Safronka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | W obrębie miejscowości znajduje się cmentarzysko wczesnej epoki żelaza. Wieś lokowano na obszarze 40 [[włóka| włók]] przy rzekach [[Działdówka |Działdówce]] i [[Safronka]]. W 1347 r. wielki mistrz Henryk Tusmer nadał Janowi synowi Macieja wspomniane [[włóka |włóki]]. Nazwa wsi pochodzi od strumyka zwanego Zefronika. W 1362 r. wielki mistrz [[Winryk von Kniprode]] | + | W obrębie miejscowości znajduje się cmentarzysko wczesnej epoki żelaza. Wieś lokowano na obszarze 40 [[włóka| włók]], które znajdowały się przy rzekach [[Działdówka |Działdówce]] i [[Safronka]]. W 1347 r. wielki mistrz Henryk Tusmer nadał Janowi synowi Macieja wspomniane [[włóka |włóki]]. Nazwa wsi pochodzi od strumyka zwanego Zefronika. W 1362 r. wielki mistrz [[Winryk von Kniprode]] przekazał 10 [[włóka |włók]] braciom: Hermanowi, Arwikowi, Klawkowi i Hankowi. Na prośbę Paula i Alexiusa Szczepanów i Jana Korytki odnowiono przywilej lokacyjny wsi. Dokonał tego hrabia Wilhelm z Eysenburga. W 1600 r. we wsi mieszkali sami Polacy. W 1680 r. teren wsi zajmował 20 [[łan |łanów]]. W 1717 r. było tu 7 chłopów chełmińskich. W 1870 r. do Safronki przyłączono wieś Jaybuttem, którą lokowano w 1790 r. W latach 1737–1740 założono szkołę. Zabudowa wiejska ma charakter zwarty. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:53, 9 lis 2013
| Safronka | |
| | |
 Świetlica w Safronce, źródło: http://www.sporol.warmia.mazury.pl, 10.11.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Janowiec Kościelny |
| Sołectwo | Safronka |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Safronka | |
| Położenie na mapie Polski  Safronka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Safronka (Saffrancki, Zefronica) - wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona jest nieopodal rzeki: Działdówka i Safronka. Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowiec Kościelny, która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mezoregion Wzniesień Mławskich, który graniczy od północy z Garbem Lubawskim. Zatem powierzchnia gminy Janowiec Kościelny posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie rzeki Orzycy znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m. n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte doliną Wieczfnianki. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m. n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar gminy Janowiec Kościelny położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny.
Dzieje miejscowości
W obrębie miejscowości znajduje się cmentarzysko wczesnej epoki żelaza. Wieś lokowano na obszarze 40 włók, które znajdowały się przy rzekach Działdówce i Safronka. W 1347 r. wielki mistrz Henryk Tusmer nadał Janowi synowi Macieja wspomniane włóki. Nazwa wsi pochodzi od strumyka zwanego Zefronika. W 1362 r. wielki mistrz Winryk von Kniprode przekazał 10 włók braciom: Hermanowi, Arwikowi, Klawkowi i Hankowi. Na prośbę Paula i Alexiusa Szczepanów i Jana Korytki odnowiono przywilej lokacyjny wsi. Dokonał tego hrabia Wilhelm z Eysenburga. W 1600 r. we wsi mieszkali sami Polacy. W 1680 r. teren wsi zajmował 20 łanów. W 1717 r. było tu 7 chłopów chełmińskich. W 1870 r. do Safronki przyłączono wieś Jaybuttem, którą lokowano w 1790 r. W latach 1737–1740 założono szkołę. Zabudowa wiejska ma charakter zwarty.
Kultura
We wsi działa świetlica. W Safronce znajduje się punkt przedszkolny.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach historii wsi zapisali się: wielki mistrz Henryk Tusmer i wielki mistrz Winryk von Kniprode. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Remigiusz Koźniewski.
Zabytki
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: szkoła z lat 30. XX w., domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze z XX w. oraz gorzelnia z 1930 r.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
http://www.zsjanowiec.org.pl/rp-internetowa/PRZEWODNIK/SAFRONKA.html, 12.09.2013.
