Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego została erygowana 10 czerwca 1990 r. Powstała z części parafii w: [[Baranowo (gmina Mikołajki)|Baranowie]], [[Piecki|Pieckach]] i [[Mrągowo|Mrągowie]]. Do 1 lipca 2002 r. duszpasterstwo w parafii sprawowali salwatorianie. Początkowo nabożeństwa odbywały się w kaplicy. [[Kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie]] wybudowano w latach 2003–2006. Konsekracji kościoła dokonał 24 czerwca 2007 r. bp [[Jerzy Mazur]]. | Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego została erygowana 10 czerwca 1990 r. Powstała z części parafii w: [[Baranowo (gmina Mikołajki)|Baranowie]], [[Piecki|Pieckach]] i [[Mrągowo|Mrągowie]]. Do 1 lipca 2002 r. duszpasterstwo w parafii sprawowali salwatorianie. Początkowo nabożeństwa odbywały się w kaplicy. [[Kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie]] wybudowano w latach 2003–2006. Konsekracji kościoła dokonał 24 czerwca 2007 r. bp [[Jerzy Mazur]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | Do parafii należą miejscowości: [[Czerwonki]], [[Kosewo]], [[Kosewo Górne]], [[Miejski Las]], [[Probark Mały]], [[Probark Nowy]], [[Wólka Baranowska]], [[Zawady]]. W parafii prowadzone są księgi parafialne – od 1990 r. | + | Do parafii należą miejscowości: [[Czerwonki]], [[Kosewo]], [[Kosewo Górne]], [[Miejski Las]], [[Probark Mały]], [[Probark Nowy]], [[Wólka Baranowska]], [[Zawady (gmina Mrągowo)|Zawady]]. W parafii prowadzone są księgi parafialne – od 1990 r. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
== Filie parafii == | == Filie parafii == | ||
| − | Kaplica filialna pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w | + | *[[Kaplica pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Jakubowie |Kaplica filialna pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Jakubowie]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kościół]][[Kategoria: Parafie rzymskokatolickie]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Kościół Rzymskokatolicki]] |
| + | [[Kategoria: Parafie rzymskokatolickie]] | ||
| + | [[Kategoria: Diecezja ełcka]] | ||
| + | [[Kategoria: Dekanat Lubawa]] | ||
| + | [[Kategoria: 1990-2000]] | ||
| + | [[Kategoria: Powiat mrągowski]] | ||
| + | [[Kategoria: Mrągowo (gmina wiejska)]] | ||
| + | [[Kategoria: Piecki (gmina wiejska)]] | ||
Wersja z 09:21, 8 sie 2014
| Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie | |
| | |
 Kościół parafialny, źródło: Polska Niezwykła, 04.01.2014.
| |
| Siedziba | Kosewo |
| Adres | Kosewo 9, 11-700 Kosewo |
| Data powołania | 10 czerwca 1990 r. |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Diecezja | ełcka |
| Dekanat | Mikołajki |
| Kościół | kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego |
| Wspomnienie liturgiczne | 14 sierpnia – św. Maksymiliana Marii Kolbego |
Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie – rzymskokatolicka parafia leżąca w dekanacie Mikołajki, należącym do diecezji ełckiej. Erygowana 10 czerwca 1990 r. Mieści się w Kosewie. Proboszczem parafii jest ks. Ryszard Kucharski.
Spis treści
Historia parafii
Parafia pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego została erygowana 10 czerwca 1990 r. Powstała z części parafii w: Baranowie, Pieckach i Mrągowie. Do 1 lipca 2002 r. duszpasterstwo w parafii sprawowali salwatorianie. Początkowo nabożeństwa odbywały się w kaplicy. Kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kosewie wybudowano w latach 2003–2006. Konsekracji kościoła dokonał 24 czerwca 2007 r. bp Jerzy Mazur.
Do parafii należą miejscowości: Czerwonki, Kosewo, Kosewo Górne, Miejski Las, Probark Mały, Probark Nowy, Wólka Baranowska, Zawady. W parafii prowadzone są księgi parafialne – od 1990 r.
Kler parafialny
Z parafii pochodzi ks. Krzysztof Brodzik.
Grupy parafialne działające na terenie parafii
- Ministranci i lektorzy
- Parafialny Zespół Caritas
- Schola
- Żywy Różaniec
Filie parafii
Zobacz też
Bibliografia
Guzewicz Wojciech, Diecezja ełcka w zarysie (1992–2012), Ełk 2012, 115 s.
Kopiczko Andrzej, Obłąk Jan, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 262 s.
