Małga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Wieś wspominano już w 1343 roku jako Ruda – nazwa wywodzi się od rudy darniowej, z której wytapiano żelazo. Późniejsza nazwa Małga pochodzi od [[Prusowie| staropruskiego]] ''Malien'', czyli rzeki Omulew. W 1403 roku mistrz hutniczy Ekart otrzymał tu przywilej na kuźnicę żelazną; sto lat później powstała tu karczma. Poza tym w okolicy wsi osiedliło się sporo bartników, a także smolarze, rybacy, myśliwi przybywający z Mazowsza. W 1511 roku mieszkańcy wsi otrzymali zapis na 7 łanów na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; w drugiej połowie tegoż stulecia wieś obejmowała 12 łanów. Pod koniec XVIII wieku Małga należała do wsi o największej liczbie mieszkańców na terenie powiatu nidzckiego. | Wieś wspominano już w 1343 roku jako Ruda – nazwa wywodzi się od rudy darniowej, z której wytapiano żelazo. Późniejsza nazwa Małga pochodzi od [[Prusowie| staropruskiego]] ''Malien'', czyli rzeki Omulew. W 1403 roku mistrz hutniczy Ekart otrzymał tu przywilej na kuźnicę żelazną; sto lat później powstała tu karczma. Poza tym w okolicy wsi osiedliło się sporo bartników, a także smolarze, rybacy, myśliwi przybywający z Mazowsza. W 1511 roku mieszkańcy wsi otrzymali zapis na 7 łanów na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]; w drugiej połowie tegoż stulecia wieś obejmowała 12 łanów. Pod koniec XVIII wieku Małga należała do wsi o największej liczbie mieszkańców na terenie powiatu nidzckiego. | ||
| − | Kościół zbudowany został zapewne w pierwszej połowie XVI wieku jako filia parafii w [[Jedwabno |Jedwabnie]]. W 1898 roku do filii w Małdze uczęszczało 881 Polaków i zaledwie 30 Niemców. | + | Kościół zbudowany został zapewne w pierwszej połowie XVI wieku jako filia parafii w [[Jedwabno |Jedwabnie]]. W 1898 roku do filii w Małdze uczęszczało 881 Polaków i zaledwie 30 Niemców. W 1911 r. na miejscu drewnianego kościoła powstał kościół murowany, którego stoi do dziś będąc w fatalnym stanie. <ref>http://www.pokochajmazury.com.pl/malga-wies-ktorej-nie-ma/ oraz informacje od historyka Witolda Olbrysia.<ref> |
W 1858 roku w pobliżu wsi powstało osiedle [[Mędrzyki]] (Karłowo), obejmujące 2 łany. | W 1858 roku w pobliżu wsi powstało osiedle [[Mędrzyki]] (Karłowo), obejmujące 2 łany. | ||
Wersja z 11:36, 6 sty 2016
| Małga | |
| | |
 Tablica informacyjna o historii wsi.
Fot. Mieczysław Kalski | |
| Rodzaj miejscowości | wieś nieistniejąca |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | szczycieński |
| Gmina | Jedwabno |
| Liczba ludności (2013) | brak |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Małga | |
| Położenie na mapie Polski  Małga | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Małga (również: Ruda, niem. Malga) – jedna z najstarszych, a także jedna z największych wsi na terenie powiatu szczycieńskiego, w gminie Jedwabno, obecnie opuszczona.
Położenie
Wieś położona była w południowej części województwa warmińsko–mazurskiego, nad Omulwią, w pobliżu granicy z powiatem nidzickim.
Dzieje miejscowości
Wieś wspominano już w 1343 roku jako Ruda – nazwa wywodzi się od rudy darniowej, z której wytapiano żelazo. Późniejsza nazwa Małga pochodzi od staropruskiego Malien, czyli rzeki Omulew. W 1403 roku mistrz hutniczy Ekart otrzymał tu przywilej na kuźnicę żelazną; sto lat później powstała tu karczma. Poza tym w okolicy wsi osiedliło się sporo bartników, a także smolarze, rybacy, myśliwi przybywający z Mazowsza. W 1511 roku mieszkańcy wsi otrzymali zapis na 7 łanów na prawie chełmińskim; w drugiej połowie tegoż stulecia wieś obejmowała 12 łanów. Pod koniec XVIII wieku Małga należała do wsi o największej liczbie mieszkańców na terenie powiatu nidzckiego.
Kościół zbudowany został zapewne w pierwszej połowie XVI wieku jako filia parafii w Jedwabnie. W 1898 roku do filii w Małdze uczęszczało 881 Polaków i zaledwie 30 Niemców. W 1911 r. na miejscu drewnianego kościoła powstał kościół murowany, którego stoi do dziś będąc w fatalnym stanie. Błąd rozszerzenia cite: Brak znacznika zamykającego </ref> po otwartym znaczniku <ref>
Wieś należała po II wojnie światowej do powiatu nidzickiego. Na początku lat 50. zdecydowano o utworzeniu na tych terenach poligonu wojskowego oraz ogłoszono, że Małga oraz kilka mniejszych wiosek zostaną ewakuowane. Po wysiedleniu mieszkańców wieś rozebrano, pozostawiając jedynie wieżę kościoła, wykorzystywaną przez wojsko jako punkt obserwacyjny. Poligon istniał w latach 1954-1993. Obecnie tę niegdyś jedną z największych mazurskich wsi porastają drzewa i zarośla.
Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych okresach:
- 1782 r. – 60 gospodarstw
- 1818 r. – 263 osoby, 61 gospodarstw
- 1939 r. – 481 osób
Przyroda
W pobliżu miejscowości rozciąga się rezerwat przyrody "Małga".
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
Ambroziak Sławomir, Historia gminy Jedwabno[w:] Strona Gminy Jedwabno [22.08.2013]
Ambroziak Sławomir, Atlantyda nad rzeką Omulew. Losy nieistniejących miejscowości położonych na granicy powiatów szczycieńskiego i nidzickiego, Rocznik Mazurski, t. 9, 2005, ss. 3–39.
Ambroziak Sławomir, Małga. Historia pewnej wsi mazurskiej, Rocznik Mazurski, t. 4, 1999, ss. 3–12.
Ambroziak Sławomir, Dzieje parafii, kościołów i życia religijnego gminy Jedwabno (Jedwabno, Małga, Nowy Dwór), Rocznik Mazurski, t. 5, 2001, ss. 3–30.
Jasiński Janusz, Żołnierze polscy na Mazurach (1807), Olsztyn 2004.
Jasiński Janusz, Skowronek Sławomir, Wschodniopruskie kampanie Napoleona. Wielka Armia i wojska polskie w 1807 roku. Historia, tradycja, legendy, Olsztyn 2007.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Nadzieja Jadwiga, Generał Józef Zajączek 1752-1826, Warszawa 1975.
Sowiński Tomasz, Tajemnice Warmii i Mazur, Olsztyn 2008.
Swędrowski Michał, Portret człowieka zapalczywego. Generał Jan Krukowiecki w powstaniu listopadowym, Oświęcim 2013.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
