Łąkorek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
Linia 54: Linia 54:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884.  
+
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884. <br>
#[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
+
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}

Wersja z 00:45, 19 sty 2015

Łąkorek

Dworek Friedricha Lange Strona Gminy Biskupiec [12.09.2013]
Dworek Friedricha Lange Strona Gminy Biskupiec [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Biskupiec
Liczba ludności (2010) 170
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łąkorek
Łąkorek
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łąkorek
Łąkorek
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Łąkorek (w XV w. Cleyne Linker, Lonker, Linkhorn, Mały Łąkorek, w końcu XVII w. Łąkorek, niem. Lonkorrek, Lonkorreck) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 r. liczyła 170 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Jarosław Karski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest nad jeziorem Łąkorz, nieopodal granicy z województwem kujawsko–pomorskim, w odległości ok. 9 km od Biskupca.

Dzieje miejscowości

W XIX w. na wschodnim brzegu jeziora Łąkorz odnaleziono pozostałości po osadzie z wczesnego średniowiecza. Najprawdopodobniej są to ślady rezydencji krzyżackiej wzmiankowanej w 1340 r. jako Parthaczyn.

W połowie XV w. miejscowość stanowiła własność rycerską z folwarkiem. W XV w. wieś administracyjnie należała do komturii radzyńskiej, a w XVI w. do powiatu michałowskiego jako własność królewska starostwa radzyńskiego. Pod koniec XVIII w. majątek stał się własnością Prus. Do początków XX w. wieś dzierżawili: Cathariny Beier, Friedricha Freitag, J. Neurnarn. A. Jaśkiewicza, B. Dernbka, Eduarta Lenge.

Na przełomie XIX/XX w. teren wsi zajmował 561 ha. We wsi było 287 ha użytków gospodarczych, 56 ha łąk oraz znajdowało się tu 35 ha pastwisk, 10 ha nieużytków. We wsi były 23 budynki, mieszkało w niej 86 katolików i 69 ewangelików. W tym czasie we wsi istniała gorzelnia oraz handlowano tuczonym bydłem i owcami. W połowie XX w. Łąkorek znalazł się w zarządzie starostwa Nowe Miasto Lubawskie. Po II wojnie światowej majątek przeszedł w ręce Skarbu Państwa.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Łąkorzu.

Zabytki

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t.V, Warszawa 1884.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy