Olimpia Elbląg

Stroje zawodników.
Źródło: Wikimedia Commons

Olimpia Elbląg – polski klub piłkarski z siedzibą w Elblągu, założony w 1945 roku, w sezonie 2017/18 występujący w II lidze.

Siedziba

Związkowy Klub Sportowy
OLIMPIA ELBLĄG
ul. Agrykola 8
82 – 300 Elbląg
KRS: 0000311265

Historia

W lipcu 1945 r. przy ówczesnym Zarządzie Miejskim powołano klub MKS Syrena Elbląg.

Jesienią 1945 występująca w klasie B elbląska Syrena, nie dotrwała do końca rozgrywek. Trudności organizacyjne spowodowały, iż z nowym 1946 rokiem, zespół zmienił nazwę początkowo na Stocznia, a potem Olimpia.

Pierwszy znaczący sukces piłkarze z Elbląga zanotowali w roku 1949. Drużyna Olimpii pod zmienioną nazwą na Ogniwo Elbląg, zwyciężyła we współzawodnictwie w grupie III klasy B rozgrywek prowadzonych przez Gdański Okręgowy Związek Piłki Nożnej.

W 1951 roku zespół Ogniwo Elbląg został rozwiązany, a piłkarze Ogniwa przeszli do nowo utworzonego zespołu Budowlanych Elbląg.

W roku 1952 elbląski ruch sportowy był ogromnie rozdrobniony, obok Stali i Budowlanych występowała także trzecia elbląska drużyna, która wystartowała w tych rozgrywkach - był nią Kolejarz. Drużyna Kolejarza Elbląg powstała w lutym 1951 roku. Zespół Kolejarza, któremu udało się awansować na jeden sezon do klasy A, także przyczynił się do stworzenia Olimpii. W tym całym galimatiasie wymieniamy tylko nazwy zespołów, z których powstała Olimpia [istniał jeszcze szereg innych klubów, które w perspektywie Olimpii nie mają znaczenia].

Znaczącym był rok 1955. Kolejarz zmienia nazwę na Spójnię , a potem na Spartę. Stal na Turbinę, a Budowlani stają się Olimpią, której nie wiedzie się dobrze i w 1956 roku klub prawdopodobnie zostaje rozwiązany, a jego piłkarze przechodzą do Sparty, która zmienia nazwę na TKS Polonia. Pod koniec lat pięćdziesiątych kluby w tym mieście zaczną się łączyć aby dogonić wybrzeżową czołówkę, dając kres wzajemnej niechęci. Tak też będzie w piłce nożnej. Tak naprawdę, późniejsza, drugoligowa Olimpia Elbląg, to"składanka" prawie wszystkich małych "klubików".

23 grudnia 1959 roku, dwa najsilniejsze kluby w mieście [Turbina i Polonia] łączą się, co owocuje powstaniem Olimpii, która rozpoczyna grę w sezonie 1960 roku, występując w A - klasie.

Po reorganizacji rozgrywek w 1962 roku, Olimpia występuje już w III lidze. W 1966 roku dociera do 1/16 Pucharu Polski, gdzie ulega renomowanej Legii Warszawa 0:2, a bramkę nam strzela m.in. czołowy napastnik reprezentacji Polski - Lucjan Brychczy. Olimpia nie potrafi jednak przez bardzo długie lata mimo zatrudnienia znanych lokalnych trenerów [głównie z Gdańska] wyjść poza szczebel III ligi. Taka szansa nadarzyła się dopiero w 1974 roku, kiedy zespół przystępuje do nieudanych baraży o II ligę. Rehabilituje się 2 lata później i zwyciężając wszystkie mecze barażowe, za zaszczyt grać w upragnionej II lidze.

Sezon 1976/77 był zdecydowanie najlepszym, pod względem piłkarskim okresem lat siedemdziesiątych. Olimpia Elbląg wygrała batalię baraży o II ligę.

Jesień '76 była udana dla Olimpii nie tylko w rozgrywkach ligowych, ale także w pucharowych. W walce o Puchar Polski nasz świeży drugoligowiec dotarł do 1/16, gdzie spotkał się z pierwszoligowym zespołem ROW Rybnik, który przyjechał do Elbląga w osłabionym składzie, nieco lekceważąc gospodarzy. Olimpia wykorzystała szansę i w dogrywce w obecności 10 tysięcy elblążan zdobyła bramkę, przechodząc tym samym do 1/8 Pucharu Polski.

W roku 1980 przeprowadzono reorganizację rozgrywek i Olimpia znalazła się w nowo utworzonej III lidze. Trafiła do grupy z drużynami Mazowsza oraz Warmii i Mazur. "Uwolnienie" się od silnych wybrzeżowych drużyn pozwoliło na kolejny awans do II ligi. Rozpoczynając stabilniejszy okres lat osiemdziesiątych XX wieku, kiedy to w większości zespół grał w II lidze. Po trzech sezonach Olimpia tylko na rok spadła o ligę niżej by ponownie zagościć w niej przez następne trzy sezony.

W 1986 roku ponownie jak 20 lat wcześniej mogliśmy gościć w meczu pucharowym warszawską Legię. 10 tysięcy widzów na Agrykoli przez ponad 120 minut oglądało zacięcie grającą Olimpię przeciwko Legii, która pokonała nas dopiero po rzutach karnych. W 1989 roku tylko gorszy bilans bramkowy z mistrzem trzeciej ligi nie pozwolił nam wrócić do II ligi. W wyniku licznych kolejnych reorganizacji zawitaliśmy tam ponownie w 1991 roku, aby po jednym sezonie spaść i do dnia dzisiejszego pozostawić grę w drugiej lidze w sferze marzeń sympatyków.

Praktycznie cała dekada lat 90-tych minionego wieku, to najczarniejszy okres w dziejach Olimpii, okres o którym kibice chcieliby jak najszybciej zapomnieć. Klub targany problemamy finansowymi, zarządzany przez nieodpowiedzialnych działaczy staczał się niebyt w zastraszającym tempie. Krótko po spadku z II ligi w 1992 roku zmieniono nazwę Olimpia na Polonia. Uczyniono to w celu uniknięcia spłaty powstałego w wyniku fatalnego zarządzania zadłużenia, motywując perfidnie względami historycznymi. Doszło do tego, że wiosną 1997 roku drużynę z powodu braku środków finansowych wycofano z rozgrywek III ligi. Można powiedzieć, że klub sięgnał dna. Drużyna reprezentująca piłkarski Elbląg przez kilka następnych lat nie mogła wydostać się z IV ligi.

Od 15 października 2004 roku funkcjonowała ponownie stara nazwa "Olimpia Elbląg". Pod presją i wyniku działań kibiców działacze zdecydowali się na powrót do jedynej uznawanej, historycznej nazwy.

Z dniem 16 sierpnia 2007 roku, nowym trenerem Olimpii został Tomasz Wichniarek, pracujący wcześniej jako trener juniorów Lecha Poznań.

30 kwietnia 2009 zespół awansował do nowej II ligi, pokonując na wyjeździe wicelidera tabeli Huragan Morąg. Zespół objął nowy szkoleniowiec - Tomasz Arteniuk.

Na wiosnę 2010 r. Olimpia okazała się 2. najlepszą drużyną w lidze, a zespół utrzymał się w rozgrywkach. W międzyczasie doszło do zmian w zarządzie klubu. 29 kwietnia 2010 r. prezesem klubu został Łukasz Konończuk, elbląski przedsiębiorca i współtwórca Stowarzyszenia Kibiców Olimpii Elbląg.

Nowy zarząd wspólnie z trenerem rozpoczął zmiany w klubie: uporządkowano sprawy finansowe, wprowadzono nowy system szkolenia młodzieży, dokonano remontu klubowego budynku. W przerwie rozgrywek dokonanych kolejnych wzmocnień personalnych w składzie I drużyny, od podstaw utworzono także zespół rezerw, który w poprzednim sezonie występował w A-klasie. P

4 kwietnia 2011 rozwiązano umowę z trenerem Arteniukiem. Zarzucono mu łamanie przepisów klubowych i PZPN oraz brak właściwej współpracy z władzami klubu. 5 kwietnia 2011 jego miejsce zajął Jarosław Araszkiewicz. Nowy szkoleniowiec przejął zespół w chwili gdy znajdował się on na 2. miejscu w tabeli. Na koniec sezonu Olimpia okazała się jednak najlepszą drużyną z grupy wschodniej II ligi i z 1. miejsca awansowała o klasę wyżej. Chwilę po zakończeniu ostatniego meczu sezonu trener Araszkiewicz ogłosił, że odchodzi z klubu.

Kilka dni przed rozpoczęciem przygotowań do sezonu 2011/12, zarząd klubu wybrał na nowego trenera Grzegorza Wesołowskiego. Jednocześnie rozpoczęto przebudowę drużyny pod kątem walki w I lidze. Wesołowski w 15 kolejkach zdobył tylko 8 punktów, dlatego zarząd klubu zdecydował się rozwiązać z nim kontrakt.

Jego następcą został Anatolij Piskoveć. Z dniem 18 października 2011 objął posadę trenera Olimpii. Kontrakt z zespołem podpisał do końca sezonu 2011/12, z możliwością przedłużenia, w przypadku utrzymania zespołu na zapleczu Ekstraklasy. Jego praca nie trwała długo. Na początku stycznia 2012 trafił do szpitala i z powodów zdrowotnych podał się do dymisji. Nowym szkoleniowcem Olimpii został Ukrainiec Oleg Raduszko.

Niestety i jemu nie udało się zakończyć misji utrzymania Olimpii na zapleczu Ekstraklasy z powodzeniem. Żółto-biało-niebiescy spadli do II ligi.

W czerwcu 2013 roku doszło do połączenia drugoligowej Olimpii Elbląg oraz występującej w III lidze Olimpii 2004 Elbląg. Powstał nowy klub pod nazwą Związkowy Klub Sportowy Olimpia Elbląg.

Prezesem wybrany został Paweł Guminiak (dotychczasowy prezes Olimpii 2004), a wiceprezesem Łukasz Konończuk (dotychczasowy prezes Olimpii). W składzie zarządu znaleźli się również Jacek Perliński i Dariusz Kaczmarczyk. Szefem Rady Sponsorów został Maciej Romanowski.

Fuzja obu klubów zbiegła się w czasie z reorganizacją drugoligowych rozgrywek. Powstanie jedna grupa II ligi, a wiąże się to z tym, że do III ligi spadnie po dziesięć drużyn z zachodniej i wschodniej grupy. Obecny sezon jest więc bardzo trudny w kontekście utrzymania.

Po rundzie jesiennej Olimpia Elbląg zajmowała 11 miejsce w tabeli ze stratą 5-ciu punktów do bezpieczengo - 8 miejsca w tabeli. W grudniu 2013 roku doszło do zmiany trenera. Misję utrzymania II ligi dla Olimpii otrzymał Adam Boros. W kadrze zespołu doszło do kilku znaczących zmian. Przede wszystkim zmieniła się postawa zespołu. Pod wodzą trenera Borosa zespół Olimpii zaczął prezentować piłkę na przyzwoitym poziomie i co najważniejsze zdobywał punkty. W ostatniej kolejce utrzymanie było uzależnione od zwycięstwa naszej drużyny w meczu ze Stalą Mielec na własnym boisku. Niestety Olimpia zaledwie zremisowała 2:2 i spadła do III ligi.

W sezonie 2014/2015 zabrakło Olimpii punktu do wygrania ligi. Czy awansowałaby Olimpia do II ligi decydowałby baraż. W ostatnim meczu sezonu Olimpia rozgrywała w Zambrowie z tamtejszą Olimpią. Mecz zakończył się remisem 1:1 i to Olimpia Zambrów cieszyła się z wygrania ligi.

W czerwcu 2016 po wygranych meczach barażowych z Motorem Lublin (1:0 na wyjeździe i 2:1 w Elblągu) ZKS Olimpia Elbląg awansowała do II ligi. Aby Olimpia mogła zagrać w barażach najpierw należało wygrac rozgrywki III ligi. Po wielu pięknych, zaciętych i zdecydownie wygranych pojedynkach sztuka ta udała się już na dwie kolejki przed końcem rozgrywek. 31 lipca 2016 roku meczem z Rakowem Częstochowa (zakończony remisem 2:2) ZKS Olimpia Elblag zainaugurowała rozgrywki na szczeblu centralnym - w II lidze.

W 34 meczach jakie ZKS Olimpia Elbląg rozegrała w II lidze w sezonie 2016/2017, żółto-biało-niebiescy zdobyli 50 punktów. Olimpia wygrała 12 meczów, 14 razy zremisowała i 8 razy schodziła z boiska pokonana. Bilans bramkowy to 59-49. Pozwoliło to drużynie Adama Borosa zająć 5 miejsce w lidze. Jak na beniaminka był to wynik bardzo dobry. Olimpia Elbląg walczyła do końca o zajęcie miejsca 4 i grę w barażu o I ligę. Ostatecznie ta sztuka udała się Radomiakowi Radom. Zespół z Radomia okazał się zdecydowanie gorszy w meczach barażowych o awans do I ligi z Bytovią-Drutex Bytów.

Źródła

1. http://www.olimpia.elblag.com.pl
2. https://pl.wikipedia.org/wiki/Olimpia_Elbl%C4%85g