Jeruty: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Jerut | |dopełniacz wsi = Jerut | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Jeruty.jpg |
|opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | |opis zdjęcia = Pole-obowiązkowe | ||
|rodzaj miejscowości =wieś sołecka | |rodzaj miejscowości =wieś sołecka |
Wersja z 20:41, 21 lip 2014
Jeruty | |
| |
Pole-obowiązkowe
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | szczycieński |
Gmina | Świętajno |
Liczba ludności (2010) | 326 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 12-140 |
Tablice rejestracyjne | NSZ |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Jeruty (niem. Gross Jerutten) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego. Miejscowość leży w odległości 5,5 km na zachód od Świętajna, około 1 km na południe od drogi nr 53 na odcinku Szczytno-Rozogi i stacji kolejowej Jeruty na linii Olsztyn-Ełk.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w 1703 roku jako osada szkatułowa na 4 łanach; sołtysem był Fryderyk Spek z Marksewa. Mieszkańcy zajmowali się – oprócz rolnictwa – także sitarstwem oraz wyrobem chodaków z łyka drzewnego, czyli łykarstwem. W połowie XIX wieku wieś liczyła już 63 łany – powiększenie areału uzyskano dzięki karczunkowi lasów oraz osuszaniu bagien.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzi również osada Chajdyce. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Elżbieta Jabłonowska[1].
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
1782 – 40 gospodarstw
1818 – 287 osób, 45 gospodarstw
1858 – 57 gospodarstw
1939 – 486 osób
Zabytki:
- Zabudowa murowana i drewniana z przełomu XIX i XX wieku (m.in. chałupa, obora, stodoła, kostnica)
- Budynek szkoły z 1920 r. (poprzedni został zniszczony w 1914 r.)
Bibliografia:
- Grabowski Sławomir, Z dziejów gminy Świętajno, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, s. 38-43.
- Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
- Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
- Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
- Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 9.09.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html [data dostępu: 9.09.2013]
- Wojewódzka Ewidencja Zabytków: http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu: 9.09.2013]
Przypisy
- ↑ http://swietajno-ug.wwm.pl/cms2/content/view/2/3/ [data dostępu: 30.08.2013]
<references>