Patollo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Plik:romowe.jpg| right | 242px |thumb| Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Christophori M. Hartknoch, ''Alte- und Neues Preussischer Historien'', Francfurt-Leipzig 1684]]
 +
[[Plik:romowe2.jpg| right | 242px |thumb| Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)]]
 +
[[Plik:romowe3.jpg| right | 242px |thumb| Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)]]
 
'''Patollo''' (Patollus) był pruskim bogiem śmierci, choć mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską [[Potrimpos]]a, od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią.
 
'''Patollo''' (Patollus) był pruskim bogiem śmierci, choć mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską [[Potrimpos]]a, od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią.
  

Wersja z 22:04, 8 sie 2014

Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Christophori M. Hartknoch, Alte- und Neues Preussischer Historien, Francfurt-Leipzig 1684
Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)
Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)

Patollo (Patollus) był pruskim bogiem śmierci, choć mógł być jedynie hipostazą, ucieleśnieniem, drugą osobą boską Potrimposa, od którego przejął część kompetencji związanych właśnie ze śmiercią.

Oddawano mu cześć w Romowe przy świętym dębie. W sposób symboliczny korzenie drzewa miał oznaczać sferę władztwa przypisaną do Patolla – świat podziemny. Pod dębem znajdował się rekwizyt symbolizujący go – trzy czaszki (człowieka, konia i krowy).

Bibliografia

Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).