Siedliska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Siedliska''' (niem. ''Schedlisken'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Sonnau'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat giżycki|powiecie giżyckim]], w [[gmina Wydminy|gminie Wydminy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Ewa Włodkowska]].   
+
<big>'''Siedliska''' (niem. ''Schedlisken'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Sonnau'') – [[wieś sołecka]] położona w Polsce, w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]], w [[Wydminy (gmina wiejska)|gminie Wydminy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Ewa Włodkowska]].   
  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
W [[mezolit|mezolicie]] zostały zapoczątkowane zmiany w gospodarce człowieka. W pełni zaznaczyły się w młodszej [[epoka kamienia|epoce kamienia]] ([[neolit]]: 4000 – 1700 lat p.n.e.). Na teren Polski zmiany te zostały przyniesione z południa, znad [[Dunaj|Dunaju]]. Na [[Pojezierze Mazurskie]] przywędrowała ludność, która zaszczepiła na tym terenie [[kultura ceramiki sznurowej|kulturę ceramiki sznurowanej]]. Była to [[ludność indoeuropejska]]. Kultura ta objęła obszar od Pirenejów aż po Wołgę. Ludy [[kultura ceramiki sznurowej|kultury ceramiki sznurowej]] cechowała prężność, zaborczość oraz wojowniczość. Ludność ta używała konia pod wierzch. Ludność ta znana jest również z doskonałych wyrobów z kamienia gładzonego, głównie toporków bojowych. Wyroby takie zostały odnalezione w [[powiat giżycki|powiecie giżyckim]], w okolicach Siedlisk.
+
W [[mezolit|mezolicie]] zostały zapoczątkowane zmiany w gospodarce człowieka. W pełni zaznaczyły się w młodszej [[epoka kamienia|epoce kamienia]] ([[neolit]]: 4000 – 1700 lat p.n.e.). Na teren Polski zmiany te zostały przyniesione z południa, znad Dunaju. Na [[Pojezierze Mazurskie]] przywędrowała ludność, która zaszczepiła na tym terenie [[kultura ceramiki sznurowej|kulturę ceramiki sznurowanej]]. Była to ludność indoeuropejska. Kultura ta objęła obszar od Pirenejów aż po Wołgę. Ludy kultury ceramiki sznurowej cechowała prężność, zaborczość oraz wojowniczość. Ludność ta używała konia pod wierzch. Ludność ta znana jest również z doskonałych wyrobów z kamienia gładzonego, głównie toporków bojowych. Wyroby takie zostały odnalezione w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]], w okolicach Siedlisk.
  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Wieś została założona przez starostę giżyckiego [[Jerzy Krosta|Jerzego Krostę]] w 1555 roku. Pierwszym sołtysem wsi czynszowej na 40 włókach był Sebastian. W latach 1709–1710 w Siedliskach, w wyniku zarazy dżumy, zmarło 134 mieszkańców. [[Szkoła w Siedliskach]] została założona w 1737 roku. W 1939 roku była to szkoła składająca się z dwóch klas. Uczyło w niej dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę w Siedliskach uruchomiono 1 grudnia 1945 roku. Jej organizatorką została [[Antonina Michnicka]]. Od roku szkolnego 1949/1950 była to szkoła podstawowa, licząca siedem klas, a od roku 1966/1968 osiem klas. Wówczas miała sześciu nauczycieli i 160 uczniów. W roku szkolnym 1974/1975 przekształcona została w filię [[szkoła w Wydminach|szkoły w Wydminach]].
+
Wieś została założona przez starostę giżyckiego [[Jerzy Krosta|Jerzego Krostę]] w 1555 roku. Pierwszym sołtysem wsi czynszowej na 40 włókach był Sebastian. W latach 1709–1710 w Siedliskach, w wyniku zarazy dżumy, zmarło 134 mieszkańców. Szkoła w Siedliskach została założona w 1737 roku. W 1939 roku była to szkoła składająca się z dwóch klas. Uczyło w niej dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę w Siedliskach uruchomiono 1 grudnia 1945 roku. Jej organizatorką została [[Antonina Michnicka]]. Od roku szkolnego 1949/1950 była to szkoła podstawowa, licząca siedem klas, a od roku 1966/1968 osiem klas. Wówczas miała sześciu nauczycieli i 160 uczniów. W roku szkolnym 1974/1975 przekształcona została w filię [[Szkoła w Wydminach|szkoły w Wydminach]].
  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Ludzie związani z miejscowością ===
 
=== Ludzie związani z miejscowością ===
[[Jerzy Krosta]]<br/>
+
*[[Jerzy Krosta]]
[[Antonina Michnicka]]
+
*[[Antonina Michnicka]]
  
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Bibliografia ===
 
=== Bibliografia ===
 
 
''Siedliska'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/>
 
''Siedliska'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/>
 
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/>
 
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/>
Linia 55: Linia 54:
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat giżycki]]
 
+
[[Kategoria: Wydminy (gmina wiejska)]]
 
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat giżycki]][[Kategoria: Gmina Wydminy]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: 1501-1600]]
([[dyskusja]]) 18:52, 22 wrz 2013 (CEST)
 

Wersja z 08:50, 23 sie 2014


Siedliska

Pocztówka z SiedliskŹródło: http://rygielpisz.eu/sercemazur/download.php?id=8238, dostęp 23 września 2013
Pocztówka z Siedlisk
Źródło: http://rygielpisz.eu/sercemazur/download.php?id=8238, dostęp 23 września 2013
Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo Warmińsko-Mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Wydminy
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-510
Tablice rejestracyjne NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Siedliska
Siedliska
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Siedliska
Siedliska
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Siedliska (niem. Schedlisken, w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę Sonnau) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Ewa Włodkowska.


Charakterystyka fizjograficzna

W mezolicie zostały zapoczątkowane zmiany w gospodarce człowieka. W pełni zaznaczyły się w młodszej epoce kamienia (neolit: 4000 – 1700 lat p.n.e.). Na teren Polski zmiany te zostały przyniesione z południa, znad Dunaju. Na Pojezierze Mazurskie przywędrowała ludność, która zaszczepiła na tym terenie kulturę ceramiki sznurowanej. Była to ludność indoeuropejska. Kultura ta objęła obszar od Pirenejów aż po Wołgę. Ludy kultury ceramiki sznurowej cechowała prężność, zaborczość oraz wojowniczość. Ludność ta używała konia pod wierzch. Ludność ta znana jest również z doskonałych wyrobów z kamienia gładzonego, głównie toporków bojowych. Wyroby takie zostały odnalezione w powiecie giżyckim, w okolicach Siedlisk.


Dzieje miejscowości

Wieś została założona przez starostę giżyckiego Jerzego Krostę w 1555 roku. Pierwszym sołtysem wsi czynszowej na 40 włókach był Sebastian. W latach 1709–1710 w Siedliskach, w wyniku zarazy dżumy, zmarło 134 mieszkańców. Szkoła w Siedliskach została założona w 1737 roku. W 1939 roku była to szkoła składająca się z dwóch klas. Uczyło w niej dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę w Siedliskach uruchomiono 1 grudnia 1945 roku. Jej organizatorką została Antonina Michnicka. Od roku szkolnego 1949/1950 była to szkoła podstawowa, licząca siedem klas, a od roku 1966/1968 osiem klas. Wówczas miała sześciu nauczycieli i 160 uczniów. W roku szkolnym 1974/1975 przekształcona została w filię szkoły w Wydminach.


Ludzie związani z miejscowością


Bibliografia

Siedliska, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.