Skarlin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Ludzie związani z miejscowością) |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Skarlin znajduje się nad [[Jezioro Skarlińskie |Jeziorem Skarlińskim]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Nowe Miasto Lubawskie|gminy Nowe Miasto Lubawskie]], która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę terenu. Obszar gminy obejmuje [[Pojezierze Brodnickie]], [[Garb Lubawski]] i głęboko wciętą dolinę [[Drwęca |Drwęcy]]. Na terenie gminy występują ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od [[Nowy Dwór Bratiański |Nowego Dworu Bratiańskiego]] znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi [[Chrośle]] i na południe od [[Jamielnik |Jamielnika]] występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi rzeka [[Drwęca]]. Znaczną powierzchnię, zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu. | + | Skarlin znajduje się nad [[Jezioro Skarlińskie |Jeziorem Skarlińskim]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Nowe Miasto Lubawskie|gminy Nowe Miasto Lubawskie]], która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę terenu. Obszar gminy obejmuje [[Pojezierze Brodnickie]], [[Garb Lubawski]] i głęboko wciętą dolinę rzeki [[rzeka Drwęca |Drwęcy]]. Na terenie gminy występują ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od [[Nowy Dwór Bratiański |Nowego Dworu Bratiańskiego]] znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi [[Chrośle]] i na południe od [[Jamielnik |Jamielnika]] występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi rzeka [[rzeka Drwęca|Drwęca]]. Znaczną powierzchnię, zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 14:13, 14 lis 2013
Skarlin | |
| |
![]() Wieś Skarlin, źródło: http://www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Nowe Miasto Lubawskie |
Sołectwo | Skarlin |
Liczba ludności (2012, źródło: Gmina Nowe Miasto Lubawskie.) | 655 |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Skarlin (Skerl, Skalen, Skerlin, Scharlen, Czschirlyn, Czelin) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Nowe Miasto Lubawskie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Andrzej Godziński.
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Skarlin znajduje się nad Jeziorem Skarlińskim. Miejscowość położona jest na terenie gminy Nowe Miasto Lubawskie, która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę terenu. Obszar gminy obejmuje Pojezierze Brodnickie, Garb Lubawski i głęboko wciętą dolinę rzeki Drwęcy. Na terenie gminy występują ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od Nowego Dworu Bratiańskiego znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi Chrośle i na południe od Jamielnika występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi rzeka Drwęca. Znaczną powierzchnię, zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu.
Dzieje miejscowości
Za czasów krzyżackich Skarlin należał do komturstwa bratiańskiego. W tym okresie wieś obejmowała 62 włóki. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W wyniku wojen polsko–krzyżackich, wieś poniosła straty w wysokości 3000 grzywien. W XVII w. w Skarlinie funkcjonowały dwie karczmy. W 1706 r. wieś obejmowała 70 włók. W 1748 r. przy kościele powstało Bractwo Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Pod koniec XIX w. teren wsi zajmował, wraz z Dębnem i obszarem leśnym, 1540 ha (1104 gruntów ornych). W 1885 r. były tutaj 242 dymy. W tym samym roku we wsi mieszkało 1070 osób: 914 katolików, 143 ewangelików i 13 Żydów. W 1887 r. we wsi funkcjonowały dwie szkoły: 2–klasowa katolicka, do której uczęszczało 130 dzieci oraz 1–klasowa ewangelicka, do której uczęszczało 30 dzieci.
Edukacja
Na terenie wsi znajduje się Szkoła Podstawowa oraz świetlica wiejska.
Bezpieczeństwo
We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna wraz z orkiestrą dętą.
Zabytki
Na terenie miejscowości znajduje się krzyż upamiętniający pomordowanych na wchodzie, Kościół parafialny pw. św. Bartłomieja, cmentarz ewangelicki z XX w. oraz zabudowa z XIX w. i XX w.
Bibliografia
Gmina Nowe Miasto Lubawskie. Przewodnik krajoznawczy, Toruń 1997, 82 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. X, Warszawa 1889 960 ss.