Golubie Wężewskie

Golubie Wężewskie
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olecki
Gmina	Kowale Oleckie
Liczba ludności (2010)	82
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Golubie Wężewskie
Położenie na mapie Polski Golubie Wężewskie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Golubie Wężewskie (niem. Gollubien, od 1934 r. Friedberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Kowale Oleckie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko–gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 82 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Piotr Bordzio.

Położenie

Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na Mazurach Garbatych (Wzgórza Szeskie), 22 km na północny zachód od Olecka i 9 km na zachód od Kowali Oleckich, w pobliżu granicy z powiatem gołdapskim.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1560 roku książę Albrecht Hohenzollern nadał Krzysztofowi von Nostitz 60 łanów, które ten wcześniej kupił. Pod koniec XVI wieku Fryderyk von Nostitz sprzedał część tego nadania (16 łanów), na której powstała wieś Rdzawe. Pozostałe 44 łany – wieś Golubie – zakupili na prawie lennym Jakub Szwan, Stanisław Growadzki i Maciej Pęcki, płacąc wysoką cenę (225 grzywien za każdy łan). W późniejszym czasie Golubie składały się z dworu i wsi szlacheckiej. Należały do parafii ewangelickiej w Cichych.

Szkołę we wsi założono w 1811 roku. W 1935 roku zatrudniony w niej był jeden nauczyciel, a w ośmiu klasach uczęszczało do niej ogółem 46 uczniów.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

• 1857 r. – 309 osób

• 1933 r. – 244 osoby

• 1939 r. – 234 osoby

• 1988 r. – 119 osób

Zabytki

• pozostałości założenia dworsko–parkowego z XIX wieku: pozostałości parku
• cmentarz ewangelicki z XIX wieku, wiejski
• cmentarz rodzinny z XIX wieku

Bibliografia

1. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
3. Strona Urzędu Gminy Kowale | Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kowale Oleckie [12.11.2013]
4. Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
5. Vervaltugsgeschichte [12.11.2013]