Tomaszewo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 39: | Linia 39: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś lokowana prawdopodobnie w XIV w. W XIX w. do wsi należało 404 ha ziemi, w tym 320 ziemi ornej i 39 ha łąk. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Skarlin. Pod koniec XIX w. Tomaszewo zajmowało 404 ha z 49 dymami i 33 domami. W tym okresie było 205 mieszkańców: 110 katolików i 95 ewangelików. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1920 r. we wsi zostały tylko dwie rodziny niemieckie, reszta przeniosła się za granice, do Niemiec (Prus Wschodnich). W 1928 r. w tutejszej szkole powszechnej uczyło się 50 dzieci. W tym czasie kierownikiem szkoły był Bronisław Dmowski a we wsi mieszkało 274 osoby. | + | Wieś lokowana prawdopodobnie w XIV w. W XIX w. do wsi należało 404 ha ziemi, w tym 320 ziemi ornej i 39 ha łąk. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Skarlin. Pod koniec XIX w. Tomaszewo zajmowało 404 ha z 49 dymami i 33 domami. W tym okresie było 205 mieszkańców: 110 katolików i 95 ewangelików. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1920 r. we wsi zostały tylko dwie rodziny niemieckie, reszta przeniosła się za granice, do Niemiec (Prus Wschodnich). W 1928 r. w tutejszej szkole powszechnej uczyło się 50 dzieci. W tym czasie kierownikiem szkoły był Bronisław Dmowski a we wsi mieszkało 274 osoby. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 527, 47 ha z 41 gospodarstwami i 246 mieszkańcami. |
| + | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 49: | Linia 50: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| − | Na kartach historii wsi zapisał się Bronisław Dmowski - kierownik szkoły. | + | Na kartach historii wsi zapisał się Bronisław Dmowski - kierownik szkoły. Do najstarszych rodzin zamieszkujących wieś można zaliczyć: Mówińskich, Romanowskich, Jarzębowskich i Kremskich. Ponadto w okresie okupacji do obozu w Potulicach wywieziono rodzinę Mówińskich i Kotłowskich. W XX w. sołtysami byli: Żurawski, Drzewiecki, Jarzębowski, Gołubski i Henryk Cwikliński. Obecnie sołtysem jest [[Henryk Bukowski]]. |
| + | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 55: | Linia 57: | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
| + | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 1995, 171 ss. | ||
Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008, 287 ss. | Grabowski Stanisław,''Z dziejów Kurzętnika i okolic'', Warszawa 2008, 287 ss. | ||
Wersja z 16:51, 11 paź 2013
| Tomaszewo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Tomaszewo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Tomaszewo | |
| Położenie na mapie Polski  Tomaszewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Tomaszewo (niem. Thomasdorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś lokowana prawdopodobnie w XIV w. W XIX w. do wsi należało 404 ha ziemi, w tym 320 ziemi ornej i 39 ha łąk. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Skarlin. Pod koniec XIX w. Tomaszewo zajmowało 404 ha z 49 dymami i 33 domami. W tym okresie było 205 mieszkańców: 110 katolików i 95 ewangelików. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1920 r. we wsi zostały tylko dwie rodziny niemieckie, reszta przeniosła się za granice, do Niemiec (Prus Wschodnich). W 1928 r. w tutejszej szkole powszechnej uczyło się 50 dzieci. W tym czasie kierownikiem szkoły był Bronisław Dmowski a we wsi mieszkało 274 osoby. Pod koniec XX w. wieś obejmowała 527, 47 ha z 41 gospodarstwami i 246 mieszkańcami.
Kultura
We wsi działa świetlica. Organizowane są festyny i pikniki.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się Bronisław Dmowski - kierownik szkoły. Do najstarszych rodzin zamieszkujących wieś można zaliczyć: Mówińskich, Romanowskich, Jarzębowskich i Kremskich. Ponadto w okresie okupacji do obozu w Potulicach wywieziono rodzinę Mówińskich i Kotłowskich. W XX w. sołtysami byli: Żurawski, Drzewiecki, Jarzębowski, Gołubski i Henryk Cwikliński. Obecnie sołtysem jest Henryk Bukowski.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1891, 960 ss.
