Jabłonka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Charakterystyka fizjograficzna)
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>''' Jabłonka'''</big> (niem. Jablonken, od 1938 r. Seehag) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[gmina Nidzica |gminie Nidzica]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
+
<big>''' Jabłonka'''</big> (niem. Jablonken, od 1938 r. Seehag) – [[Wieś sołecka|wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)|gminie Nidzica]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 37: Linia 37:
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
  
Jabłonka położona jest na brzegu [[Jezioro Omulew |Jeziora Omulew]] oraz na skraju lasów [[Puszcza Napiwodzko - Ramucka |Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej]]. Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica |gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
+
Jabłonka położona jest na brzegu [[Jezioro Omulew |Jeziora Omulew]] oraz na skraju lasów [[Puszcza Napiwodzko - Ramucka |Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej]]. Miejscowość leży na terenie [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)|gminy Nidzica]], przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
  
W XV w. na terenie dzisiejszej wsi istniała osada. W 1438 r. lokowano tutaj wieś czynszową na 33 [[łan| łanach]]. Nieznana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1756 r. teren Jabłonki obejmował 23 [[łan| łany]] i 15 [[morga| mórg]]. W XVIII w. ziemię posiadało 18 chłopów. W tym okresie sołtysem był Samuel Rogalla. W latach 1737–1740 założono w Jabłonce szkołę.   
+
W XV w. na terenie dzisiejszej wsi istniała osada. W 1438 r. lokowano tutaj wieś czynszową na 33 [[Łan| łanach]]. Nieznana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1756 r. teren Jabłonki obejmował 23 łany i 15 [[Morga| mórg]]. W XVIII w. ziemię posiadało 18 chłopów. W tym okresie sołtysem był Samuel Rogalla. W latach 1737–1740 założono w Jabłonce szkołę.   
  
 
<br/>
 
<br/>
  
W XIX w. Jabłonka była [[wieś szkatułowa| wsią szkatułkową]] z terenem 3325 [[morga| mórg]]. W II poł. XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z [[Wikno| Wikna]]. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał [[Parafia w Nidzicy Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w Jabłonce |Parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego]].  
+
W XIX w. Jabłonka była [[Wieś szkatułowa| wsią szkatułkową]] z terenem 3325 mórg. W II poł. XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z [[Wikno| Wikna]]. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał [[Parafia w Nidzicy Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w Jabłonce |Parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 89: Linia 89:
 
=== Zabytki===
 
=== Zabytki===
  
W Jabłonce zachowały się: zabudowa z XIX/XX w., [[cmentarz ewangelicki w Jabłonce |cmentarz ewangelicki]] z końca XIX w., budynek szkoły.  
+
W Jabłonce zachowały się: zabudowa z XIX/XX w., [[Cmentarz ewangelicki w Jabłonce |cmentarz ewangelicki]] z końca XIX w., budynek szkoły.  
 
 
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 101: Linia 100:
  
 
Zielińska Agnieszka,''Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.   
 
Zielińska Agnieszka,''Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.   
 
  
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat nidzicki]]
 
+
[[Kategoria: Nidzica (gmina miejsko-wiejska)]]
 
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nidzicki]][[Kategoria:Gmina Nidzica]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: 1401-1500]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:21, 3 wrz 2013 (CEST)
 

Wersja z 08:46, 9 lip 2014


Jabłonka

Jabłonka, źródło: Wrota Warmii i Mazur, 12.09.2013.
Jabłonka, źródło: Wrota Warmii i Mazur, 12.09.2013.
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Nidzica
Sołectwo Jabłonka
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Jabłonka
Jabłonka
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Jabłonka
Jabłonka
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Jabłonka (niem. Jablonken, od 1938 r. Seehag) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Jabłonka położona jest na brzegu Jeziora Omulew oraz na skraju lasów Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej. Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.

Dzieje miejscowości

W XV w. na terenie dzisiejszej wsi istniała osada. W 1438 r. lokowano tutaj wieś czynszową na 33 łanach. Nieznana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1756 r. teren Jabłonki obejmował 23 łany i 15 mórg. W XVIII w. ziemię posiadało 18 chłopów. W tym okresie sołtysem był Samuel Rogalla. W latach 1737–1740 założono w Jabłonce szkołę.


W XIX w. Jabłonka była wsią szkatułkową z terenem 3325 mórg. W II poł. XIX do mieszkańców Jabłonki zaliczano także osadników z Wikna. Obecnie na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi filiał Parafii w Nidzicy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.


Liczba ludności, domów i gospodarstw w kolejnych latach:


1817 r. - 32 domy, 162 mieszkańców

1846 r. - 41 domów, 290 mieszkańców

1858 r. – 62 gospodarstwa, 351 mieszkańców

1867 r. - 543 mieszkańców

1871 r. – 106 domów, 573 mieszkańców

1885 r. - 116 domów, 663 mieszkańców

1895 r. – 120 domów, 651 mieszkańców

1905 r. – 122 domów, 639 mieszkańców

1910 r. – 123 domy, 641 mieszkańców

1939 r. – 669 mieszkańców



Gospodarka

We wsi istnieją gospodarstwa agroturystyczne oraz ranczo.


Ludzie związani z miejscowością

Ze wsią związana jest postać Krzysztofa Hartknoch – historyka, profesora gimnazjum toruńskiego i Uniwersytetu w Królewcu. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Piotr Ziemski.

Zabytki

W Jabłonce zachowały się: zabudowa z XIX/XX w., cmentarz ewangelicki z końca XIX w., budynek szkoły.


Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. III, 960 ss.

Wijaczka Jacek,Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.

Zielińska Agnieszka,Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.