Parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi w Barcianach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Kościół" na " ") |
m (Zastępowanie tekstu - "Kler parafialny" na "Duchowni parafii") |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
Niektórzy badacze historii datują powstanie parafialnego [[lkwim:Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach|kościóła pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach]] na lata 1325–1330. Początkowo prawdopodobnie była to budowla drewniana, poprzedzająca obecną murowaną, wzniesioną na przełomie XIV i XV wieku. Jest to gotycki jednonawowy kościół z cegły na kamiennej podmurówce, salowy, z zakrystią i kruchtą z północnej strony i drugą kruchtą z południowej strony, która została dobudowana w latach 1729–1741. Wieża trójkondygnacyjna pochodzi z końca XVI wieku i została przebudowana na początku wieku XVIII. W nawie strop drewniany, zakrystia ze stropem kolebkowym. We wnętrzu kościoła mieszczą się stalle z XV stulecia, późnorenesansowy ołtarz główny z 1643 roku, który został ufundowany przez Sebastiana Rauttera, a także organy wykonane w 1750 r. w warsztacie Adama Gottloba Caspariniego w [[Królewiec|Królewcu]]. W XV wieku przy parafii pełniło posługę trzech kapłanów. Parafia w Barcianach przed reformacją należała do archiprezbiteratu w [[Sępopol|Sępopolu]]. Do 1945 roku kościół był ewangelicki. Po drugiej wojnie światowej przejęli go katolicy. Parafię rzymskokatolicką reaktywowano tu w 1962 roku. W roku 2006 wspólnota liczyła 1530 wiernych. | Niektórzy badacze historii datują powstanie parafialnego [[lkwim:Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach|kościóła pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach]] na lata 1325–1330. Początkowo prawdopodobnie była to budowla drewniana, poprzedzająca obecną murowaną, wzniesioną na przełomie XIV i XV wieku. Jest to gotycki jednonawowy kościół z cegły na kamiennej podmurówce, salowy, z zakrystią i kruchtą z północnej strony i drugą kruchtą z południowej strony, która została dobudowana w latach 1729–1741. Wieża trójkondygnacyjna pochodzi z końca XVI wieku i została przebudowana na początku wieku XVIII. W nawie strop drewniany, zakrystia ze stropem kolebkowym. We wnętrzu kościoła mieszczą się stalle z XV stulecia, późnorenesansowy ołtarz główny z 1643 roku, który został ufundowany przez Sebastiana Rauttera, a także organy wykonane w 1750 r. w warsztacie Adama Gottloba Caspariniego w [[Królewiec|Królewcu]]. W XV wieku przy parafii pełniło posługę trzech kapłanów. Parafia w Barcianach przed reformacją należała do archiprezbiteratu w [[Sępopol|Sępopolu]]. Do 1945 roku kościół był ewangelicki. Po drugiej wojnie światowej przejęli go katolicy. Parafię rzymskokatolicką reaktywowano tu w 1962 roku. W roku 2006 wspólnota liczyła 1530 wiernych. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | == | + | == Duchowni parafii == |
Zobacz: | Zobacz: | ||
*''Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku)'', Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003.<br/> | *''Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku)'', Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003.<br/> |
Aktualna wersja na dzień 07:29, 28 lip 2015
Parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi w Barcianach – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Kętrzyn – północy wschód należącym do archidiecezji warmińskiej. Kościół parafialny znajduje się przy ul. A. Mickiewicza w Barcianach. Obecnie (2014 r.) proboszczem parafii jest ks. mgr Juliusz Czapiewski .<br/.
Spis treści
Historia parafii
Niektórzy badacze historii datują powstanie parafialnego kościóła pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach na lata 1325–1330. Początkowo prawdopodobnie była to budowla drewniana, poprzedzająca obecną murowaną, wzniesioną na przełomie XIV i XV wieku. Jest to gotycki jednonawowy kościół z cegły na kamiennej podmurówce, salowy, z zakrystią i kruchtą z północnej strony i drugą kruchtą z południowej strony, która została dobudowana w latach 1729–1741. Wieża trójkondygnacyjna pochodzi z końca XVI wieku i została przebudowana na początku wieku XVIII. W nawie strop drewniany, zakrystia ze stropem kolebkowym. We wnętrzu kościoła mieszczą się stalle z XV stulecia, późnorenesansowy ołtarz główny z 1643 roku, który został ufundowany przez Sebastiana Rauttera, a także organy wykonane w 1750 r. w warsztacie Adama Gottloba Caspariniego w Królewcu. W XV wieku przy parafii pełniło posługę trzech kapłanów. Parafia w Barcianach przed reformacją należała do archiprezbiteratu w Sępopolu. Do 1945 roku kościół był ewangelicki. Po drugiej wojnie światowej przejęli go katolicy. Parafię rzymskokatolicką reaktywowano tu w 1962 roku. W roku 2006 wspólnota liczyła 1530 wiernych.
Duchowni parafii
Zobacz:
- Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (do 1945 roku), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2003.
- Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945–1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006.
Grupy działające na terenie parafii
- Żywy Różaniec
- Grupa Modlitewna
Zobacz też
Bibliografia
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, Olsztyn 1999
Katalog duchowieństwa katolickiego diecezji warmińskiej (1945–1992), Andrzej Kopiczko, Olsztyn 2006