Łążyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 11: Linia 11:
 
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
 
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie  
 
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie  
  |powiat                = Iławski
+
  |powiat                = iławski
 
  |gmina                = Lubawa
 
  |gmina                = Lubawa
 
  |miejscowość podstawowa =
 
  |miejscowość podstawowa =
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]].
+
<big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Joanna Krajewska]].
  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
=== Charakterystyka fizjograficzna: ===
+
W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.  
W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. W okolicy odnaleziono kilka grodzisk wczesnośredniowiecznych. Były to warowne osady otoczone wałami drewniano–ziemnymi, fosami a czasem również palisadą. Stanowiły refugia, czyli miejsca schronienia dla ludności w razie niebezpieczeństwa. Znajdowały się najczęściej pośród bagien. Grody przetrwały do dzisiaj w postaci wałów ziemnych. Następne grodzisko w pobliżu wsi Łążyn, położone nad [[Jezioro Zwiniarz|Jeziorem Zwiniarz]], zachowało się w formie podkowiastej. Dookoła grodziska biegnie szeroki i głęboki rów, który kiedyś stanowił fosę. Grodzisko było użytkowane prawdopodobnie od IX do XII wieku.
 
 
 
  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
=== Dzieje miejscowości ===
=== Dzieje miejscowości: ===
 
 
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.  
 
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.  
Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tideman Gise]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa. Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.  W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
 
 
 
<br/>
 
 
=== Ludzie związani z miejscowością: ===
 
 
 
<br/>
 
 
  
=== Zabytki: ===
+
Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tideman Gise]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.
  
 +
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.
  
<br/>
+
W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku. 
  
=== Gospodarka: ===
+
W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
W latach 1948 – 1950 przebudowano drogę Łążyn – [[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.  
 
  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
=== Gospodarka ===
=== Kultura: ===
+
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–[[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.
 
 
  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
=== Bibliografia ===
 
 
=== Bibliografia: ===
 
  
 
''Łążyn'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/>
 
''Łążyn'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/>
Linia 81: Linia 65:
  
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
[[Użytkownik:Asiuulek|Asiuulek]] ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)
+
([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)

Wersja z 22:23, 10 lis 2013


Łążyn

Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo Warmińsko-Mazurskie
Powiat iławski
Gmina Lubawa
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-260
Tablice rejestracyjne NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łążyn
Łążyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łążyn
Łążyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Joanna Krajewska.


Charakterystyka fizjograficzna

W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.


Dzieje miejscowości

Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.

Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tideman Gise w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.

Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.

W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.

W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.


Gospodarka

W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.


Bibliografia

Łążyn, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.

Zobacz też

(dyskusja) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)