Sarnowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Sarnowa | |dopełniacz wsi = Sarnowa | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = [[File:Sarnowo.jpg|thumb|Kościół z XX w. w Sarnowie, źródło: www.ciekawemazury.pl, 12.09.2013.]] |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Kościół z XX w. w Sarnowie |
|rodzaj miejscowości = wieś | |rodzaj miejscowości = wieś | ||
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Sarnowo'''</big> (Schernaw, Szernaw) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. | + | <big>'''Sarnowo'''</big> (Schernaw, Szernaw) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. |
| − | W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
| Linia 42: | Linia 41: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Pierwsi osadnicy na terenie dzisiejszego Sarnowa mieli pojawić się już w 1340 r . Wieś została lokowana w 1352 r. przez komtura ostródzkiego Guntera von Hohenstein. Była to wówczas wieś dannicka na prawie chełmińskim. W 1387 r. w Sarnowie otrzymał karczmę Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował w miejscowości młyn nad Szkotówką. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z Pławna oddał Sarnowo w zastaw za 450 zł. W 1517 r. funkcjonował tutaj młyn . W 1542 r. w Sarnowie jest jedynie ludność polska. We wsi pustą włókę w 1564 r. otrzymuje Dzieszko Lanckoroński. | + | Pierwsi osadnicy na terenie dzisiejszego Sarnowa mieli pojawić się już w 1340 r . Wieś została lokowana w 1352 r. przez komtura ostródzkiego Guntera von Hohenstein. Była to wówczas wieś dannicka na prawie chełmińskim. W 1387 r. w Sarnowie otrzymał karczmę Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował w miejscowości młyn nad Szkotówką. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z Pławna oddał Sarnowo w zastaw za 450 zł. W 1517 r. funkcjonował tutaj młyn . W 1542 r. w Sarnowie jest jedynie ludność polska. We wsi pustą włókę w 1564 r. otrzymuje Dzieszko Lanckoroński. W 1579 r. funkcjonowała w Sarnowie szkoła. W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie niborskim. Swoim obszarem obejmowała 1860 ha z 150 domami. Miejscowość zamieszkiwało wówczas 800 osób. |
| − | W 1579 r. funkcjonowała w Sarnowie szkoła. W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie niborskim. Swoim obszarem obejmowała 1860 ha z 150 domami. Miejscowość zamieszkiwało wówczas 800 osób. | + | |
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Kultura=== | ||
| + | |||
| + | We wsi działa Szkoła Podstawowa. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 49: | Linia 53: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| + | Na kartach historii wsi zapisał się komtur ostródzki Guntera von Hohenstein. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| − | + | We wsi znajduje się [[kościół z początku XX w.]] i cmentarz z I wojny światowej. | |
| − | [[ | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
| − | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. X, Warszawa | + | |
| + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss. | ||
Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
| + | http://www.kozlowo.pl | ||
| + | <br/> | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 13:23, 5 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 13:23, 5 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 18:24, 28 wrz 2013
| Sarnowo | |
| | |
| [[Plik:|240px|Kościół z XX w. w Sarnowie]] Kościół z XX w. w Sarnowie
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Sołectwo | Sarnowo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 13 - 124 Kozłowo |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sarnowo | |
| Położenie na mapie Polski  Sarnowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sarnowo (Schernaw, Szernaw) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Pierwsi osadnicy na terenie dzisiejszego Sarnowa mieli pojawić się już w 1340 r . Wieś została lokowana w 1352 r. przez komtura ostródzkiego Guntera von Hohenstein. Była to wówczas wieś dannicka na prawie chełmińskim. W 1387 r. w Sarnowie otrzymał karczmę Hans Scharfenstein. Przed 1426 r. funkcjonował w miejscowości młyn nad Szkotówką. W 1467 r. wieś trafia w ręce Paśka Negockiego. Komtur morąski – Henryk Reuss z Pławna oddał Sarnowo w zastaw za 450 zł. W 1517 r. funkcjonował tutaj młyn . W 1542 r. w Sarnowie jest jedynie ludność polska. We wsi pustą włókę w 1564 r. otrzymuje Dzieszko Lanckoroński. W 1579 r. funkcjonowała w Sarnowie szkoła. W 1781 r. we wsi mieszkało: 3 chłopów chełmińskich, 3 lemanów, 19 gburów, chałupnik, 6 pastuchów, pastor, organista i kowal. W XIX w. wieś znajdowała się w powiecie niborskim. Swoim obszarem obejmowała 1860 ha z 150 domami. Miejscowość zamieszkiwało wówczas 800 osób.
Kultura
We wsi działa Szkoła Podstawowa.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się komtur ostródzki Guntera von Hohenstein.
Zabytki:
We wsi znajduje się kościół z początku XX w. i cmentarz z I wojny światowej.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
