Wincenty Chmyzowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Wincenty Chmyzowski |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |...")
(Brak różnic)

Wersja z 08:03, 8 cze 2015

Wincenty Chmyzowski

Data i miejsce urodzenia 7 września 1876 r.
gubernia mohylewska (Rosja)
Data i miejsce śmierci 28 lutego 1952 r.
Morąg
Zawód Pierwszy dyrektor Szkoły Rolniczej w Dobrocinie


(1876-1952) - Właściciel ziemski, pierwszy dyrektor Szkoły Rolniczej w Dobrocinie.

Biografia i działalność zawodowa

Urodził się 7 września 1876 r. w Rosji w guberni mochylewskiej.

Ukończył szkołę realną w Nowosybkowie (Rosja). Studiował na Politechnice Ryskiej na Wydziale Mechanicznym (1899-1901) i Rolniczym (1901-1905). Uzyskał dyplom inżyniera rolnictwa. W czasie studiów należał do polskiej korporacji studenckiej "Welecja". Po studiach zarządzał dobrami ziemskimi w Fajsławicach na Lubelszczyźnie.

W II Rzeczypospolitej gospodarował w majątku Woźniki k/Piotrkowa Trybunalskiego. We wrześniu 1939 r. wskutek działań wojennych zginął jego syn Tomasz (urodzony w 1913 r.).

We wrześniu 1946 roku zorganizował i był pierwszym dyrektorem Gimnazjum i Liceum Rolniczo-Hodowlanego w Dobrocinie w powiecie Morąg. Szkołę zlokalizowano w neorenesansowym pałacu, w którym funkcjonowała do 1972 r., to jest do wybudowania nowego gmachu szkolnego wraz z towarzyszącymi obiektami i całą infrastrukturą. Do szkoły należał też kilkusethektarowy majątek pełniący rolę gospodarstwa szkolnego. Naukę rozpoczęło 47 uczniów mających od 16 do 40 lat. Pierwszych 13 abiturientów zdało egzamin dojrzałości w 1948 roku. Jednym z nich był późniejszy prof. dr hab. Zygmunt Brogowski - gleboznawca w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Dyrektor Chmyzowski kierował szkołą do 1949 r. i wtedy najprawdopodobniej przeszedł w stan spoczynku. Zmarł 28 lutego 1952 r. w Morągu. Spoczywa na cmentarzu łostowickim w Gdańsku.

Ciekawostki

  • Wincenty Chmyzowski należał do jednego z rodów-potomków Sejmu Wielkiego i posiadał herb Ostoja.

Bibliografia