Wlewsk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | ''' Wlewsk''' (niem. ''Wlewsk'') – [[wieś sołecka]] położona w [[ | + | ''' Wlewsk''' (niem. ''Wlewsk'') – [[wieś sołecka]] położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat działdowski|powiecie działdowskim]], w [[Lidzbark (gmina miejsko-wiejska)|gminie Lidzbark]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo ciechanowskie|województwa ciechanowskiego]]. |
Miejscowość w 2010 roku liczyła 369 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Tadeusz Angerhoefer]]<ref>http://www.bip.umig.lidzbark.pl/?c=92 [data dostępu: 5.12.2013]</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 369 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Tadeusz Angerhoefer]]<ref>http://www.bip.umig.lidzbark.pl/?c=92 [data dostępu: 5.12.2013]</ref>. | ||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] i [[Nizina Mazowiecka|Niziny Mazowieckiej]], na północ od [[Jezioro Lidzbarskie|Jeziora Lidzbarskiego]] i na zachód od | + | Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] i [[Nizina Mazowiecka|Niziny Mazowieckiej]], na północ od [[Jezioro Lidzbarskie|Jeziora Lidzbarskiego]] i na zachód od [[Rzeka Wel |rzeki Wel]], 3 km na zachód od [[Lidzbark|Lidzbarka]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 544. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię. | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojny światowej]]. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię. |
Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, [[Klonowo (gmina Lidzbark)|Klonowo]] i [[Młyniki]]. W 1804 roku kościół spłonął i nie został już odbudowany. | Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, [[Klonowo (gmina Lidzbark)|Klonowo]] i [[Młyniki]]. W 1804 roku kościół spłonął i nie został już odbudowany. | ||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
1910 - 292 osoby | 1910 - 292 osoby | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ==Religia== | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. św. Wojciecha w Lidzbarku Welskim|parafii rzymskokatolickiej pw. św. Wojciecha w Lidzbarku Welskim]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Ludzie związani z miejscowością == | == Ludzie związani z miejscowością == | ||
| − | *[[Władysław Różycki]] - właściciel Wlewska, działacz polski w zaborze pruskim, poseł do parlamentu Rzeszy | + | *[[Władysław Różycki]] - właściciel Wlewska, działacz polski w zaborze pruskim, poseł do parlamentu Rzeszy. |
| − | + | *[[lkwim:Bogumiła Stachowiak|Bogumiła Stachowiak]] (ur. 1945) – bibliotekarka, poetka, kronikarka, regionalistka. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 77: | Linia 81: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat działdowski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Lidzbark (gmina miejsko-wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1401-1500]] | |
| − | [[Kategoria: | ||
Wersja z 07:43, 29 sie 2014
| Wlewsk | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | działdowski |
| Gmina | Lidzbark |
| Liczba ludności (2010) | 369 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wlewsk | |
| Położenie na mapie Polski  Wlewsk | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wlewsk (niem. Wlewsk) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 369 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Tadeusz Angerhoefer[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w południowej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Pojezierza Mazurskiego i Niziny Mazowieckiej, na północ od Jeziora Lidzbarskiego i na zachód od rzeki Wel, 3 km na zachód od Lidzbarka; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 544.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji południowych terenów państwa Zakonu Krzyżackiego. Początkowo znajdowały się tu dobra należące do Zakonu i obejmujące 80 łanów, ale już w 1408 roku przeszły w ręce rycerskie i rozpadły się na mniejsze działy. Dwa stulecia później na tym obszarze było już dziewięć takich działów, które znajdowały się w posiadaniu m.in. rodzin Trzcińskich, Dębińskich, Zaleskich, Bojanowskich i Arctowskich. W drugiej połowie XVII wieku całe dobra znalazły się w rękach rodziny Chełstowskich, a pod koniec tego stulecia zakupił je kasztelan Sierakowski. Później właścicielami majątku była rodzina Różyckich - aż do zakończenia II wojny światowej. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku staraniem Władysława Rózyckiego dobra zostały uprzemysłowione: wybudowano gorzelnię, młyn parowy i cegielnię.
Kościół we wsi istniał już za czasów krzyżackich. Został on poważnie zniszczony podczas wojen szwedzkich i w 1690 roku został odbudowany staraniem Pawła Chełstowskiego. Kościół znajdował się pod patronatem właściciela majątku. Proboszcz posiadał trzy łany ziemi oraz pobierał dziesięcinę ze wsi Wlewsk, Klonowo i Młyniki. W 1804 roku kościół spłonął i nie został już odbudowany.
W 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego wieś przyznana została Rzeczpospolitej Polskiej; do 1932 roku należała do powiatu brodnickiego. W 1939 roku znalazła się pod okupacją niemiecką.
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
1783 - 17 gospodarstw
1858 - 203 osoby
1880 - 338 osób
1905 - 290 osób
1910 - 292 osoby
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Wojciecha w Lidzbarku Welskim.
Ludzie związani z miejscowością
- Władysław Różycki - właściciel Wlewska, działacz polski w zaborze pruskim, poseł do parlamentu Rzeszy.
- Bogumiła Stachowiak (ur. 1945) – bibliotekarka, poetka, kronikarka, regionalistka.
Bibliografia
- Działdowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1966.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
- Westpreussen.de [data dostępu: 12.11.2013
Przypisy
- ↑ http://www.bip.umig.lidzbark.pl/?c=92 [data dostępu: 5.12.2013]
