Rumienica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Rumienica |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Rumienic...") |
|||
Linia 75: | Linia 75: | ||
''Rumienica'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/> | ''Rumienica'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/> | ||
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | ||
+ | Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | ||
+ | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 17:57, 24 wrz 2013
Rumienica | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | Iławski |
Gmina | Lubawa |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rumienica (niem. Rommen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko—mazurskim. Przynależy do gminy Lubawa w powiecie iławskim. Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od Lubawy.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
Tereny zajmują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Występuje również obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
Dzieje miejscowości:
Wieś biskupia lokowana na prawie chełmińskim przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup Stanisław Żelisławski oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu, jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał 6 włók, karczmarz natomiast – 2. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników. Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W roku 1789 było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własna szkołę wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia, Władysława Bieżuńskiego, wybuchł strajk szkolny. W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym było 400 katolików i 44 ewangelików. W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku wieś liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Gospodarka:
W Rumienicy są gleby słabsze o dużej konfiguracji terenu. Głównie nastawiono się na specjalizację w zakresie hodowli owiec. W 1975 roku nastąpiła reorganizacja kółek. Rumienica stała się filią Zespołu Gospodarstwa Rolnego w Sampławie.
Kultura:
Bibliografia:
Rumienica, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.