Biesowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 71: | Linia 71: | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
*Szlak rowerowy: [[Biskupiec]] – [[Rzeck]] – [[Rasząg]] – [[Zabrodzie]] – [[Kobułty]] – [[Parelskie Wzgórza]] – [[Lipowo (gmina Biskupiec) |Lipowo]] – [[Stanclewo]] – [[Bredynki]] – [[Dębowo]] – [[Czerwonka (gmina Biskupiec)|Czerwonka]] – Biesowo – [[Jezioro Galk]] – [[Jezioro Dadaj]]. | *Szlak rowerowy: [[Biskupiec]] – [[Rzeck]] – [[Rasząg]] – [[Zabrodzie]] – [[Kobułty]] – [[Parelskie Wzgórza]] – [[Lipowo (gmina Biskupiec) |Lipowo]] – [[Stanclewo]] – [[Bredynki]] – [[Dębowo]] – [[Czerwonka (gmina Biskupiec)|Czerwonka]] – Biesowo – [[Jezioro Galk]] – [[Jezioro Dadaj]]. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 11:58, 8 sty 2016
| Biesowo | |
| | |
 Fot. Mieczysław Kalski
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | olsztyński |
| Gmina | Biskupiec |
| Liczba ludności (2010) | 342 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 11-300 |
| Tablice rejestracyjne | NOL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Biesowo | |
| Położenie na mapie Polski  Biesowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Biesowo (niem. Gross Bössau ) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 342 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Stanisław Sękulski[1].
Położenie
Wieś położona jest na pograniczu Pojezierza Olsztyńskiego i Pojezierza Mrągowskiego, nad południowym brzegiem jeziora Tejstymy; przebiega przez nią droga krajowa nr 65.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w 1354 roku jako dobra szlacheckie. Obejmowała wówczas 60 łanów gruntów na prawie chełmińskim z 10 latami wolnizny. Właściciele – rycerze: Mikołaj i Santirme – podzielili nadany obszar w ten sposób, że na 20 łanach założyli folwark: późniejsze Biesówko, zaś na pozostałych 40 łanach osadzili chłopów, którzy byli zobowiązani do pracy w folwarku. Ponadto rycerze otrzymali zezwolenie na założenie młyna na prawie chełmińskim. W 1486 roku Biesowo i Biesówko przeszły w posiadanie kapituły dobromiejskiej, a Biesówko zostało zamienione w wieś czynszową. W drugiej połowie XVI wieku powstała w Biesowie karczma. Wieś poważnie ucierpiała w czasie wojen szwedzkich – zarówno w 1633, jak i 1656 roku.
Kościół w Biesowie powstał najprawdopodobniej wkrótce po założeniu wsi, został zniszczony podczas ostatniej wojny polsko–krzyżackiej; odbudowany w drugiej połowie XVI wieku. Po raz kolejny uległ zniszczeniu na początku XX wieku (w wyniku pożaru); nowy kościół poświęcono w 1911 roku.
Początkowo w Biesowie działała szkoła parafialna. W 1935 roku do tutejszej szkoły uczęszczało 77 dzieci, zaś zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Ponadto w Biesowie działała pod koniec XIX wieku biblioteczka polska Towarzystwa Czytelni Ludowych; ponownie polską bibliotekę założono tu w 1920 roku.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. W 2003 roku miejscowość zwyciężyła w konkursie na najpiękniejszą wieś Warmii i Mazur.
W Biesowie corocznie organizowane jest Święto Pieroga, propagujące tradycje kulinarne Warmii, Mazur i Powiśla.
Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:
- 1820 r. – 234 osoby
- 1857 r. – 397 osób
- 1933 r. – 560 osób
- 1939 r. – 659 osób
- 1988 r. – 398 osób
Zabytki
- budynek dawnego zajazdu, później urzędu pocztowego, wraz z otoczeniem
- kościół parafialny z drugiej połowy XVI wieku, zniszczony, odbudowany na początku XX wieku
- cmentarz parafialny; znajduje się na nim kwatera wojenna z okresu I wojny światowej, w której pochowanych jest co najmniej dwóch żołnierzy armii niemieckiej i trzech armii rosyjskiej, poległych w sierpniu 1914 roku
- ceglany młyn z XIX wieku, zlokalizowany na zachód od kościoła
- klasycystyczna kaplica przydrożna
- kurhan, leżący na wschód od Biesowa
Turystyka
- Szlak rowerowy: Biskupiec – Rzeck – Rasząg – Zabrodzie – Kobułty – Parelskie Wzgórza – Lipowo – Stanclewo – Bredynki – Dębowo – Czerwonka – Biesowo – Jezioro Galk – Jezioro Dadaj.
Bibliografia
Biskupiec. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1969.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Skurzyński Piotr, Warmia i polskie Dolne Prusy. Przewodnik turystyczny,Gdynia 2012.
Deutsche Verwaltungsgeschichte [15.09.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [15.09.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [15.09.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [15.09.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Biskupiec [15.09.2013]
<references>
