
[[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki| Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: 1945-1989 | Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: Olsztyn|Kołodziejczyk, Tadeusz]] | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki| Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: 1945-1989 | Kołodziejczyk, Tadeusz]] [[Kategoria: Olsztyn|Kołodziejczyk, Tadeusz]] | ||
Wersja z 19:49, 18 mar 2015
| Tadeusz Kołodziejczyk | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1917 r. Tambow, Rosja |
| Data i miejsce śmierci | 14 lutego 1966 r. Warszawa |
| Miejsce spoczynku | cmentarz komunalny w Olsztynie |
| Zawód | lekarz |
Tadeusz Kołodziejczyk (ur. 15 kwietnia 1917 r. w Tambow, Rosja, zm. 14 lutego 1966 r. w Warszawie) – lekarz, specjalista II st. z chirurgii.
Spis treści
Życiorys
Syn Tadeusza i Kazimiery z d. Rachwalskiej.
Szkoła i wykształcenie
Ukończył gimnazjum w Kaliszu, tam też otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował na Wydziale Lekarskim UP. Absolutorium otrzymał w 1939 r. Dyplom lekarza uzyskał 2 maja 1945 r. na Wydziale Lekarskim UP.
Praca
Staż odbywał w 2 Wojskowym Szpitalu Okręgowym w Chełmie Lubelskim. Tam też zastała go wojna. Od 18 lutego 1942 r. do 18 marca 1945 r. pracował jako lekarz rejonowy Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Starachowicach. W tym czasie niósł pomoc rannym żołnierzom podziemia na Kielecczyźnie. Od 22 maja 1945 r. był szefem służby zdrowia Samodzielnego Batalionu Operacyjnego KBW na Kielecczyźnie, w Poznańskiem i Olsztyńskiem.
W dniu 11 listopada 1947 r. został przeniesiony do pionu służby zdrowia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Był inspektorem Wydziału Zdrowia WUBP, zastępcą dyrektora, dyrektorem Szpitala WUBP, a od 1956 r. ordynatorem oddziału chirurgii Szpitala MSW w Olsztynie. Pracował również w Pogotowiu Ratunkowym, Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń jako lekarz zaufania, Spółdzielni Inwalidów, a także jako lekarz więzienny w Barczewie.
Był specjalistą II st. z chirurgii.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
31 maja 1962 r. uzyskał stopień dr n. med. na podstawie pracy: Zagadnienia przemiany złośliwej wrzodu żołądka.
Był pierwszym sekretarzem ZZPSZ, członkiem zarządu Pomorskiego Oddziału Towarzystwa Chirurgów Polskich.
Za pracę zawodową został odznaczony m.in.:
- Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi
- medalem "Siły zbrojne w służbie Ojczyzny"
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 76-77.
