Stradomno: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Stradomno zostało założone na początku XVI wieku przez [[komtur dzierzgoński|komtura dzierzgońskiego]] [[Sieghard von Schwarzburg|Siegharda von Schwarzburga]]. Następny przywilej lokacyjny nadał w 1325 roku komtur [[Luther von Braunschveig]]. Stradomno, do 1525 roku było wsią zakonną. Do kasy Zakonu były uiszczane wszelkie opłaty oraz czynsze. Na podstawie dokumentu lokacyjnego wieś weszła w posiadanie biskupa [[Georg von Polentz|Georga von Polentz]]. Od roku 1693 znaczna część gruntów Stradomna, około 2000 mórg, należała do szymbarskich włości [[Finck von Finckenstein|Finck von Finckensteinów]]. Po wojnie francusko–pruskiej w latach 1870–1871 folwark Stradomno został wzięty w dzierżawę od Finckensteinów przez [[Roberta Bamberg|Roberta Bamberga]]. W roku | + | Stradomno zostało założone na początku XVI wieku przez [[komtur dzierzgoński|komtura dzierzgońskiego]] [[Sieghard von Schwarzburg|Siegharda von Schwarzburga]]. Następny przywilej lokacyjny nadał w 1325 roku komtur [[Luther von Braunschveig]]. Stradomno, do 1525 roku było wsią zakonną. Do kasy Zakonu były uiszczane wszelkie opłaty oraz czynsze. Na podstawie dokumentu lokacyjnego wieś weszła w posiadanie biskupa [[Georg von Polentz|Georga von Polentz]]. Od roku 1693 znaczna część gruntów Stradomna, około 2000 mórg, należała do szymbarskich włości [[Finck von Finckenstein|Finck von Finckensteinów]]. Po wojnie francusko–pruskiej w latach 1870–1871 folwark Stradomno został wzięty w dzierżawę od Finckensteinów przez [[Roberta Bamberg|Roberta Bamberga]]. W 1901 roku Stradomno miało 138 mieszkańców. Żyli w 18 domach i pracowali w 27 gospodarstwach wiejskich. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Ludzie związani z miejscowością === | === Ludzie związani z miejscowością === | ||
[[Georg von Polentz]]<br/> | [[Georg von Polentz]]<br/> | ||
Wersja z 21:15, 10 lis 2013
| Stradomno | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Iława |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 14-200 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Stradomno | |
| Położenie na mapie Polski  Stradomno | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Stradomno (niem. Stradem) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Andrzej Siemianowski.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Urozmaicenie w sandrowo-morenowym krajobrazie dają formy negatywne. Wśród nich należy wyróżnić rynny i obniżenia o różnym kształcie. Można je spotkać na obszarze całego powiatu iławskiego. Są dosyć głębokie, ułożone południkowo, rzadziej równoleżnikowo. Występują także gleby bielicowe, powstałe z piasków, luźne i słabo gliniaste.
Dzieje miejscowości
Stradomno zostało założone na początku XVI wieku przez komtura dzierzgońskiego Siegharda von Schwarzburga. Następny przywilej lokacyjny nadał w 1325 roku komtur Luther von Braunschveig. Stradomno, do 1525 roku było wsią zakonną. Do kasy Zakonu były uiszczane wszelkie opłaty oraz czynsze. Na podstawie dokumentu lokacyjnego wieś weszła w posiadanie biskupa Georga von Polentz. Od roku 1693 znaczna część gruntów Stradomna, około 2000 mórg, należała do szymbarskich włości Finck von Finckensteinów. Po wojnie francusko–pruskiej w latach 1870–1871 folwark Stradomno został wzięty w dzierżawę od Finckensteinów przez Roberta Bamberga. W 1901 roku Stradomno miało 138 mieszkańców. Żyli w 18 domach i pracowali w 27 gospodarstwach wiejskich.
Ludzie związani z miejscowością
Bibliografia
Stradomno, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 11, red. B. Chlebowski, Warszawa 1890.
Iława z dziejów miasta i powiatu, red. M. Lossman, Olsztyn 1972.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 10:15, 23 wrz 2013 (CEST)
