Michał Leśniewski

Organizator i pierwszy dyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Szczytnie w latach 1945-1953

Michał Leśniewski urodził się 9 października 1896 roku w Dłutowie. Zmarł 22 września 1966 roku w Szczytnie. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Szczytnie.

Wykształcenie

W Dłutowie ukończył szkołę podstawową, później kształcił się w Gimnazjum przy Seminarium Duchownym w Płocku. Maturę zdobył w 1920 roku. Ukończył Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę zawodową w szkolnictwie rozpoczął w 1925 roku. Był nauczycielem w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Jana Kasprowicza oraz w Szkole Handlowej w Inowrocławiu. Od 1931 roku pracował w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Stanisława Przybyszewskiego w Wągrowcu.

Działalność wojskowa

W 1920 roku zgłosił się na ochotnika do wojska i uczestniczył w walkach w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Okupację hitlerowską przeżył z dala od rodziny, ukrywając się początkowo w okolicach Warszawy, a później pod Krakowem. Brał udział w tajnym nauczaniu.

Działalność oświatowa

Po wyzwoleniu przystąpił do organizowania polskiego szkolnictwa na Ziemiach Odzyskanych.

15 sierpnia 1945 roku objął stanowisko pierwszego dyrektora, początkowo gimnazjum państwowego, a następnie Liceum Ogólnokształcącego w Szczytnie.

Aktywnie uczestniczył w pracach społecznych w ramach Uniwersytetu Powszechnego i Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1947 roku zorganizował koedukacyjny internat, następnie przyczynił się do przyłączenia do szkoły Bazy Sportów Wodnych i sali gimnastycznej. W tymże roku zorganizował Liceum dla dorosłych.

Mimo swojej aktywnej pracy na rzecz społeczeństwa nie uniknął prześladowań ówczesnej władzy. W 1947 roku został na krótko aresztowany po słownym proteście przeciwko oczernianiu przedwojennej Polski, który wyraził podczas zgromadzenia dyrektorów i kierowników ze Szczytna. Ponieważ nie wyraził także zgody na zwolnienie księdza Władysława Łaniewskiego i likwidację lekcji religii w szkole, w 1953 roku został usunięty z funkcji dyrektora. Otrzymał zakaz nauczania i mógł być tylko bibliotekarzem. Funkcję tę pełnił w latach 1953-1955. Następnie uczył języka polskiego w liceum wieczorowym.

Do czasu przejścia na emeryturę pracował jako polonista, historyk i bibliotekarz w Liceum Pedagogicznym w Szczytnie.

Bibliografia

Opracowano na podstawie materiałów Wojciecha Gramowskiego uzyskanych z Zespołu Szkół nr 3 im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie [1]