Grzegorz Nowaczyk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
Linia 54: | Linia 54: | ||
Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a następnie wszedł w skład zarządu województwa warmińsko-mazurskiego w miejsce Adama Żylińskiego, wybranego do Sejmu VI kadencji. | Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a następnie wszedł w skład zarządu województwa warmińsko-mazurskiego w miejsce Adama Żylińskiego, wybranego do Sejmu VI kadencji. | ||
− | W 2010 został kandydatem PO na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych. W pierwszej turze wyborów uzyskał ponad 13 tys. głosów (ok. 36%), zajmując 1. miejsce spośród 5 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów razem z Henrykiem Słoniną[1]. Został jednocześnie radnym miejskim, a w drugiej turze wyborów prezydenckich pokonał swojego konkurenta do tego urzędu[2]. 9 grudnia 2010 został zaprzysiężony na to stanowisko[3]. 14 kwietnia 2013 w wyniku referendum lokalnego został odwołany ze stanowiska (większością 96% spośród ok. 24 tys. głosujących)[4]. Zakończył urzędowanie z dniem publikacji wyników referendum w postaci obwieszczenia wojewody warmińsko-mazurskiego w Warmińsko-Mazurskim Dzienniku Urzędowym w dniu 16 kwietnia 2013[5]. Kilka dni później zrezygnował z kierowania elbląskimi strukturami PO | + | W 2010 został kandydatem PO na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych. W pierwszej turze wyborów uzyskał ponad 13 tys. głosów (ok. 36%), zajmując 1. miejsce spośród 5 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów razem z Henrykiem Słoniną[1]. Został jednocześnie radnym miejskim, a w drugiej turze wyborów prezydenckich pokonał swojego konkurenta do tego urzędu[2]. 9 grudnia 2010 został zaprzysiężony na to stanowisko[3]. 14 kwietnia 2013 w wyniku referendum lokalnego został odwołany ze stanowiska (większością 96% spośród ok. 24 tys. głosujących)[4]. Zakończył urzędowanie z dniem publikacji wyników referendum w postaci obwieszczenia wojewody warmińsko-mazurskiego w Warmińsko-Mazurskim Dzienniku Urzędowym w dniu 16 kwietnia 2013[5]. Kilka dni później zrezygnował z kierowania elbląskimi strukturami PO. |
+ | |||
+ | Odwołany z Urzędu Prezydenta po dwóch latach nieudolnego zarządzania miastem Elbląg. ZA odwołaniem w Referendum 14 kwietnia 2013 roku opowiedziało się 23.000 elblążan - DWA RAZY WIĘCEJ niż zagłosowało na niego w ostatnich wyborach samorządowych. | ||
+ | |||
+ | Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia podyplomowe m.in. z zakresu bankowości we Frankfurcie nad Menem. | ||
+ | |||
+ | Od 1991 do 1996 pracował na różnych stanowiskach w Elbrewery Co. Ltd i innych spółkach prawa handlowego. W 1996 został zastępcą wójta gminy Elbląg. W 1998 powołano go na urząd wójta tej gminy, utrzymał to stanowisko po wyborach bezpośrednich w 2002 i 2006. | ||
+ | |||
+ | W 2004 bezskutecznie kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości do Parlamentu Europejskiego. | ||
+ | |||
+ | Ostatecznie Nowaczyk przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a następnie wszedł w skład zarządu województwa warmińsko-mazurskiego w miejsce Adama Żylińskiego, wybranego do Sejmu VI kadencji. | ||
+ | W 2010 został kandydatem PO na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych. W pierwszej turze wyborów uzyskał ponad 13 tys. głosów (ok. 36%), zajmując 1. miejsce spośród 5 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów razem z Henrykiem Słoniną. Został jednocześnie radnym miejskim, a w drugiej turze wyborów prezydenckich pokonał swojego konkurenta do tego urzędu. 9 grudnia 2010 został zaprzysiężony na tym stanowisku. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 10:15, 23 cze 2014
Grzegorz Nowaczyk (ur. 3 marca 1966 r. w Elblągu) — samorządowiec, polityk, prezydent Elbląga, samorządowiec, członek zarządu województwa warmińsko-mazurskiego.
Spis treści
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia podyplomowe m.in. z zakresu bankowości we Frankfurcie nad Menem. Od 1991 do 1996 pracował na różnych stanowiskach w Elbrewery Co. Ltd i innych spółkach prawa handlowego. W 1996 został zastępcą wójta gminy Elbląg. W 1998 powołano go na urząd wójta tej gminy, utrzymał to stanowisko po wyborach bezpośrednich w 2002 i 2006. W 2004 bezskutecznie kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości do Parlamentu Europejskiego.
Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a następnie wszedł w skład zarządu województwa warmińsko-mazurskiego w miejsce Adama Żylińskiego, wybranego do Sejmu VI kadencji.
W 2010 został kandydatem PO na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych. W pierwszej turze wyborów uzyskał ponad 13 tys. głosów (ok. 36%), zajmując 1. miejsce spośród 5 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów razem z Henrykiem Słoniną[1]. Został jednocześnie radnym miejskim, a w drugiej turze wyborów prezydenckich pokonał swojego konkurenta do tego urzędu[2]. 9 grudnia 2010 został zaprzysiężony na to stanowisko[3]. 14 kwietnia 2013 w wyniku referendum lokalnego został odwołany ze stanowiska (większością 96% spośród ok. 24 tys. głosujących)[4]. Zakończył urzędowanie z dniem publikacji wyników referendum w postaci obwieszczenia wojewody warmińsko-mazurskiego w Warmińsko-Mazurskim Dzienniku Urzędowym w dniu 16 kwietnia 2013[5]. Kilka dni później zrezygnował z kierowania elbląskimi strukturami PO.
Odwołany z Urzędu Prezydenta po dwóch latach nieudolnego zarządzania miastem Elbląg. ZA odwołaniem w Referendum 14 kwietnia 2013 roku opowiedziało się 23.000 elblążan - DWA RAZY WIĘCEJ niż zagłosowało na niego w ostatnich wyborach samorządowych.
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia podyplomowe m.in. z zakresu bankowości we Frankfurcie nad Menem.
Od 1991 do 1996 pracował na różnych stanowiskach w Elbrewery Co. Ltd i innych spółkach prawa handlowego. W 1996 został zastępcą wójta gminy Elbląg. W 1998 powołano go na urząd wójta tej gminy, utrzymał to stanowisko po wyborach bezpośrednich w 2002 i 2006.
W 2004 bezskutecznie kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości do Parlamentu Europejskiego.
Ostatecznie Nowaczyk przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z jej listy 2007 bez powodzenia kandydował do Sejmu, a następnie wszedł w skład zarządu województwa warmińsko-mazurskiego w miejsce Adama Żylińskiego, wybranego do Sejmu VI kadencji. W 2010 został kandydatem PO na stanowisko prezydenta Elbląga w wyborach samorządowych. W pierwszej turze wyborów uzyskał ponad 13 tys. głosów (ok. 36%), zajmując 1. miejsce spośród 5 kandydatów i przechodząc do drugiej tury wyborów razem z Henrykiem Słoniną. Został jednocześnie radnym miejskim, a w drugiej turze wyborów prezydenckich pokonał swojego konkurenta do tego urzędu. 9 grudnia 2010 został zaprzysiężony na tym stanowisku.
Szkoła i wykształcenie
...
Praca
...
Działalność społeczna i samorządowa
- wójt gminy Elbląg (1998–2007)
- członek Zarządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2007–2010)
- prezydent miasta Elbląg (2010–2013)
Działalność polityczna
...
Odznaczenia i wyróżnienia
...
Ciekawostki/ Zainteresowania
...
Przypisy
Zobacz też
Grzegorz Nowaczyk Prezydent Elbląga facebook [23.06.2014]
Bibliografia
pl.wikipedia.org, imienazwisko [23.06.2014]
[ ] [21.06.2014]