Łążyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 11: | Linia 11: | ||
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
− | |powiat = | + | |powiat = iławski |
|gmina = Lubawa | |gmina = Lubawa | ||
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. | + | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Joanna Krajewska]]. |
<br/> | <br/> | ||
− | + | === Charakterystyka fizjograficzna === | |
− | === Charakterystyka fizjograficzna | + | W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. |
− | W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych. | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | + | === Dzieje miejscowości === | |
− | === Dzieje miejscowości | ||
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. | Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | + | Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tideman Gise]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa. | |
+ | Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. | ||
− | + | W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku. | |
− | + | W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi. | |
− | W | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | === Gospodarka === | |
− | === | + | W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–[[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec. |
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | + | === Bibliografia === | |
− | |||
− | === Bibliografia | ||
''Łążyn'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/> | ''Łążyn'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/> | ||
Linia 81: | Linia 65: | ||
− | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
− | [[ | + | ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 22:23, 10 lis 2013
Łążyn | |
| |
Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Lubawa |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 14-260 |
Tablice rejestracyjne | NIL |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Joanna Krajewska.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
Dzieje miejscowości
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.
Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tideman Gise w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.
W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.
W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
Gospodarka
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.
Bibliografia
Łążyn, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)