Grzegorze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 16: Linia 16:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = 264 (łącznie Grzegorze i [[Szwejkówko]])
+
  |liczba ludności      = 264  
 
  |rok                  = 2010
 
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48)87
 
  |strefa numeracyjna    = (+48)87
Linia 30: Linia 30:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Grzegorze''' (niem. ''Gregersdorf'') – [[Wieś sołecka |wieś sołecka]] w Polsce, położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat piski | powiecie piskim]], w [[Orzysz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orzysz]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]].
+
'''Grzegorze''' (niem. ''Gregersdorf'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski | powiecie piskim]], w [[Orzysz (gmina miejsko-wiejska)|gminie Orzysz]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 264 mieszkańców<ref>łącznie Grzegorze i [[Szwejkówko]]</ref>. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Wojciech Mieczkowski]]<ref> [http://www.bip.orzysz.pl/ Strona Urzędu Gminy Orzysz] [30.08.2013]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
 +
== Położenie ==
 +
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na [[Równina Mazurska|Równinie Mazurskiej]], około 4 km na zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16 w kierunku [[Mikołajki|Mikołajek]]. W odległości około 3 km od wsi leży jezioro [[Jezioro Śniardwy|Śniardwy]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Wieś położona jest w południowo-wschodniej części [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]], na [[Równina Mazurska|Równinie Mazurskiej]], około 4 km na zachód od [[Orzysz|Orzysza]], przy drodze krajowej nr 16 w kierunku [[Mikołajki|Mikołajek]]. W odległości około 3 km od wsi brzeg jeziora [[Jezioro Śniardwy|Śniardwy]].
+
Zimą 1361 roku pod obecnymi Grzegorzami doszło do potyczki krzyżackiego oddziału z zamku w [[Okartowo|Okartowie]] z litewskim oddziałem w sile około 500 ludzi pod dowództwem Kiejstuta i Olgierda. Litwini zostali zaskoczeni podczas przeprawy przez [[Rzeka Orzysza |Orzyszę]], ponieśli poważne straty – do niewoli dostał się Kiejstut wraz ze swoim synem. Miejsce potyczki zapisało się w lokalnej tradycji jako [[Bród Kiejstutowy]].
  
<br/>
+
Wieś została lokowana jako dobra służebne – nazywane ''Gregersdorf'' lub ''Grogersdorf'' – w 1437 roku. Niejacy Withen i Tepchen otrzymali tu 30 łanów na [[Prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. Nazwa wsi prawdopodobnie wywodzi się od miejsca przybycia nowych osadników. Mieszkańcy otrzymali przywilej na wolne rybołówstwo, ale tylko na własne potrzeby. W 1493 roku [[Mikołaj Jeger]] z Grzegorzy otrzymał 1 wolny łan na południe od Grzegorzy – później powstała w tym miejscu wieś [[Szwejkówko]]. Z czasem postępowało rozdrobnienie własności na obszarze wsi: z dwóch majątków nadanych w 1437 roku wykształciło się w 1568 roku dziewięć, zaś do końca XVI wieku obszar wsi wzrósł do 51 łanów. Obok rolnictwa mieszkańcy zajmowali się tu bartnictwem, działał także zakład kowalski. W XVII wieku mieszkała w Grzegorzach szlachecka rodzina [[Rodzina Grzegorzewskich |Grzegorzewskich]], która wywodziła swoje nazwisko od tej wsi albo przybyła z Mazowsza. Jeden z przedstawicieli tego rodu był pastorem w [[Pisz|Piszu]]. W 1656 roku dwie kobiety z Grzegorzy zostały wzięte w jasyr przez Tatarów, zaś na początku XVIII wieku dotarła tu wielka epidemia dżumy (1709–1710). Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowie|parafii ewangelickiej w Okartowie]].  
 
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
Zimą 1361 roku pod obecnymi Grzegorzami doszło do potyczki krzyżackiego oddziału z zamku w [[Okartowo|Okartowie]] z litewskim oddziałem w sile około 500 ludzi pod dowództwem [[Kiejstut|Kiejstuta]] i [[Olgierd|Olgierda]]. Litwini zostali zaskoczeni podczas przeprawy przez [[Rzeka Orzysza |rzekę Orzyszę]], ponieśli poważne straty – do niewoli dostał się Kiejstut wraz ze swoim synem. Miejsce potyczki zapisało się w lokalnej tradycji jako Bród Kiejstutowy.
 
 
 
Wieś została lokowana jako dobra służebne – nazywane ''Gregersdorf'' lub ''Grogersdorf'' – w 1437 roku. Niejacy Withen i Tepchen otrzymali tu 30 łanów na [[Prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. Nazwa wsi prawdopodobnie wywodzi się od miejsca przybycia nowych osadników. Mieszkańcy otrzymali przywilej na wolne rybołówstwo, ale tylko na własne potrzeby. W 1493 roku Mikołaj Jeger z Grzegorzy otrzymał 1 wolny łan na południe od Grzegorzy – później powstała w tym miejscu wieś [[Szwejkówko]]. Z czasem postępowało rozdrobnienie własności na obszarze wsi: z dwóch majątków nadanych w 1437 roku wykształciło się w 1568 roku dziewięć, zaś do końca XVI wieku obszar wsi wzrósł do 51 łanów. Obok rolnictwa mieszkańcy zajmowali się tu bartnictwem, działał także zakład kowalski. W XVII wieku mieszkała w Grzegorzach szlachecka rodzina Grzegorzewskich, która wywodziła swoje nazwisko od tej wsi, albo przybyła z Mazowsza. Jeden z przedstawicieli tego rodu był pastorem w [[Pisz|Piszu]]. W 1656 roku dwie kobiety z Grzegorzy zostały wzięte w jasyr przez Tatarów, zaś na początku XVIII wieku dotarła tu wielka [[Epidemia dżumy 1709-1711| epidemia dżumy]] (1709-1710). Wieś należała do [[Parafia ewangelicka w Okartowie|parafii ewangelickiej w Okartowie]].  
 
 
Jeszcze przed [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojną światową]] działał w Grzegorzach wiatrak drewniany typu holenderskiego.
 
Jeszcze przed [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojną światową]] działał w Grzegorzach wiatrak drewniany typu holenderskiego.
  
 
W 1737 roku powstała we wsi szkoła. W 1935 roku pracował w niej jeden nauczyciel, uczyło się 63 dzieci.
 
W 1737 roku powstała we wsi szkoła. W 1935 roku pracował w niej jeden nauczyciel, uczyło się 63 dzieci.
  
Aktualnie wieś jest siedzibą [[Sołectwo|sołectwa]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Wojciech Mieczkowski]]<ref> http://www.bip.orzysz.pl/index.php?k=313 [data dostępu: 30.08.2013]</ref>.
+
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.  
  
 +
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
  
Liczba mieszkańców
+
*1857 r. – 222 osoby
  
1857 222 osoby
+
*1864 r. 253 osoby
  
1864 253 osoby
+
*1867 r. 251 osób
  
1867 251 osób
+
*1933 r. 306 osób
  
1933 306 osób
+
*1939 r. 262 osoby
  
1939 262 osoby
+
*1988 r. 129 osób
  
1988 - 129 osób
+
== Zabytki ==
 
+
*dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku, na północny zachód od wsi, przy polnej drodze, zdewastowany; pochowano na nim 12 żołnierzy armii rosyjskiej i 1 żołnierza armii niemieckiej, poległych w 1914 roku – groby nie zachowały się
 
+
*budynek gospodarczy z 1867 roku, murowany z kamienia polnego
<br/>
 
 
 
=== Zabytki: ===
 
*Dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku, na północny zachód od wsi, przy polnej drodze, zdewastowany; pochowano na nim 12 żołnierzy armii rosyjskiej i 1 żołnierza armii niemieckiej, poległych w 1914 roku – groby nie zachowały się
 
*Budynek gospodarczy z 1867 roku, murowany z kamienia polnego
 
 
 
<br/>
 
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia ==
 
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.
 
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. I, Olsztyn 2011.
#Białuński Grzegorz, ''Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku'', Znad Pisy, nr 4, 1996, s. 23-31.
+
#Białuński Grzegorz, ''Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku'', Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 23-31.
 
#Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.
 
#Białuński Grzegorz, ''Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie'', Olsztyn 1996.
#Hippel Rudolf von, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, s. 83-157.
+
#von Hippel Rudolf, ''Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868'', Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
#Olszak Piotr, ''Przegląd budownictwa drewnianego na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 10, 2001, s. 106-121.
+
#Olszak Piotr, ''Przegląd budownictwa drewnianego na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 10, 2001, ss. 106-121.
 
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
 
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
#Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., ''Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, s. 73-90.
+
#Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., ''Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej'', Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 73-90.
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html [data dostępu: 31.08.2013]
+
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [31.08.2013]
#Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 31.08.2013]
+
#[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [31.08.2013]
#Gminna Ewidencja Zabytków: http://www.orzysz.pl/index.php?k=631&p=6 [data dostępu: 31.08.2013]
+
#[http://www.orzysz.pl/ Strona Gminy Orzysz] [31.08.2013]
 +
#[http://www.bip.orzysz.pl/ Strona Urzędu Gminy Orzysz] [30.08.2013]
 +
#[http://www.rowery.olsztyn.pl/ Olsztyńska Strona Rowerowa] [10.07.2014]    
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}

Wersja z 08:33, 10 lip 2014


Grzegorze

Grzegorze Olsztyńska Strona Rowerowa [10.07.2014]
Grzegorze Olsztyńska Strona Rowerowa [10.07.2014]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Orzysz
Liczba ludności (2010) 264
Strefa numeracyjna (+48)87
Kod pocztowy 12-250
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Grzegorze
Grzegorze
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Grzegorze
Grzegorze
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Grzegorze (niem. Gregersdorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Orzysz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 264 mieszkańców[1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wojciech Mieczkowski[2].

Położenie

Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, około 4 km na zachód od Orzysza, przy drodze krajowej nr 16 w kierunku Mikołajek. W odległości około 3 km od wsi leży jezioro Śniardwy.

Dzieje miejscowości

Zimą 1361 roku pod obecnymi Grzegorzami doszło do potyczki krzyżackiego oddziału z zamku w Okartowie z litewskim oddziałem w sile około 500 ludzi pod dowództwem Kiejstuta i Olgierda. Litwini zostali zaskoczeni podczas przeprawy przez Orzyszę, ponieśli poważne straty – do niewoli dostał się Kiejstut wraz ze swoim synem. Miejsce potyczki zapisało się w lokalnej tradycji jako Bród Kiejstutowy.

Wieś została lokowana jako dobra służebne – nazywane Gregersdorf lub Grogersdorf – w 1437 roku. Niejacy Withen i Tepchen otrzymali tu 30 łanów na prawie chełmińskim. Nazwa wsi prawdopodobnie wywodzi się od miejsca przybycia nowych osadników. Mieszkańcy otrzymali przywilej na wolne rybołówstwo, ale tylko na własne potrzeby. W 1493 roku Mikołaj Jeger z Grzegorzy otrzymał 1 wolny łan na południe od Grzegorzy – później powstała w tym miejscu wieś Szwejkówko. Z czasem postępowało rozdrobnienie własności na obszarze wsi: z dwóch majątków nadanych w 1437 roku wykształciło się w 1568 roku dziewięć, zaś do końca XVI wieku obszar wsi wzrósł do 51 łanów. Obok rolnictwa mieszkańcy zajmowali się tu bartnictwem, działał także zakład kowalski. W XVII wieku mieszkała w Grzegorzach szlachecka rodzina Grzegorzewskich, która wywodziła swoje nazwisko od tej wsi albo przybyła z Mazowsza. Jeden z przedstawicieli tego rodu był pastorem w Piszu. W 1656 roku dwie kobiety z Grzegorzy zostały wzięte w jasyr przez Tatarów, zaś na początku XVIII wieku dotarła tu wielka epidemia dżumy (1709–1710). Wieś należała do parafii ewangelickiej w Okartowie. Jeszcze przed II wojną światową działał w Grzegorzach wiatrak drewniany typu holenderskiego.

W 1737 roku powstała we wsi szkoła. W 1935 roku pracował w niej jeden nauczyciel, uczyło się 63 dzieci.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1857 r. – 222 osoby
  • 1864 r. – 253 osoby
  • 1867 r. – 251 osób
  • 1933 r. – 306 osób
  • 1939 r. – 262 osoby
  • 1988 r. – 129 osób

Zabytki

  • dawny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku, na północny zachód od wsi, przy polnej drodze, zdewastowany; pochowano na nim 12 żołnierzy armii rosyjskiej i 1 żołnierza armii niemieckiej, poległych w 1914 roku – groby nie zachowały się
  • budynek gospodarczy z 1867 roku, murowany z kamienia polnego

Bibliografia

  1. Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
  2. Białuński Grzegorz, Nowe Guty – dzieje wsi do początku XVIII wieku, Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 23-31.
  3. Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku – starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
  4. von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19-20, 2010-2011, ss. 83-157.
  5. Olszak Piotr, Przegląd budownictwa drewnianego na Ziemi Piskiej, Znad Pisy, nr 10, 2001, ss. 106-121.
  6. Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
  7. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  8. Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 73-90.
  9. Deutsche Verwaltungsgeschichte [31.08.2013]
  10. Bank Danych Lokalnych GUS [31.08.2013]
  11. Strona Gminy Orzysz [31.08.2013]
  12. Strona Urzędu Gminy Orzysz [30.08.2013]
  13. Olsztyńska Strona Rowerowa [10.07.2014]

Przypisy

  1. łącznie Grzegorze i Szwejkówko
  2. Strona Urzędu Gminy Orzysz [30.08.2013]

<references>