Wlewsk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię. | Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię. | ||
| − | Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, [[Klonowo ( | + | Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, [[Klonowo (gmina Lidzbark)|Klonowo]] i [[Młyniki]]. W 1804 roku kościół spłonął i nie został już odbudowany. |
W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku należała do powiatu brodnickiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. | W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku należała do powiatu brodnickiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką. | ||
Wersja z 13:34, 14 lip 2014
| Wlewsk | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | działdowski |
| Gmina | Lidzbark |
| Liczba ludności (2010) | 369 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wlewsk | |
| Położenie na mapie Polski  Wlewsk | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wlewsk (niem. Wlewsk) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 369 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Tadeusz Angerhoefer[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Mazurskiego i Niziny Mazowieckiej, na północ od Jeziora Lidzbarskiego i na zachód od rzeki Wel, 3 km na zachód od Lidzbarka; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 544.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa Zakonu Krzyżackiego. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia II wojny światowej. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię.
Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, Klonowo i Młyniki. W 1804 roku kościół spłonął i nie został już odbudowany.
W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku należała do powiatu brodnickiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką.
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
1783 - 17 gospodarstw
1858 - 203 osoby
1880 - 338 osób
1905 - 290 osób
1910 - 292 osoby
Ludzie związani z miejscowością
- Władysław Różycki - właściciel Wlewska, działacz polski w zaborze pruskim, poseł do parlamentu Rzeszy
Bibliografia
- Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1966.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
- Westpreussen.de [data dostępu: 12.11.2013
Przypisy
- ↑ http://www.bip.umig.lidzbark.pl/?c=92 [data dostępu: 5.12.2013]
Zobacz też
