Józef Gburzyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 3: Linia 3:
 
  |grafika                  = gburzyński.jpg
 
  |grafika                  = gburzyński.jpg
 
  |podpis grafiki            = Józef Gburzyński, źródło: [http://www.portel.pl/artykul.php3?i=36523 www.portel.pl] [21.06.2014]
 
  |podpis grafiki            = Józef Gburzyński, źródło: [http://www.portel.pl/artykul.php3?i=36523 www.portel.pl] [21.06.2014]
  |Data i miejsce urodzenia  = 19 marca 1949 r. w Napiwoda
+
  |Data i miejsce urodzenia  = 19 marca 1949 r., Napiwoda
 
  |Stanowisko1              =Prezydent Elbląga
 
  |Stanowisko1              =Prezydent Elbląga
 
  |Okres urzędowania1        =1990–1994
 
  |Okres urzędowania1        =1990–1994
Linia 35: Linia 35:
 
  |Przynależność partyjna10  =
 
  |Przynależność partyjna10  =
 
  |Odznaczenia              = Odznaczenia
 
  |Odznaczenia              = Odznaczenia
  |Odznaczenia1              =
+
  |Odznaczenia1              =Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
 
  |Odznaczenia2              =
 
  |Odznaczenia2              =
 
  |Odznaczenia3              =
 
  |Odznaczenia3              =
Linia 50: Linia 50:
  
 
== Życiorys ==
 
== Życiorys ==
W 1971 r. został absolwentem Technikum Mechanicznego w Elblągu.  W latach 1968–1982 pracował jako monter w Gdańskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal, jako brygadzista w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku  oraz w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego Zamech w Elblągu. 16-19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a  29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. 18-31 sierpnia 1980 r. został współorganizatorem strajku rotacyjnego w Zamechu i  przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We  wrześniu  1980 wstąpił do „Solidarności” i był  przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w  Zamechu oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej . Został delegatem na I WZD Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją wydawnictw niezależnych pism „Zwyciężymy” i „Opornik Elbląski”, organizował niejawne struktury NSZZ  "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany  13 listopada 1982 r. i przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku , zwolniony 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” i ponownie był zatrzymywany, przesłuchiwany. W latach 1984-1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę.
+
Jest absolwentem Technikum Mechanicznego w Elblągu.  W latach 1968–1982 pracował jako monter w Gdańskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal, jako brygadzista w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku  oraz w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego Zamech w Elblągu. 16-19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a  29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. 18-31 sierpnia 1980 r. został współorganizatorem strajku rotacyjnego w Zamechu i  przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We  wrześniu  1980 wstąpił do „Solidarności” i był  przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w  Zamechu oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej . Został delegatem na I WZD Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją wydawnictw niezależnych pism „Zwyciężymy” i „Opornik Elbląski”, organizował niejawne struktury NSZZ  "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany  13 listopada 1982 r. i przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku , zwolniony 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” i ponownie był zatrzymywany, przesłuchiwany. W latach 1984-1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę. Działa w Polskim Związku Działkowców, w 2003 założył Stowarzyszenie Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego, należy do Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu. W 2008 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Działa w Polskim Związku Działkowców, w 2003 założył Stowarzyszenie Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego, należy do Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu. W 2008 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
...
+
Technikum Mechanicznego w Elblągu<br/>
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
*Gdańskie Przedsiębiorstwo Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal — monter (1968–1971)  
+
*Gdańskie Przedsiębiorstwo Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal — monter (1968–1971) <br/>
*Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku - brygadzista (1971–1974)  
+
*Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku - brygadzista (1971–1974) <br/>
*Zakłady Mechaniczne im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu - (1974–1982)  
+
*Zakłady Mechaniczne im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu - (1974–1982) <br/>
*Zakłady Energetyczne w Elblągu (1984-1989)
+
*Zakłady Energetyczne w Elblągu (1984-1989)<br/>
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Działalność społeczna i samorządowa ===
 
=== Działalność społeczna i samorządowa ===
 
*prezydent miasta Elbląg (1990–1994 )<br/>
 
*prezydent miasta Elbląg (1990–1994 )<br/>
 +
*członek Polskiego Związku Działkowców
 +
*założyciel Stowarzyszenia Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego (2003)
 +
*członek Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu (od 2005)
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Działalność polityczna ===
 
=== Działalność polityczna ===
Porozumienie Centrum  1990-1997
+
*NSZZ Solidarność<br/>
Akcja Wyborcza Solidarność 1998-2003
+
*Porozumienie Centrum  (1990-1997)<br/>
 +
*Akcja Wyborcza Solidarność (1998-2003)<br/>
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Odznaczenia i wyróżnienia ===
 
=== Odznaczenia i wyróżnienia ===
...
+
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 92: Linia 95:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Gburzy%C5%84ski pl.wikipedia.org, Józef Gburzyński] [21.06.2014]<br/>
 
[http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=J%C3%B3zef_Gburzy%C5%84ski www.encyklopedia-solidarnosci.pl Józef Gburzyński] [21.06.2014]
 
[http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=J%C3%B3zef_Gburzy%C5%84ski www.encyklopedia-solidarnosci.pl Józef Gburzyński] [21.06.2014]
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 19:06, 21 cze 2014

Józef Gburzyński

Józef Gburzyński, źródło: www.portel.pl [21.06.2014]Józef Gburzyński, źródło: www.portel.pl [21.06.2014]
Data i miejsce urodzenia 19 marca 1949 r., Napiwoda
Prezydent Elbląga
Okres urzędowania 1990–1994
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski


Józef Gburzyński (ur. 19 marca 1949 r. w Napiwodzie) — związkowiec, robotnik, działacz opozycji w okresie PRL, samorządowiec, prezydent miasta Elbląga.

Życiorys

Jest absolwentem Technikum Mechanicznego w Elblągu. W latach 1968–1982 pracował jako monter w Gdańskim Przedsiębiorstwie Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal, jako brygadzista w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku oraz w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego Zamech w Elblągu. 16-19 grudnia 1970 r. był uczestnikiem strajku w Zamechu, przemarszu i wiecu pod budynkiem KP PZPR, a 29 czerwca 1976 r. uczestnikiem akcji protestacyjnej w Zamechu. 18-31 sierpnia 1980 r. został współorganizatorem strajku rotacyjnego w Zamechu i przewodniczącym Komitetu Strajkowego. We wrześniu 1980 wstąpił do „Solidarności” i był przewodniczącym Zakładowego Komitetu Założycielskiego w Zamechu oraz przewodniczącym Komisji Zakładowej . Został delegatem na I WZD Regionu Elbląskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajął się dystrybucją wydawnictw niezależnych pism „Zwyciężymy” i „Opornik Elbląski”, organizował niejawne struktury NSZZ "Solidarność". 3 maja 1982 r. był organizatorem manifestacji pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ’70 w Elblągu. Został aresztowany 13 listopada 1982 r. i przetrzymywany w areszcie Komendy Wojewódzkiej MO w Elblągu, następnie Areszcie Śledczym w Elblągu i Gdańsku , zwolniony 30 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Po wyjściu z aresztu został czynnym członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” i ponownie był zatrzymywany, przesłuchiwany. W latach 1984-1989 podjął pracę w Zakładach Energetycznych w Elblągu. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. Po reaktywacji "Solidarności" został przewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 90. należał do Porozumienia Centrum. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia Zjednoczenia Polskiego. Od 1990 do 1994 był radnym i jednocześnie prezydentem Elbląga. Następnie przeszedł na rentę. Działa w Polskim Związku Działkowców, w 2003 założył Stowarzyszenie Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego, należy do Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu. W 2008 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Szkoła i wykształcenie

Technikum Mechanicznego w Elblągu

Praca

  • Gdańskie Przedsiębiorstwo Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Przemysłowych Mostostal — monter (1968–1971)
  • Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym Przemysłu Okrętowego Budimor w Gdańsku - brygadzista (1971–1974)
  • Zakłady Mechaniczne im. gen. Karola Świerczewskiego "Zamech" w Elblągu - (1974–1982)
  • Zakłady Energetyczne w Elblągu (1984-1989)


Działalność społeczna i samorządowa

  • prezydent miasta Elbląg (1990–1994 )
  • członek Polskiego Związku Działkowców
  • założyciel Stowarzyszenia Osób Represjonowanych i Poszkodowanych w latach 1980–1990 Regionu Elbląskiego (2003)
  • członek Stowarzyszenia Rozwój i Praca Przyszłością Samorządu (od 2005)


Działalność polityczna

  • NSZZ Solidarność
  • Porozumienie Centrum (1990-1997)
  • Akcja Wyborcza Solidarność (1998-2003)


Odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)

Ciekawostki/ Zainteresowania

...

Przypisy


Zobacz też

[ ] [21.06.2014]

Bibliografia

pl.wikipedia.org, Józef Gburzyński [21.06.2014]
www.encyklopedia-solidarnosci.pl Józef Gburzyński [21.06.2014]