Szkoła Podstawowa nr 4 w Morągu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Zmiana dyrektora)
 
Linia 1: Linia 1:
Szkoła Podstawowa nr 4 w Morągu – szkoła podstawowa w Morągu na ulicy Kajki 2, powiat ostródzki, województwo warmińsko-mazurskie. Obecnie funkcję dyrektora szkoły pełni Sylwia Olszewska, funkcję wicedyrektora szkoły Agnieszka Konieczna.
 
  
 +
==Siedziba==
 +
*Morąg, ul. Kajki 2
  
 +
==Dyrektor==
 +
*Sylwia Olszewska
  
PATRON SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 4 W MORĄGU - Stefan Żeromski •Pseudonimy Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż.
+
==Wicedyrektor==
 +
*Agnieszka Konieczna
  
•Urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc pod ówczesnym zaborem rosyjskim.
+
==Patron szkoły==
 +
*Stefan Żeromski - Pseudonimy Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż.
 +
**Urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc pod ówczesnym zaborem rosyjskim.
 +
**Pochodził z rodziny szlacheckiej, herbu Jelita.
 +
**Lata szkolne (1876-1886) spędził w Kielcach.
 +
**W 1886r. rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Weterynaryjnej, które niestety przerwał z braku środków do życia. Następnie pracował jako guwerner w dworach szlacheckich, m.in. w Nałęczowie.
 +
**Chory na gruźlicę, wyjechał w 1892 roku do Szwajcarii, gdzie pełnił funkcję zastępcy bibliotekarza Polskiego Muzeum Narodowego w Rapperswilu.
 +
**Był dwa razy żonaty: Z Oktawią Rodkiewiczową, Anną Zawadzką
 +
**Po powrocie ze Szwajcarii pracował w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie.
 +
**Zmuszony do opuszczenia zaboru rosyjskiego, przeniósł się do Galicji, a w 1909 wyjechał do Paryża.
 +
**Od 1913  zamieszkał w Zakopanem.
 +
**W roku 1918 zorganizował polską władzę  państwową na Podhalu, był prezydentem tzw. Republiki Zakopiańskiej.
 +
**Od 1919 roku przebywał w Warszawie jako inicjator projektu Akademii Literatury.
 +
**Od  1920 roku był współzałożycielem i prezesem  Związku Zawodowego Literatów Polskich
 +
**W 1920 r. przyczynił się do powstania Towarzystwa Przyjaciół Pomorza, uczestniczył w akcji plebiscytowej na Mazurach. W dowód uznania dla zasług otrzymał mieszkanie na Zamku Królewskim w Warszawie
 +
**1924 r. założył Straż Piśmiennictwa Polskiego i polskiego PEN-Clubu.
 +
**1924 kandydował do Nagrody Nobla , ale jej nie otrzymał z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu „Wiatr od morza”
 +
**Zmarł 20 listopada 1925 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.
  
•Pochodził z rodziny szlacheckiej, herbu Jelita.
+
==Źródło==
 +
*https://spnr4morag.szkolnastrona.pl/
  
•Lata szkolne (1876-1886) spędził w Kielcach.
+
[[Category:Szkoły podstawowe]]
 
+
[[Category:Powiat ostródzki]]
• W 1886r. rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Weterynaryjnej, które niestety przerwał z braku środków do życia. Następnie pracował jako guwerner w dworach szlacheckich, m.in. w Nałęczowie.
+
[[Category:Morąg (gmina miejsko-wiejska)]]
 
+
[[Category:1945-1989]]
•Chory na gruźlicę, wyjechał w 1892 roku do Szwajcarii, gdzie pełnił funkcję zastępcy bibliotekarza Polskiego Muzeum Narodowego w Rapperswilu.
+
[[Category:1990-]]
 
 
•Był dwa razy żonaty: Z Oktawią Rodkiewiczową, Anną Zawadzką
 
 
 
• Po powrocie ze Szwajcarii pracował w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie.
 
 
 
•Zmuszony do opuszczenia zaboru rosyjskiego, przeniósł się do Galicji, a w 1909 wyjechał do Paryża.
 
 
 
•Od 1913  zamieszkał w Zakopanem.
 
 
 
•W roku 1918 zorganizował polską władzę  państwową na Podhalu, był prezydentem tzw. Republiki Zakopiańskiej.
 
 
 
•Od 1919 roku przebywał w Warszawie jako inicjator projektu Akademii Literatury.
 
 
 
•Od  1920 roku był współzałożycielem i prezesem  Związku Zawodowego Literatów Polskich
 
 
 
•W 1920 r. przyczynił się do powstania Towarzystwa Przyjaciół Pomorza, uczestniczył w akcji plebiscytowej na Mazurach. W dowód uznania dla zasług otrzymał mieszkanie na Zamku Królewskim w Warszawie
 
 
 
•1924 r. założył Straż Piśmiennictwa Polskiego i polskiego PEN-Clubu.
 
 
 
•1924 kandydował do Nagrody Nobla , ale jej nie otrzymał z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu „Wiatr od morza”
 
 
 
•Zmarł 20 listopada 1925 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.
 

Aktualna wersja na dzień 07:35, 12 sie 2024

Siedziba

  • Morąg, ul. Kajki 2

Dyrektor

  • Sylwia Olszewska

Wicedyrektor

  • Agnieszka Konieczna

Patron szkoły

  • Stefan Żeromski - Pseudonimy Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż.
    • Urodził się 14 października 1864 roku w Strawczynie koło Kielc pod ówczesnym zaborem rosyjskim.
    • Pochodził z rodziny szlacheckiej, herbu Jelita.
    • Lata szkolne (1876-1886) spędził w Kielcach.
    • W 1886r. rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Weterynaryjnej, które niestety przerwał z braku środków do życia. Następnie pracował jako guwerner w dworach szlacheckich, m.in. w Nałęczowie.
    • Chory na gruźlicę, wyjechał w 1892 roku do Szwajcarii, gdzie pełnił funkcję zastępcy bibliotekarza Polskiego Muzeum Narodowego w Rapperswilu.
    • Był dwa razy żonaty: Z Oktawią Rodkiewiczową, Anną Zawadzką
    • Po powrocie ze Szwajcarii pracował w Bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie.
    • Zmuszony do opuszczenia zaboru rosyjskiego, przeniósł się do Galicji, a w 1909 wyjechał do Paryża.
    • Od 1913 zamieszkał w Zakopanem.
    • W roku 1918 zorganizował polską władzę państwową na Podhalu, był prezydentem tzw. Republiki Zakopiańskiej.
    • Od 1919 roku przebywał w Warszawie jako inicjator projektu Akademii Literatury.
    • Od 1920 roku był współzałożycielem i prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich
    • W 1920 r. przyczynił się do powstania Towarzystwa Przyjaciół Pomorza, uczestniczył w akcji plebiscytowej na Mazurach. W dowód uznania dla zasług otrzymał mieszkanie na Zamku Królewskim w Warszawie
    • 1924 r. założył Straż Piśmiennictwa Polskiego i polskiego PEN-Clubu.
    • 1924 kandydował do Nagrody Nobla , ale jej nie otrzymał z powodu kampanii niemieckiej po opublikowaniu tomu „Wiatr od morza”
    • Zmarł 20 listopada 1925 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.

Źródło